* چو چراغ توری هَر گِس کُور نویی صد مِرَض بِگری ژَنه زور نویی
«همانند چراغ توری همیشه روشن باشی و خاموش نشوی. صد مرض بگیری زن ذلیل نباشی».
نتیجه فال بد است.
در مقام مزاح و شوخی است و بیشتر برای ایجاد خنده در حضار که مشغول انجام فال هستند گفته می­ شود. (همان: ۷۷).

* بُوشه دُوسَه کی دم چُوی ناواتم کشَی شی نَه کیش یَه سَه یهام
«به دوست شیرین زبانم بگویید، انتظار نکشد به زودی بر می­گردم».
نتیجه فال خوب است.
خبر از جانب دوست می­رسد که کار به خوبی به انجام می­رسد و انتظار به سر می ­آید، انتظاری که با خود شادی و شادمانی به همراه می ­آورد. پس کار مورد نظر به نیکی به انجام می­رسد. (همان: ۶۶).
* تو وَدَه تی دا قول و قراری کس حُونَه وَدَی وَ جا نِماری
«تو وعده­ای دادی و قول و قراری بستی، کسی مثل تو این وعده را اجابت نمی­کند».
نتیجه فال خوب است.
کار مورد نظر به خوبی انجام خواهد گرفت . نیت همراه با عمل مناسب و اموری که پیش رو است به یقین اثر نیکو خواهد داشت. باید در این راه درنگ نکرد و دست به کار شد. (عسکری عالم، ۱۳۸۸: ۱۰۳).
* هر کی بای بُوشی دُوسَه کم رَسی مِزگانا میه مِه جُفتی اُورسی
«هرکس به من خبر دهد که دوستم از راه رسیده است، یک جفت اورسی به او مژدگانی می­دهم».
نتیجه فال خوب است.
چنین فالی مثبت است و باید انتظار خبر خوش و خوب از آن داشت. موقعیت شخص منتظر برای گرفتن خبر از سفر کرده چنان است که در آینده نزدیک اخبار خوش خواهد شنید و کار به خوبی و خوشی به سامان برسد. (همان: ۳۷).
* سر کرده ایلی بِه مارکِت بُو بیلا چُوار چُو مه و لارِکت بُو
«بزرگ و سر کرده ایل و دودمانی، بر تو مبارک باد. بگذار چند نفری هم چون من بی نوا در کنار تو باشد».
نتیجه فال میاته است.
خواسته­ای است از آن بزرگ و برجسته تا بر دوستی خود استمرار داشته باشد. این خواسته اگر برآورده شود مطلوب و مفید خواهد بود. امور به نیکی انجام خواهد گرفت، در غیر این صورت نباید چشم داشتی بر این خواسته داشت. (همان: ۱۰۶).
* صوفی صافی بیم چیم وَه زیارت یه ی کَلِ کژَی دل بِردمیَه خارَت
«به پندار خود آدمی صاف و صادق بودم آن گاه که به زیارت رفتم، زیبارویی مرا گمراه کرد».
نتیجه فال بد است.
این فال نشان از اشتباهی دارد که شخص را در ورطه مشکل انداخته است. برای جبران آن اشتباه باید کوشید و صداقت پیشه کرد. (عسکری عالم، ۱۳۸۸: ۱۱۳).
* یا بابای بزرگ یا شای دالَه هو یا امام رضا ضامن آهو
«ای بابا بزرگ و ای شاه دالاهو، به امام رضا -ضامن آهو- پناه می­برم».
نتیجه فال خوب است.
یاری طلبیدن از امام رضا…و امداد طلبیدن از پیر مراد دهنده، خوب و خوش است. برای انجام هر کاری مفید به فایده است. به ویژه اینکه نام و یاد بزرگان دین پیش رو است. (همان: ۶۶).
* نیشتِم ای زمین هِنام کِرده ای دل وتم یا داوِت تیرم نایج اِگل
«به زمین نشستم، از ته دل دعا کردم. گفتم یا علی (ع) تیرم را به خاک نینداز یعنی تیرم به هدف بخورد».
مشخص می­ شود که شکار کردن و نیاز انسان به حیوانی که شکار می­ کند، از دو وجه از اهمّیّت
برخوردار است که برای این کار دست به دعا می­ شود. (دوستی، ۱۳۹۲: ۹۸).
* کَوَر کَت ای دَر گیونم بی تازه چمان دروازه بهشت ولیم وازه
«کبیر کوه نمایان شد، جان تازه ای گرفتم. مثل این است که درهای بهشت به رویم باز شده است».
در همه جای ادبیات لکی چه منطقه پیشکوه و چه در منطقه پشتکوه، کبیر کوه نماد بلند قامتی، صعب العبور بودن، ترسناک و مزاحم می­باشد. در دو طرف کبیرکوه لک زبانان ساکنند. در مسافرت، مسافرها باید از آن بگذرند. برف گیر و پر از صخره­های وحشتناک است. کبیر کوه بارها در ترانه­ها نفرین شده، و به بدی از آن نام برده شده است. (دوستی، ۱۳۹۲: ۱۰۳).
* هرکس خَوَری ای لا دوس باری جفت گا مَمیه بین ریحان بکاری «هرکس خبری از دوستم به من برساند، یک جفت گاو را به او می­دهم تا ریحان بکارد».
(همان: ۱۰۵).
* اَر دوس بزانی حالِ مِن چوینه نه زِلفَ مِیلی نه خال وَ سینه
«اگر دوست از حال و روز وخیم من خبر داشت از شدت ناراحتی و گرفتاری­هایم زلفانش را می­ کند و سینه اش را با ناخن می­خراشید».
نتیجه فال بسیار بد
ای صاحب فال کندن زلف و خراشیدن سینه نشانگر عمق فاجعه است. در انجام این هدف و مقصود دچار گرفتگی خواهی شد. بهتر است کاری نکنی. یکی از رسوم زاگرس نشینان کندن موی سر و شیون در سوگ و داغ عزیزان از دست رفته بوده است. (آزادبخت، ۱۳۸۷: ۴۲).
* یَه گُل یه بُلبُل، یَ سایه چمن یَه منو یَه تون، یَه شهریَمَن «این گل و بلبل و سایه چمن مهیاست، همه چیز دوست داشتنی آماده شده است از همه مهمتر من و تو در شهر یمن- که در خوش آب و هوایی شهره است- در کنار هم هستیم». (همان: ۴۵).
نتیجه فال خوب است.
ای صاحب فال همه امکانات برای رسیدن به آرزویت مهیاست و از همه مهمتر یاد مونست با شما همراه و هم فکر است. نتیجه این همدلی و هماهنگی بسیار سودمند و کارساز است. (آزادبخت، ۱۳۸۷: ۴۶).
به قول حافظ شیرازی:
سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام
گل در برو می در کف و معشوق به کام است سلطان جهانم به چنین روز غلام است
شاید به داستان مشهور ملاقات اویس قرنی و پیامبر(ص) اشاره دارد. اشاره­ای است به وضعیتی مطلوب و دلپسند