۴-۱.مقدمه ۹۷
۴-۲.سیستم شناسایی اشاره لوتوس ۹۸
۴-۲-۱ .بانک اطلاعاتی ۹۸
۴-۲-۲.سیستم شناسایی اشاره ۱۰۲
۴-۳.تشخیص اشاره‏های هم مرجع ۱۰۳
۴-۳-۱ ویژگی‏ها ۱۰۴
۴-۳-۲.الگوریتم یادگیری ۱۰۵
۴-۳-۳.معیار ارزیابی ۱۰۷
۴-۳-۴.نتیجه ارزیابی ۱۱۰
۴-۳-۴-۱.نتایج بدست آمده ۱۱۰
۴-۳-۴-.۲چالش‏ها و تحلیل خطا ۱۱۲
۴-۴.جمع‏بندی ۱۱۵

۵-۱.نتیجه‏گیری ۱۱۶
۵-۲.پیشنهادها ۱۱۸

فهرست جدول‏ها

عنوان

صفحه

جدول ۱-۱: مقایسه ویژگی‏های دو ارتباط هم‏مرجع وپیشایند ۱۱
جدول ۲-۱: فاکتورهای متداول برای تشخیص مرجع مشترک ۲۳

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جدول ۲-۲: برخی از ویژگی‏های ارائه شده در تحلیل مرجع مشترک ۳۰
جدول ۲-۳: معرفی برخی از پژوهش‏هایی که از خوشه‏بندی استفاده کرده‏اند ۵۵
جدول ۲-۴: مشخصات مربوط به انواع موجودیت‏ها ۶۲
جدول۲-۵: زیر گروه‏های موجودیت مشخص ۶۴
جدول۲-۶: زیر گروه‏های موجودیت سازمان ۶۵
جدول ۲-۷: زیر گروه‏های موجودیت مکان ۶۶
جدول ۲-۸: زیر گروه‏های موجودیت سیاسی ۶۷
جدول ۲-۹: حالت‏های خاص موجودیت‏های سیاسی ۶۸
جدول ۲-۱۰: انواع طبقه‏بندی اشاره ۷۱
جدول ۴-۱: بانک اطلاعاتی سیستم کشف اشاره: جدول واژگان ۱۰۰
جدول ۴-۲: بانک اطلاعاتی سیستم کشف اشاره: جدول اشاره‏ها ۱۰۱
جدول ۴-۳: فهرست ویژگی‏های به کار رفته در تشخیص مرجع مشترک ۱۰۶
جدول ۴-۴: حالت‏های ممکن نتایج یک ماشین یادگیر ۱۰۸
جدول ۴-۵: نتایج ارزیابی الگوریتم‏های پایه مورد بررسی ۱۱۰
جدول ۴-۶: نتایج ارزیابی الگوریتم SVM با هسته‏های متفاوت ۱۱۱
جدول ۴-۷: نتایج ارزیابی الگوریتم شبکه عصبی با مدل‏های متفاوت ۱۱۲

فهرست شکل‏ها

عنوان

صفحه

شکل۱-۱. انواع روابط ممکن میان دو عبارت اسمی ۱۲
شکل۱-۲. میزان ارتباط میان حوزه‏ها با انواع دانش‏های زبان‏شناسی و واژگانی ۱۶

۱-۵-۲-۲-۳- روش سوم
این روش به گروه دیگری از انسان ها اختصاص دارد که تعدادشان به اندازه ی دسته ی اول نیست. این افراد گرفتار وسواس و دیرباورى هستند و در تمام امور دچار تردید و تشکیک می گردند. یعنى نه از طرق متعارف و نه از طرق غیر متعارف، به یقین یا ظن دست پیدا نمی کنند. این گروه واقعاً مریض هستند و باید تحت درمان قرار بگیرند؛ چون از اراده و قاطعیّت کافی برای تصمیم گیری و رسیدن به قطع یا ظن برخوردار نیستند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

قطع به حکم شرعىِ واقعى توسط شخص دیرباور یا وسواس را، قطع وسواس مى‏گویند. منظور از قطع وسواس این است که حتی زمانى که راه های متعارف براى حصول قطع، فراهم است، بازهم فرد دیرباور نمی تواند حکم واقعى را کشف کرده و به قطع برسد. نوع مردم و بیشتر عقلاى عالم معمولا از راه‏هاى متعارف، در امور مختلف به قطعیت دست پیدا مى‏کنند. اما درصد کمى از انسان‏ها همان طور که گفتیم گرفتار بیمارى وسواس و دیرباورى هستند و در هر امرى تشکیک مى‏نمایند. این افراد در فقه و اصول داراى احکام خاصى هستند؛ براى مثال، قطعى که در موضوع حکم، اخذ مى‏شود از قطع وسواس و قطع قطاع منصرف است یعنی شامل حال این دو دسته نمی شود.^[۱۱۵] مرحوم کاشف الغطاء که خود بنیانگذار این بحث است در کشف الغطاء اشاره می کند که این گروه از انسان ها به دلیل عدم تعادل و توانایی در رسیدن به قطعیّت و یقین، حکمشان در عمل به تکالیف شرعی، این است که به قطع و یقین خود اعتنا نکنند. به عبارت مشخص تر، یعنی این که کثیر الشک ها، نباید به شک خود اعتنا کنند، کثیر القطع ها باید قطع خود را نادیده بگیرند وکثیر الظن ها هم نباید ظن خود را معتبر بدانند. ^[۱۱۶]
از نظر فقهاء، قطع و یقین هر کس، درباره مسائل شرعی، برای خود او حجّت است. مثلاً اگر کسی یقین داشته باشد که لباسش به نجاست آلوده است، نمی تواند با آن جامه نماز بخواند، اگر چه دیگران او را به این کار ترغیب کنند. اما نکته ای که باید متذّکر شد این است که «قطع» و یقین فرد مبتلا به وسواس، به اجماع فقهای متقدّم و متأخّر، حجّت محسوب نمی شود. از آن جایی که وسواس تخیّل و وهم آدمی را تشدید می کند و آن را به همه افکار و احساسات و حتی به اندیشه، تسرّی می دهد، همه ی فقهاء معتقدند که فرد مبتلا به وسواس، نمی تواند در باره مسائل جزئی و کوچک خود به یقین برسد. او در همه جزئیات، تردید می کند. این تردید ممکن است به جایی برسد که وقتی احتمال وجود هیچ آبی نمی رود، یقین پیدا می کند که به پایش ترشّحی رسیده است.
جستجو وتفحّص در فتاوای مراجع تقلید درخصوص قطع و یقین شخص وسواسی، نشان می دهد که در نزد آنان «یقین شخص وسواسی معتبر نیست.» بنابراین شک وظنّ وسواسی قطعاً و به طریق اولی قابل اعتنا و توجه نخواهد بود. چنین فردی لازم نیست و نباید به یقین خود در زمینه های مورد وسواس، اعتنا کند. شخص وسواسی باید درمواردی مثل نجاست و طهارت، بر طریق یقین و قطع دیگران رفتار نماید و از یقین سرشار از تردید خود چشم بپوشد. مثلاً در آب کشیدن چیزهای متنجّس به یک و یا دو بار اکتفا نمائید هرچند یقین داشته باشید که آن چیز هنوز نجس است. همچنین اگر از راهی به نجس شدن چیزی یقین پیدا نمود، که برای غیر او یقین آور نیست به این یقین نباید اعتنا کند و متنجّس را نباید آبکشی نماید.^[۱۱۷] افرادی که داراى حساسیت نفسانى شدیدى در مورد نجاست هستند (دچار وسوس در طهارت هستند) حتى اگر گاهى یقین به نجاست هم پیدا کردند باید حکم به عدم نجاست کنند، مگر در مواردى که نجس شدن یک شىء را با چشمان خود ببینند به طورى که اگر فرد دیگرى هم آن را ببیند یقین به سرایت نجاست کند فقط در این موارد باید قطع به نجاست پیدا کنند. اجراى این حکم در مورد افراد وسواسی، تا زمانى که حساسیت آن ها به طور کلى از بین برود استمرار دارد.^[۱۱۸]
برخی نیز معتقدند که اشخاص وسواسی باید مانند اشخاص معمولی عمل کنند خواه یقین برای آنها حاصل شود یا نه، و الّا در بسیاری از موارد عمل عبادی آنها باطل خواهد شد. بعلاوه اعتقاد دارند که ندانستن مسائل شرعی موجب وسواس می شود و اگر مکلّفین حکم شرعی خود را بدانند وسواس نه تنها رفع می شود بلکه اصلاً پدید نمی آید. اگر فرد وسواسی به وظیفه شرعی ای که مجتهد برایش تعیین کرده است، با دقّت عمل کند، حتماً از دام وسوس نجات پیدا می کند؛ زیرا وظیفه شرعی شخص وسواسی این است که در مسائلی که وسواس دارد، مطابق افراد عادی متدیّن عمل کند و به علم و یقین خود اصلاً توجّهی نداشته باشد. هرگاه شخص وسواسی احساس کرد عملش دلچسب او نیست، یا حتی خیال کرد که عملش باطل است، نباید اعتنا کند، زیرا در این جا وظیفه شرعی او همین است.^[۱۱۹]
۱-۵-۳- احتیاط
از نقطه نظرعقلی و نیز شرعی، رعایت جانب احتیاط در عمل به احکام و دستورات شریعت اسلام، مخصوصاً در مواقعی که دسترسی به نص صریح و دلیل قطعی و یقینی، امکان پذیر نمی باشد، اصلی مرجَّح و تردیدناپذیر است. زیرا احتیاط، موجب می شود که شخص مکلّف از افتادن در مفاسد واقعى در امان بماند و درمقابل بتواند به مصالح پیش بینی شده در احکام، دست یابد، مگر این که عمل به احتیاط منجر به وسواس‏ یا اختلال نظام و عسر و حرج در زندگى انسان گردد.^[۱۲۰]
عمل کردن بر اساس احتیاط، مستلزم وجود شرایطی است که آشنایی با آن ها، مانع از آن می شود که افراد به واسطه ی عمل به احتیاط گرفتار وسواس گردند. اگر عمل به احتیاط، به صورت درست، زیرکانه، منطقی و عاقلانه و با لحاظ کردن ویژگی های روانی انسان، اتّفاق بیفتد، می تواند حس کمال طلبی و برتری جویی انسان را در عبودیت و بندگی پروردگارش، ارضا نماید. درمقابل، اگر عمل به احتیاط، همراه با افراطی گری و رفتارهای غیرمنطقی باشد، زمینه ی بسیار مناسب و مساعدی را برای رشد و توسعه ی وسواس، افتادن در عسرو حرج و ایجاد اختلال در نظام زندگی فردی و اجتماعی مکلّفین، پدید می آورد. لازمه ی درست عمل کردن براساس احتیاط، در درجه ی اول شناخت درست و دقیق مفهوم احتیاط است.
۱-۵-۳-۱- شناخت و تعریف احتیاط
احتیاط مبحثی است که هم در فقه و هم در اصول مطرح بوده و از این دو جنبه مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. جنبۀ فقهی آن در باب اجتهاد و تقلید، حدود و قصاص و جنبۀ اصولی آن در بحث اصول عملیّه مطرح شده است که جنبۀ اصولی آن در ذیل مدخل اصل احتیاط می‌آید. بحث احتیاط در فقه از آن جهت است که در کنار اجتهاد و تقلید، یکی از راه‌های امتثال تکلیف است و در اصول فقه نیز مبنا و ملاک وجوب احتیاط در شبهات را، قطع نظر از نوع مکلّف (مجتهد، مقلّد و یا محتاط) تبیین می‌کند.
۱-۵ -۳- ۱-۱- احتیاط در لغت
درقاموس آمده است که احتیاط از ماده «حوط» و به معناى فرا گرفتن و احاطه کردن است. این معنا با مفهوم علم و نگهدارى ، صیانت و مراقبت کردن و بلائى که شخص را فرا می گیرد، سازگار است.^[۱۲۱] همچنین احتیاط از باب افتعال، به معناى نگهدارى، دقت و عمل به استوارترین روش و برگزیدنِ مطمئن‌ترین وجوه می باشد. ^[۱۲۲] این واژه کاربرد وسیع و گسترده ی دارد و معنای «نگهدارى و دقّت فراگیر» از آن استنباط می گردد. کلمه ی «حائط» که از همین ریشه است برای اطلاق به دیوار باغ و خانه استفاده می شود؛ زیرا دیوار فضایی را که در بر می گیرد، از گزند هر آسیب و خطرى حفظ و نگهداری می کند. ^[۱۲۳] فرد مکلّف هم با عمل کردن به دستورات دینی بر اساس احتیاط، از مصالح تعبیه شده در احکام، به تمام و کمال برخوردار شده و از ضرر و مفاسد مصون می ماند. به عبارت دیگر، عمل به احتیاط یعنی امتثال واقعیّت حکمی که شارع به انجام آن امر نموده است.
۱-۵- ۳-۱-۲- احتیاط در اصطلاح
احتیاط در اصطلاح به معنای اتیان جمیع احتمالات، به منظور امتثال حکم واقعی است؛ مشروط بر آن که عمل به احتیاط موجب اختلال در نظام، عسر و حرج و یا ابتلا به وسواس نگردد.^[۱۲۴] به عبارت دیگر «احتیاط» یعنی عمل کردن به گونه‌ای که موجب یقین به ادای تکلیف واقعی شود.
در اصول فقه، اصل احتیاط به این معناست که بر مکلّف لازم است طوری عمل کند که اگر واقعاً تکلیفی بر ذمّه دارد، آن را به انجام رسانده باشد. اصل احتیاط، یک اصل عملی است که هنگام جهل به حکم واقعی، به مکلّف کمک می کند ذمّه ی خود را از مکلَّفٌ به، فارغ و رها سازد. عمل به احتیاط فی نفسه، هم از نظر شرع و هم از نظر عقل، پسندیده و حسَن است، تا زمانی که موجب عسر وحرج و وسواس نگردد. بنا بر دلالت نصوص شرعی، عمل به احتیاط رجحان داشته و مطلوب شارع و مورد وفاق دو حجت ظاهری و باطنی، یعنی عقل سلیم فطری و شرع مقدس می باشد و این حقیقتی غیر قابل انکار است که عمل به احتیاط در همه حال، حتی زمانی که امکان اجتهاد و تقلید وجود دارد، حسَن و نیکو است.^[۱۲۵]
گاهی اوقات عمل به احتیاط مستلزم تکرار تکلیف است، مانند زمانی که مکلّف از روى احتیاط نماز را قصر و تمام می خواند و گاهی نیز نیازی به تکرار عمل نیست مثل گفتن احتیاطی اذان و اقامه در نماز.^[۱۲۶]
احتیاط گاه در عرف خاص و در علم اصول با عنوان اصاله الاحتیاط یا اصاله الاشتغال یا قاعده اشتغال، استعمال می شود که عبارت است از حکم شارع یا عقل، به لزوم انجام دادن یا ترک جمیع محتملات تکلیف، به هنگام شک در مکلّف به. به بیان دیگر درصورتى‏که انسان به اصل تکلیف مطمئن بوده ولى تردید در وجوب یا حرمت یک مورد خاص پیدا کند، براساس این اصل، مکلّف باید به گونه ای عمل کند که بتواند به انجام دادن تکلیف خود، اطمینان حاصل نماید. مجراى اصل احتیاط، شبهات مقرون به علم اجمالى است. به عبارت دیگر محل اجرای اصل احتیاط یا اشتغال جایى است که شک در مکلّف به، باشد نه در اصل تکلیف.^[۱۲۷]
گاهی نیز، احتیاط در عرف عام به‌صورت گسترده تر و در معناى هوشیارى، مراقبت و دوراندیشى کامل در همه امور، که هدف از آن دفع ضرر و خطر احتمالى از خود یا دیگران است، استعمال می شود. حزم و دوراندیشى در کارها از اصول عقلایى است؛ به این معنا که عقلا در همه امور خویش از روش احتیاط بهره مى‌گیرند تا از خطرهاى احتمالى که مال، جان و آبروى آنان را تهدید مى‌کند در امان باشند. اسلام نیز این سیره را تأیید و پیروانش را در همه امور، اعم از فردى یا اجتماعى، دنیوى یا اُخروى به دقت و مراقبت ترغیب کرده‌است^[۱۲۸].
با توجه به تعاریف فوق و دیگر تعاریفی که صاحب نظران در این مورد ارائه کرده اند، می توان گفت احتیاط، عبارت است از عمل به روشى فراگیر، یعنی انجام دادن هر کارى که گمان مى رود در دست یافتن به حقیقت و رسیدن انسان به واقع، موثّر باشد، و از طرف دیگر ترک کردن هر عملی که گمان مى رود انسان را از واقعیت دور سازد و باعث دست نیافتن به هدف گردد؛ به گونه اى که پس از عمل کردن بر این اساس، شخص یقین کند که وظیفه واقعی اش را انجام داده است، به هدف تعیین شده ی آن عمل رسیده است و خواسته ی مولا را هم اجابت کرده است. مثل این که شخصى مى داند مبلغى پول به شخصى بدهکار است و نمى داند هزار ریال است یا دو هزار ریال، در صورتى که احتیاط کند و دو هزار ریال بپردازد، یقین پیدا مى کند که بدهکارى خود را پرداخته است و دیگر جاى هیچ گونه گمانى در پرداخت بدهى براى او باقى نمى ماند.
۱-۵-۳-۱-۳- احتیاط در أخبار و روایات
واژه احتیاط و مشتقّات آن، به کرّات در روایات به کار رفته است. با بررسی این روایات می توانیم بفهمیم که ائمه ی هدی(ع) احتیاط را در سخنان خود، به چه معنى و هدفى به کار برده اند. نمونه هایی از این روایات را در زیر مشاهده می کنیم:
على (ع) به کمیل فرمود: «اخوک دینک فاحتط لدینک بما شئت»،^[۱۲۹] برادر تو، دین توست، پس تا مى توانى در نگهدارى آن تلاش ورز.
امام صادق(ع) فرمود: «لک ان تنظر الحَزْمَ و تأخذَ بالحائطه لدینک»،^[۱۳۰] بر توست که با دقت نگاه کنى و راه نگهدارى دین خود را در پیش گیرى. در جای دیگری می فرمایند: « خُذ بالاحتیاط فى جمیع امورک ما تجد الیه سبیلاً»،^[۱۳۱] تا آن جا که امکان دارد، در همه کارهاى خود راه احتیاط را در پیش گیر.
در روایت دیگری از امام علی(ع) درباره دو مُحرِمْ، که شکار کرده بودند، می پرسند: آیا دو نفرى باید کفّاره بدهند، یا آن که هر کدام باید کفّاره جداگانه اى بپردازند. امام فرمودند: خیر بر هر کدام یک کفّاره است. روای مى گوید: شمارى دوستان در این باره از من پرسیدند و من نتوانستم پاسخ دهم. امام فرمودند: هر گاه با چنین پرسش هایى رو به رو شدید که حکم آن را نمى دانستید، بر شما باد به نگهداشت احتیاط، تا بپرسید و از حکم آن آگاه گردید.» ^[۱۳۲]
دین، گوهرگرانمایه ای است که همگان باید با استوارترین روش، در حفظ و نگهدارى آن، تمام توان خود را مصروف دارند و تلاش کنند. این وظیفه همه ی دینداران است که از هر نوع گمان زیان به ناحیه ی دین دوری کنند و از هر چیزى که در توانمندسازی و نگهدارى دین، اثرگذار است، بهره جویند، تا مانع از وارد شدن هرنوع آسیبی به پیکره و تمامیّت دین و ایمان انسان گردند.
در قرآن نیز مواردی از احتیاط به‌معناى عام آن یعنی دوراندیشی و مراقبت، مطرح شده‌است که از آن جمله می توان به این موضوعات اشاره کرد: روابط اقتصادى و مالى، امور حقوقى، اخبار و گزارش ها، امور نظامى، روابط اجتماعى، اخلاق جنسى. ^[۱۳۳]
۱-۵-۳-۲- اقسام احتیاط
احتیاط را به دو گونه تقسیم بندی می کنند:
۱-۵-۳-۲- ۱- احتیاط واجب و مستحب
۱-۵-۳-۲- ۱-۱- احتیاط واجب
احتیاط واجب آن است که مجتهد قبل یا بعد از نظر احتیاطی خود، علی الظاهر فتوا نمی دهد، اما این نظر احتیاطی، درعمل، حکم فتوا را دارد. تکلیف مقلّد در برخورد با احتیاط واجب، اختیار است بین عمل و رجوع به مجتهد دیگر.^[۱۳۴]
۱-۵-۳-۲- ۱-۲- احتیاط مستحب
در احتیاط مستحب، مجتهد ابتداء فتوای خود را درخصوص موضوع مورد نظر صادر می کند و سپس نظر احتیاطی اش را بیان می کند. تکلیف مقلّد در مقابل احتیاط استحبابی نه وجوب است و نه رجوع به غیر؛ بلکه یا باید به مقتضی فتوی عمل کند یا به احتیاط مستحبّی.^[۱۳۵]
۱-۵-۳-۲- ۲- احتیاط شرعی و عقلی
۱-۵-۳-۲- ۲-۱- اصل احتیاط شرعی
احتیاط شرعی عبارت است از حکم شارع به لزوم اتیان آن چه که احتمال وجوب دارد و ترک آن چه که احتمال حرمت دارد. در احتیاط شرعی، اراده ی شارع بر لزومِ اتیان جمیع محتملات تکالیف یا اجتناب از آن ها، به هنگام شک و عدم توانایی برای رسیدن به حکم واقعی، تعلّق می گیرد، البته در صورتی که امکان اتیان همه ی آن ها یا اجتناب از همه ی آن ها وجود داشته باشد.^[۱۳۶] هرگاه احتمال بدهیم که انجام دادن کارى واجب و یا ترک عملى لازم است، طبق روایات بسیارى که دلالت بر احتیاط مى‏کنند، مسائل از سه مورد خارج نیستند یا صددرصد مصلحت در انجام دادن آن ها است، پس بى‏شک باید به جاى آورده شوند؛ یا صددرصد مصلحت در ترک آن ها است، پس ترک آن ها لازم است، و یا مشکوک هستند، که در آن صورت کسى که از شبهه‏ناک بپرهیزد، از حرام نجات مى‏یابد و افرادى که چنین اعمالى را مرتکب شوند در حرام واقع مى‏شوند. و در نتیجه هلاکت در انتظار آنهاست بدون آنکه خود بفهمند.
به‏دلیل روایات وارده در این رابطه، اکثر اخباریین قائل به احتیاط شرعى هستند. بعضى از علماى اصول قائل به احتیاط عقلى و شرعى هستند و برخى هم تنها احتیاط عقلى را قبول دارند و مى‏گویند: روایات مورد استناد، یا ارشاد به حکم عقلى دارند و یا دلالت بر استحباب مى‏کنند، و یا در مورد مسائل اعتقادى وارد شده‏اند.^[۱۳۷]
۱-۵-۳-۲- ۲-۲- اصل احتیاط عقلى
اصل احتیاط عقلى عبارت است از حکم عقل به لزوم خروج از عهده تکلیف منجز، در صورتى که ممکن باشد. مبنا و دلیل این اصل، قاعده معروف «الاشتغال الیقینى یستدعى الفراغ الیقینى‏» ^[۱۳۸]یا قاعده «دفع ضرر محتمل» است. به عبارت دیگر عقل حکم مى‏کند که هرکجا و در هر موردى که احتمال ضرر اخروى وجود دارد باید انسان از آن عملى که احتمالا باعث ضرر اخروى مى‏شود پرهیز کند و احتیاط کند به گونه‏اى که آن ضرر احتمالى را از خود دفع نماید. مثلا اگر یقین داشته باشد که در روز جمعه نماز بر او واجب است، ولى نمى‏داند آیا نماز ظهر واجب است یا نماز جمعه؟ در این‏گونه موارد ترک هرکدام از دو نماز موجب احتمال ضرر اخروى است. بنابراین عقل مى‏گوید: احتیاط کن و هر دو را بخوان و همین‏طور در مثال فوق اشتغال ذمه یقینى است پس فراغ ذمه نیز باید یقینى باشد و این حکم عقل است.^[۱۳۹]

سوءظن و شناخت آن
سوء ظن یک اختلال شخصیتی و از دسته ی اختلالات روانشناختی است. سوء ظن یا بدبینی که در اصطلاح علم روان شناسی آن را «پارانوئید»^[۱۴۰] می نامند، به معنای «عدم قطعیت» است. «پارانویا» یک اصطلاح روان شناختی و روان پزشکی است که در اصل به نوعی آشفتگی فکری یا هذیان دلالت دارد و مبتنی بر بدبینی، حسادت، خودبزرگ بینی یا گزند و آسیب است. افراد بدبین، در روش فکر کردن درباره خود و محیط اطرافشان، انعطاف ناپذیرند. این انعطاف‌ناپذیری می‌تواند موجب ناسازگاری آنان در روابط خانوادگی، شغلی و اجتماعیشان گردد. این گونه رفتارها می‌تواند منشأ پریشان حالی برای خود فرد و اطرافیانش گردد؛ چون این دسته از افراد قدرت پذیرش حقیقت را ندارند.
افراد بدبین خود به دوگروه تقسیم می شوند : گروه اول افرادی هستند که بدبینی و سوء ظن آن ها عارضی بوده و در طول زندگی و در شرایط مختلف، دچار بدبینی می شوند. درچنین وضعیتی که بروز آن طبیعی است، فرد می تواند با کسب آگاهی های بیشتر، به تردید خود بین دانستن و ندانستن، غلبه کند و به قطعیت برسد. وگروه دوم شامل افرادی می شود که بدبینی جزئی از شخصیت آن هاست؛ به طوری که کنترل آن برای فرد امکان پذیر نبوده و او را در حالت ترس و به تبع آن در موقعیّت اضطراب انگیز قرار می دهد. وجود ترس و اضطراب در کنار هم، فرد را در وضعیت توهّم یا پارانویید تثبیت می کند. میزان و شدّت استرسی که در این حالت به فرد وارد می شود، تابعی از شیوه ی تفکّر و باورهای او و متأثّر از برآوردش از میزان آزاردهندگیِ ترس و اضطراب وارده، می باشد. ^[۱۴۱]
سوءظن در شکل شدید آن، یک اختلال روانی محسوب می شود. وقتی بدبینی شدّت می یابد، فرد بیمار رفتار دیگران را اشتباه و نادرست تفسیر می کند و در واقع احساس می کند چیزی را که می بیند یا می شنود واقعیت ندارد و جریان دیگری در پشت صحنه جاری است. بدبینی باعث تشویش، استرس و عصبانیت در بیمار می گردد.^[۱۴۲] ( در افراد مبتلا به وسواس های مذهبی، وجود این بدبینی موجب می شود مثلاً زمانی که مجتهد به طهارت چیزی حکم می کند، او نتواند واقعیّت را بپذیرد.)
۱-۵-۴-۱- ویژگی های شخصیتی فرد مبتلا به سوء ظن ( بیماری پارانوئید)
بی تردید، سوء ظن نشانه ی اختلال «پارانوئید» و نداشتن اعتماد دایمی است. افراد مبتلا به این اختلال، همواره درحالت تدافعی قرار دارند زیرا از نظر این افراد دنیا مکانی تهدیدآمیز تلقی می شود و آنان همیشه باید هوشیار و مراقب باشند و حتی ممکن است در جست وجوی نشانه های تهدیدآمیز برآیند. افرادی که از «پارانوئید» رنج می برند، نمی توانند از ترس های خود رهایی یابند؛ آن ها همیشه منتظر فریب و نیرنگ دیگران هستند و به وفاداری و صداقت آنان مشکوک اند. افراد پارانویا به دلیل حساسیت فوق العاده ای که دارند، حتی به چیزهای خیلی پیش پا افتاده و جزئی هم توجه زیادی می کنند.
برجسته‌ترین ویژگی‌های اختلال شخصیت پارانوئیدی عبارتند از: بی‌اعتمادی و بدگمانی فراگیر و دیرین نسبت به دیگران، حساسیت زیاد نسبت به بی‌اعتنایی و گرایش به وارسی کردن محیط برای یافتن و برداشت گزینشی نشانه‌هایی که افکار و نگرش‌های آسیب رساننده را تایید می‌کنند. این افراد اهل مجادله و تعصّب بوده و مسئولیت‌ احساسات خود را نمی پذیرند و در عوض آن را به دیگران نسبت می‌دهند. تمایلات اغراق آمیز برای بیان انگیزه‌های پنهان و معانی خاص، در رفتارهای غیرمغرضانه ی دیگران. مبتلایان به این اختلال به کرات وفاداری و قابل اعتماد بودن دوستان و بستگان و همسر خود را مورد پرسش قرار می‌دهند. دارای هوش خوب و حافظه عالی و جزئی نگر و دقیق هستند. ^[۱۴۳]

varianceSpeed = 0.0;
}else{
for (PointInfo pointInfo : pointList) {
varianceSpeed += Math.pow((pointInfo.getSpeed()-meanSpeed),2)/max {

• • جزء ورودی دیگر مسافت طی شده می باشد و به دو صورت محاسبه می شود، اول اینکه سیستم با دریافت مکان اول کاربر از اطلاعات ماهواره آن ها را بعنوان مبدا در نظر گرفته و سپس بعد از ۲۰ ثانیه با دریافت اطلاعات دوباره از ماهواره آن ها را بعنوان مقصد در نظر می گیرد و سپس با کم کردن این مبدا و مقصد از یکدیکر مقدار مسافت طی شده محاسبه می شود. این روش دارای خطا می باشد به این صورت که اگر کاربر مسیر رفته را بر گردد سیستم نمی تواند این مسیر طی شده را محاسبه کند.

static double getDistance(GeoPoint point1, GeoPoint point2) {
double dLat = radian(point2.getLat() – point1.getLat());
double dLng = radian(point2.getLng() – point1.getLng());
double a = Math.sin(dLat / 2) * Math.sin(dLat / 2) +
Math.cos(radian(point1.getLat())) * Math.cos(radian(point2.getLat())) *
Math.sin(dLng / 2) * Math.sin(dLng / 2);
double c = 2 * Math.atan2(Math.sqrt(a), Math.sqrt(1 – a));
اما روش دوم که این مشکل را ندارد و آن استفاده از قوانین فیزیک است. رابطه (۳-۴)، بیانگر این رویداد می باشد.
(۳-۴)،
در این برنامه دو مولفه زمان و سرعت موجود می باشد پس کافی است که این دو مولفه را در هم ضرب کرده و مسافت طی شده را بدون خطایی بدست آورد. از این پس اگر کاربر به هر طرفی قدم بردارد و حرکت کند مسافتی را که طی می کند می تواند به طور دقیق مشاهده کند. این مسافت طی شده بر حسب متر بیان می شود. این رابطه در برنامه بصورت زیر تعریف شده. بدلیل استفاده از زمان در حالت میلی ثانیه مقدار کل رابطه بر ۱۰۰۰۰ تقسیم شده تا مقدار مسافت طی شده صحیح را بر گرداند.
totalDistance = totalSpeed * ((pointList.get(pointList.size()-1).getTimeByMilis()- pointList.get(0).getTimeByMilis()) / 10000);
برای استفاده درست از این سیستم باید قوانینی اتخاذ شود. برای بدست آوردن این قوانین نیازمندیم که نمودارهای توابع تعلق برای مجموعه های مختلف را رسم کنیم. با بهره گرفتن از برنامه متلب تمامی نمودارهای توابع تعلق برای سرعت متوسط، مسافت طی شده و واریانس با توجه به رابطه(۳-۵)، رسم شده و در ادامه هر یک بصورت جداگانه توضیح داده شده اند.

(۳-۵)،

• • نمودار توابع تعلق اول مربوط به واریانس ورودی می باشد که توضیحات بدست آوردن این عدد به طور کامل داده شد. اما نموداری که ما برای این مولفه در نظر گرفتیم بصورت شکل (۳-۵) می باشد. این نمودار دارای ۵ تابع تعلق مختلف از واریانس ها می باشد که تمامی حالت های ممکن از دنیای واقعی می باشند. درجه تعلق هر کدام از ورودی ها به قانون، هر بخش نیز دارای یک و یک σ است.

درجه تایع تعلق
واریانس
شکل(۳-۵)- توابع تعلق واریانس در متلب

x1=0:0.01:6;
x2=2.5:0.01:12;
x3=8.7:0.01:18;
x4=16:0.1:24;
x5=23:0.1:28.5;

a=exp(-(((x1-0)/2.3).^2((
b=exp(-(((x2-7.25)/1.9).^2((
c=exp(-(((x3-13.35)/1.8).^2((
d=exp(-(((x4-20)/1.6).^2((
e=exp(-(((x5-28.5)/2.2).^2((

در این فرمول فازی هر برابر است با جایی از نمودار که به آخرین سطح خود یعنی ۱ رسیده و هر σ برابر است با میزان دامنه ای که هر تابع تعلق باز شده است. با توجه به شکل(۳-۵) در تابع تعلق اول که مربوط به تعلق خیلی کم است مقدار برابر با صفر و مقدار σ برابر با ۲٫۳ می باشد. همینطور برای سایر قسمت ها، که در جدول(۳-۱) مشخص شده است.
جدول(۳-۱)-مقادیر توابع تعلق واریانس

در آستانه هزاره سوم، مدیریت دانش، به عنوان یک نیاز استراتژیک برای موسسات، سازمان‌ها و نهادهای خدماتی مطرح است، مدیریت دانش تضمین کننده برتری‌های بلند مدت برای سازمان‌ها و جوامع و میزان بهره‌گیری آنها از سرمایه‌های انسانی، فکری و اطلاعاتی است. مدیریت دانش، نگرشی است که می‌تواند از سوی مدیریت سازمان‌ها با کمی انعطاف پیاده‌سازی شود و رقابت پذیری در آینده، پیشرو بودن در محصول و خدمات جدید، فتح بازارهای جدید و خلق بازارهای نو و از دست ندادن سرمایه‌های دانشی را به ارمغان بیاورد. مبحث مدیریت دانش یکی از مباحث نوظهور در مدیریت است که به شدت مورد اقبال و توجه دانشمندان علم سازمان و مدیریت واقع شده و مهمترین رکن مدیریت دانش، پیاده‌سازی و اثر بخشی آن می‌باشد، که شناخت مدیریت دانش به عنوان یک روح حاکم بر اعمال سازمانی برای پیاده‌سازی آن ضروری است. در دنیای امروز، دیگر منابع اقتصادی اصلی سرمایه، منابع طبیعی، نیروی کار و… نیستند، بلکه منابع اقتصادی اصلی، دانش خواهد بود. بعد از قرن بیستم که قرن اقتصاد صنعتی بود، قرن بیست و یکم قرن اقتصاد اطلاعات و دانش می‌باشد. در اقتصاد صنعتی، عوامل تولید ثروت اقتصادی، یکسری دارایی‌های فیزیکی و مشهود مانند زمین، نیروی کار، پول و … بوده است و از ترکیب این عوامل اقتصادی، ثروت تولید می‌شد. در این اقتصاد، استفاده از دانش، به عنوان یک عامل تولید، نقش کمی داشته است اما در اقتصاد دانشی، دانش یا سرمایه فکری به عنوان یک عامل تولید ثروت در مقایسه با سایر دارایی‌های مشهود و فیزیکی، ارجحیت بیشتری پیدا می‌کند. در اقتصاد دانشی بر خلاف اقتصاد صنعتی، دارایی‌های فکری و بخصوص سرمایه‌های انسانی، جزء مهمترین دارایی‌های سازمان محسوب می‌شود و موفقیت بالقوه سازمان‌ها ریشه در قابلیت فکری آنها دارد. بنابراین نحوه مدیریت سرمایه فکری در سازمان‌ها و نقش آنها بر کسب مزیت رقابتی می‌تواند در پیشبرد اهداف سازمانی نقش بسزایی ایفا کند (بطحایی، ۱۳۸۵). در این میان سازمان‌های کشورمان نیز برای همسویی با سایر سازمان‌ها و افزایش توان رقابتی، در عرصه‌های داخلی و جهانی نیازمند مدیریت دانش و استفاده از سرمایه‌های فکری سازمان خود هستند. بخصوص با عضویت ناظر کشورمان در سازمان تجارت جهانی در سال ۱۳۸۴ و افزایش رقابت در اقتصاد داخلی و همچنین تمایل کشور به پیوستن به این سازمان بین‌المللی، لزوم نگرش سازمان‌ها به مدیریت دانش و سرمایه فکری بیش از پیش احساس می‌شود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۱-۲ شرح و بیان مسئله
یکی از مهمترین مسائل در اقتصاد ایران در دهه اخیر بحث صادرات غیر نفتی بوده است .این در شرایطی است که میزان در آمد های حاصل از صادرات غیر نفتی قابل مقایسه با درآمد های حاصل از فروش نفت خام نبوده و نمی‌باشد . از طرف دیگر در سبد صادراتی کشور بیشترین سهم درآمد ارزی صادرات غیر نفتی کشور مربوط به صادرات تولیدات سنتی و فرآورده های کشاورزی است. یکی از این تولیدات سنتی فرش می‌باشد. فرش ایران متاثر از ویژگی های برجسته فرهنگی و هنری آن در سده ها و دهه های گذشته همواره به عنوان یکی از کالاهای برجسته در سبد صادرات غیر نفتی ایران مطرح بوده و می‌باشد. به طوری که طی سالهای متمادی اولین و بالاترین ردیف ارزآوری در صادرات ایران و حدود ۷% اشتغال کل کشور و معیشت چند میلیون نفر را به خود اختصاص داده است. (الماسی و همکاران، ۱۳۸۹).
فرش ایران اعم از قالی و قالیچه و گلیم و دیگر دستبافت ها جایگاه بسیار بالایی در میان کشورهای جهان دارد. آمارهای موجود در زمینه صادرات فرش این حقیقت را نشان می‌دهد که تا سال ۱۹۷۰ میلادی، فرش ایران اغلب بازارهای مهم جهان را در نیمی از مقدار و ارزش صادرات جهانی این کالا به خود اختصاص داده است. قبل از پیروزی انقلاب، ارز فراوان حاصل از فروش نفت بر همه فعالیت‌های اقتصادی، صنعتی و تجاری کشور اشراف داشت و تمام کمبودها و کاستی‌ها را به راحتی پوشش می‌داد. این مساله باعث شده بود تا برای هیچ یک از کالاها و تولیدات مورد نیاز اعم از صادراتی یا وارداتی، برنامه‌ریزی و تشکیلات آموزش دیده فراهم نشود. پول رسمی کشور با حمایت کافی ناشی از فروش نفت برخوردار بود و سایر کالاهای مهم از جمله قالی، هیچ گاه به صورت مستقل مورد بررسی قرار نمی‌گرفت تا بتواند در نوسانات بازارهای خارجی موقعیت خود را حفظ کند و یا شرایط مناسب‌تری را به دست آورد. پس از آن در سال ۷۳ ما شاهد یک دوره شکوفایی در صنعت و بازار فرش ایران شدیم که به مدد مطالعه در مورد بازار و همچنین تامین نیاز مشتریان بدست آمد، اما امروزه به علت عدم توجه به اصول بازاریابی نوین و راهبردی فرش در تمامی مراحل از مرحله تهیه مواد اولیه، بافت فرش تا عرضه به بازارهای جهانی باعث شده که ما جایگاه واقعی خود را در بازارهای سنتی و ثابت (کشورهای اروپایی و آسیایی مانند آلمان، انگلستان، اتریش، فرانسه و عربستان) و بازارهای جدید (ژاپن، برزیل، اروپای شرقی، استرالیا و زلاندنو) به نفع رقیبان خود همچون کشورهای چین، هند، پاکستان و… از دست بدهیم.
متاسفانه به دلیل فقدان اساسی در ابعاد سازمانی، ساختاری، مدیریتی، تولیدی و به ویژه تجاری و بازرگانی، فرش ایران دوران افول و رکورد شکننده ای را در عرصه رقابت های جهانی پیموده و اکنون در شرایط بحرانی خاصی به سر می برد. از طرفی، بی توجهی به اصول و مبانی بازاریابی و تجارت که دربرگیرنده فرایند تولید آن نیز می‌شود، مزیت های رقابتی فرش دستبافت را در داخل و بویژه در سطح جهانی با مخاطرات جدی مواجه نموده است. تجربه موفق دیگر کشورها حاکی از توجه آنها به واقعیت های محیط تجارت و دیگر عوامل تاثیرگذار است (شم آبادی و همکاران، ۱۳۸۶).
این صنعت، یکی از توانمندترین صنایع کشور پس از صنعت پتروشیمی بوده که علیرغم سیر نزولی میزان صادرات طی سالیان اخیر، جایگاه خود را در راس بهترین صادر کنندگان فرش سراسر دنیا حفظ کرده بود تا این که در سال ۱۳۸۷ جای خود را به کشورهای چین و هند سپرد. صادرات فرش ایران در پنج سال گذشته روندی نزولی داشته و پایین بودن قیمت فرش کشورهای رقیب در مقایسه با فرش ایران و هماهنگ بودن آن با سلایق بازارهای جهانی نیز از عوامل عمده رشد برخی از کشورهای رقیب در بازارهای جهانی به شمار می رود (بریم نژاد، ۱۳۸۷). از سویی دیگر افزایش قیمت‌های داخلی در اثر رشد تورم و انتقال تاثیرات تورم، کاهش حجم تجارت جهانی فرش به علت جایگزین شدن سایر کف‌پوش‌ها از جمله موکت، سنگ، پارکت، و سایر زیراندازها نیز به کاهش صادرات فرش ایران در سال های اخیر منجر گردیده است. (فرح بخش، ۱۳۸۴).
نتایج حاصل از تحقیقات مختلف بیانگر آن است که بازاریابی فرش دستبافت در ایران به صورت علمی دنبال نمی‌شود و هنوز بیشتر جنبه سنتی دارد و پس از تولید فرش، اقدام به یافتن مشتریان می‌شود. در ضمن تحقیقات اندکی در زمینه وضعیت بازاریابی فرش در ایران انجام شده (صبوری خسروشاهی، ۱۳۸۲) و کاستی‌هایی از قبیل کمبود اطلاعات روزآمد در مورد خواسته‌ها و گرایشات مشتریان، فقدان برنامه‌ریزی استراتژیک، کاهش کیفیت، ضعف تبلیغات، ضعف مدیریت و خلا برنامه ریزی برای شناسایی سلایق کشورها و ملت های مختلف، نبود آشنایی با بازارهای هدف و ضعف در مشارکت یا برپایی نمایشگاه های فرش دستبافت، در مطالعات انجام شده به چشم می‌خورد (دهقانی فیروزآبادی، ۱۳۷۷).
در دهه‌ های اخیر، انواع موسسات، شاهد تغییرات اساسی در زمینه های ساختار، کارکرد و سبکهای مدیریتی خویش بوده‌اند. موسسات کنونی، اهمیت بیشتری جهت درک، انطباق پذیری و مدیریت تغییرات محیط پیرامون قایل شده و در کسب و بکارگیری دانش و اطلاعات روزآمد به منظور بهبود عملیات و ارائه خدمات و محصولات مطلوبتر به ارباب رجوعان پیشی گرفته‌اند. چنین سازمانهایی نیازمند بکارگیری سبک جدیدی از مدیریت به نام “مدیریت دانش” می‌باشند.
توسعه سریع و شتابان اقتصاد جهانی بهم ‌پیوسته، حکایت از ضرورت توسعه قابلیت‌ها و توانایی‌های منابع دانشی کسب ‌و کار دارد. در پاسخ به این ضرورت در دهه ۹۰ مدیریت دانش به شکلی فراگیر مطرح شد و توسعه یافت. بسیاری از شرکت‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که برای عملکرد مؤثر در اقتصاد امروز، تبدیل شدن به یک سازمان دانش محور ضروری است. اما اندکی از آن‌ها به درستی می‌دانند که دانش محور شدن به چه معناست و یا چگونه می‌توان تغییرات لازم برای دانش محور شدن را انجام داد. در این راستا و با توجه به این مهم که مدیریت دانش سازمانی یکی از مهم ترین عوامل موفقیت شرکت ها در شرایط رقابتی و عصر اطلاعات است. اهمیت این موضوع به حدی است که امروزه شماری از سازمان‌ها، دانش خود را اندازه‌گیری می‌کنند و به منزله‌ی سرمایه فکری سازمان و نیز شاخصی برای درجه بندی شرکتها در گزارش‌های خود منعکس می‌کنند (موسوی،۱۳۸۷)، این مؤسسه ها، استقرار مدیریت دانش در سازمان را، به عنوان بخشی از راهبرد سازمان، ضروری می‌دانند (جعفرنژاد:۱۳۸۷)
مدیریت دانش، به مثابه بخشی ضروری و اساسی در موفقیت سازمان، دامنه‌ی گسترده‌ای از ایده‌های سازمانی، شامل نوآوری‌های راهبردی، اقتصادی، رفتاری و مدیریتی را در بر می‌گیرد. در جهان امروز که تولید کالاها و ارائه‌ خدمات به شدت دانش مدار شده‌اند، دانش دارایی کلیدی برای کسب مزیت رقابتی به شمار می‌رود.
۱-۳ پرسش اصلی تحقیق
آیا متغیرهای پیاده سازی مدیریت دانش بر افزایش صادرات فرش در ایران تاثیر مثبت و مستقیمی دارند؟
۱-۴ اهمیت تحقیق
با توجه به میزان استفاده از دانش و اطلاعات در صنایع امروزی و حیاتی بودن این عامل در چرخه تولید و مصرف محصولات و از آنجا که فرش به عنوان کالایی صادراتی در زمزه اقلام صادراتی غیر نفتی مهم در ایران به شمار می‌رود، لذا توجه و دقت در مراحل تولید و صادرات این محصول با توجه به شرایط جدید جهانی و وجود رقابت بین کشورهای بافنده فرش از جمله ایران، هند، پاکستان و … نیاز به حفظ کیفیت در سطح جهانی و توانایی رقابت با سایر کشورها در سطح جهانی لازمه دانش محور شدن و آگاه کردن تمامی کارکنان و دست اندرکاران تولید و صادرات از عوامل تعیین کننده و وضع بازار جهانی با بهره گرفتن از ابعاد مدیریت دانش در این چرخه خواهد بود.
اهداف تحقیق:
شناسایی عوامل مهم و اصلی مدیریت دانش در زمینه صادرات فرش
میزان اهمیت و تاثیر این عوامل در فرایند صادرات
مشخص کردن جهت هر یک از عوامل بر صادرات
ارائه راه حل مناسب در خصوص موضوع
سوالات تحقیق:
متغیرهای اثرگذار پیاده سازی مدیریت دانش کدامند؟
مدل مفهومی حاصل از مولفه‌های اصلی پیاده سازی مدیریت دانش کدام است؟
برازش مدل چگونه است؟
اولویت‌های هرکدام چگونه است؟
۱-۵ قلمرو تحقیق
۱-۵-۱ قلمرو موضوعی تحقیق:
در این پژوهش، محقق به دنبال بررسی و تاثیر عوامل مدیریت دانش بر افزایش صادرات فرش ایران و اهمیت و نقش هر یک از این عوامل خواهد بود.
۱-۵-۲ قلمرو مکانی تحقیق:
قلمرو مکانی این تحقیق جامعه انتخابی از میان تولید کنندگان، صادر کنندگان، فروشندگان، صاحب نظران در زمینه صنعت فرش در ایران انتخاب خواهند شد.
۱-۵-۳ قلمرو زمانی پژوهش:
زمان یا دوره زمانی آغاز تا پایان کار توزیع و جمع آوری پرسشنامه (ابزار گردآوری اطلاعات) و تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده را شامل می‌شود که این روند یک دوره زمانی ۶ ماهه را پیش بینی می‌کند و از ۱/۱/۱۳۹۱ آغاز و در ۱/۷/۱۳۹۱ به پایان می‌رسد.
۱-۶ تعریف اصطلاحات
پیاده سازی مدیریت دانش
مدیریت دانش: مدیریت دانش، یک فرایند یکپارچه و سیستماتیک در سطح سازمان است که شامل فعالیت اکتساب، خلق، ذخیره، توزیع و بکارگیری دانش به وسیله افراد و گروه ها برای رسیدن به اهداف سازمانی می‌باشد. مدیریت دانش ۴ عنصر اساسی دارد: دانش، مدیریت، تکنولوژی اطلاعات و فرهنگ سازمانی (Ganderi at al, 2010)
ابعاد مدیریت دانش
دانش: دانش، دانستنی است که در تجربیات، مهارتها، قابلیت‌ها، توانایی‌ها، استعدادها، افکار، عقاید، طرز کارها، الهامات و تصورات افراد موجود است و به شکل مصنوعات ملموس، فرایندهای کاری و امور روزمره یک شرکت خود را آشکار می‌سازد .دانش دو نوع است: عیان و نهان (یا ضمنی) Hoffman, et al ,2005)).
مدیریت: مدیریت تلویحا بر طبقه بندی، فراهم کردن ساختار و ایجاد ادراک بهم پیوستگی در یک سازمان دلالت دارد. .( Rodriguez,2007:85)
تکنولوژی اطلاعات: تکنولوژی اطلاعات می‌تواند بعنوان ابزاری قدرتمند عمل کرده و ابزارهایی مؤثر و کارآمد برای همه وجوه مدیریت دانش شامل تسخیر، اشتراک و کاربرد دانش تأمین کند. برای تبدیل اطلاعات به دانش، افراد باید اطلاعات را تحلیل، تفسیر و درک کرده و آن را در متنی جای دهند (قاضی زاده فرد،۱۳۸۷).
فرهنگ سازمانی: سازمان‌ها نیاز به روابط حمایتی، تشریک مساعی و ایجاد فضای صمیمیت و دوستی (فرهنگ همکاری) برای تحقق مدیریت دانش دارند. در چنین فرهنگی افراد همدیگر را حمایت و کمک می‌کنند و دانش مورد نیاز برای انجام فعالیتهای سازمانی در اختیار همدیگر قرار می دهند تا به کارگیری دانش، آسان و زمینه ایجاد ایده‌ها و روش‌های نوین در سازمان فراهم شود. گرایش یا عدم گرایش سازمان‌ها به فرهنگ قدرت می‌تواند پیاده سازی مدیریت دانش را متاثر سازد .(Davel & Snyman, 2007)
صادرات:
صادرات تابعی از تجارت بین المللی است که به موجب آن کالای تولید شده در یک کشور برای فروش و یا تجارت در آینده به کشور دیگر حمل می‌شود (investopedia, 2012).
فرش :
پشم و موی حیواناتی نظیر گوسفند و بز، اولین یافته‌های بشر برای برآوردن این نیاز بود و متعاقباً پوست این حیوانات اولین زیرانداز یا به عبارت دیگر فرش منسوج بود. به دنبال تحول و پیشرفت در زندگی، بشر آموخت که می‌تواند با در هم نمودن و فشردن الیاف پشم، زیراندازی ضخیم‌تر و گرم‌تر به نام نمد تهیه نماید. متعاقباً با فراگیری فنون ریسندگی و تابندگی، نخهای پشمی را تولید نمود و برای اولین بار با ادغام رشته نخهای افقی و عمودی نخ‌های پشم، گلیم را ابداع کرد و این سرآغازی بود برای ابداع فرش گره دار یا پرزدار که هنر و فنی پیشرفته‌تر بود (پرتال شرکت سهامی فرش ایران،۱۳۸۹).
فصل دوم:
ادبیات پژوهش
۲ – ۱ مقدمه:
تئوری‌های عرفی نئو کلاسیکی بر پایه انباشتگی دو عامل بنا شده‌اند: سرمایه و نیروی کار. اقتصاد دانان باور دارند که هر دوی این منابع، بازده نزولی دارند و سرانجام هر افزایش اضافی از نیروی کار و یا سرمایه از قانون بازده نزولی پیروی خواهد کرد. ایده ایستایی رشد در برخی نقاط که توسط دیدگاه کلاسیک پیشنهاد شده بود توسط تئوری نئوکلاسیکی و با این نظریه که تکنولوژی وضعیت مناسبتری را از نقطه ایستا تبیین می‌کند به بن بست رسید و حال این ایده با عبارت دانش به چالش کشیده شده است. اما اقتصاد دانان یک دوره‌ی سختی برای تطبیق دانش در داخل مدل‌های خودشان دارند، چرا که بر خلاف سرمایه و نیروی کار که بازده نزولی را نشان می‏دهند، دانش بازده صعودی را نشان می‏دهد (Arntzen et al, 2009) دلیل بحرانی دیگر بر رشد دانایی محور، تغییرات است. تغییرات همیشگی و پیوسته با جلوه‌ای از حرکت شتابان دگردیسی‌ها در بازار، فناوری، بنگاه‌ها و دیگر بخش‌های اقتصادی. این امر موجب می‌شود تا بنگاهها و افراد در جستجوی سودهای بالاتر بجای سودهای معمول فکر نوآوری، جستجوی راه‌ها، عملیات و فناوری‌های جدید باشند. در نگرش اقتصاد جدید، تغییر اقتصادی، نتیجه حرکت آرام از یک حالت تعادلی به حالت دیگر نیست بلکه آن از دنبال کردن سودهای شبه انحصاری نتیجه می‌گردد که متعلق به نوآوران است. ایده‌های جدید بکرار توسط بنگاه‌ها ایجاد می‌شود و تغییرات اقتصادی بوسیله موفقیت فناوریها و راهکارهایی که روش‌های قبلی را منسوخ می‌کنند، بوجود می‌آید Hung , 2005)). خلاقیت هسته اصلی فرایند نوآوری است و بهره‌وری واحدهای تحقیق و توسعه نیز از خلاقیت نشأت می‌گیرد. در فرایند ملی نوآوری نیز دانش خلق می‏شود و وظیفه مدیریت دانایی نیز عبارت از فرایند اداره دقیق دانش برای رفع نیازهای موجود‌، شناخت و بهره برداری از دانش موجود کسب شده و ایجاد فرصتهای جدید و توان ظرفیت بکارگیری دانش می‏‏‏باشد. وظایف واحدهای تحقیق و توسعه نیز توسعه مرزهای دانش با تحقیقات پایه‌ای و یا تحقیقات توسعه‌ای و کاربردی برای بهبود مستمر فرایند تولیدی است. بنگاههای صنعتی موفق در اقتصاد جدید آنهایی هستند که بطور مستمر به تولید دانش بپردازند و آن را در سراسر سازمان توزیع کنند و سریعاً تبدیل به تکنولوژی و محصول کنند (Dalkir et al, 2007) .
۲-۲ مدیریت دانش
۲ – ۲ – ۱ تاریخچه مدیریت دانش

– تقویت ساختار قدرت؛
– بهبود ارتباطات؛
– فراهم آوردن زمینه‌ای برای کمک مدیران به کارکنان.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

رویکردها و روش های ارزشیابی عملکرد
برای انجام ارزشیابی صحیح بایستی رویکردها و روش های ارزشیابی عملکرد سازمانی را شناسایی کرده و کاربرد هر کدام را در موقعیت‌های معین بدانیم. به طور کلی پنج رویکرد در خصوص ارزشیابی عملکرد سازمانی معرفی شده است (Noe et al., 2008: 345؛ Snell & Bohlander, 2007: 333). این رویکردها عبارتند از: ۱- رویکرد مقایسه‌ای^[۵۳]، ۲- رویکرد ویژگی‌ها^[۵۴]، ۳- رویکرد رفتاری^[۵۵]، ۴- رویکرد نتایج^[۵۶] و ۵- رویکرد کیفیت^[۵۷].
رویکرد مقایسه‌ای: رویکرد مقایسه‌ای به مدیریت عملکرد، نیازمند این است که ارزیابیکننده، عملکرد افراد را با دیگران مقایسه کند. این رویکرد معمولاً از ارزیابی جامع یک عملکرد فردی یا ارزشی به منظور رتبه‌بندی افراد در یک گروه کاری استفاده می‌کند. حداقل سه فن در این رویکرد مورد استفاده قرار می‌گیرد که شامل: رتبه‌بندی، توزیع اجباری، و مقایسه زوجی می‌شود.
رویکرد ویژگیهای فردی: این رویکرد به مدیریت عملکرد، بر گسترش ویژگیهای معینی که برای موفقیت سازمان مطلوب تلقی می‌گردد، تأکید می‌کند. فنونی که در این رویکرد مورد استفاده قرار می‌گیرد، مجموعه‌ای از رفتارها و ویژگیها شامل: ابتکار، رهبری، خصلت رقابتی و ارزشیابی افراد را دربرمی‌گیرد.
رویکرد رفتاری: این رویکرد تلاش می‌کند رفتارهایی که یک کارمند بایستی انجام دهد تا در کارش مؤثر باشد را تعریف کند. فنون متنوعی در این رویکرد تعریف شده است که مستلزم این است که یک مدیر ارزیابی ‌کند کدام کارمند این رفتارها را از خود بروز می‌دهد. فنون مذکور عبارتند از: وقایع حساس، مقیاس‌های درجه‌بندی رفتاری، مقیاس‌های مشاهده رفتاری، اصلاح رفتار سازمانی و مراکز سنجش.
رویکرد نتایج: این رویکرد بر مدیریت اهداف، نتایج قابل اندازه‌گیری یک شغل و گروه های کاری تمرکز دارد. این رویکرد فرض را بر این می‌گذارد که می‌توان فردیت خود را از فرایند اندازه‌گیری جدا کرد که در این صورت نتایج به دست آمده نزدیک‌ترین شاخص‌های ویژگیهای فردی به اثربخشی سازمانی است. دو سیستم مدیریت عملکردی که در این رویکرد جای می‌گیرد شامل: مدیریت بر مبنای اهداف و سیستم ارزیابی و اندازه‌گیری بهره‌وری می‌باشد.
رویکرد کیفیت: چهار رویکرد پیشگفته رویکردهای سنتی به اندازه‌گیری و عملکرد سازمانی کارکنان تلقی می‌شوند. دو ویژگی اصلی رویکرد کیفیت؛ مشتری‌گرایی و رویکرد پیشگیری از خطا هستند. ارتقاء رضایت مشتریان داخلی و خارجی از اهداف اولیه و اساسی رویکرد کیفیت است.
روش های ارزشیابی عملکرد
روش های مختلفی برای ارزشیابی عملکرد کارکنان وجود دارد که در قالب هر یک از رویکردهای ذکر شده می‌توان آنها را دسته‌بندی نمود (Byars and Rue, 2008: 218) اما اینکه کدام روش، مناسبترین یا بهترین روش ارزیابی است به هدف سازمان از ارزیابی کارکنان بستگی دارد و معمولاً نیز ترکیبی از روش های مختلف برای ارزیابی کارکنان به کار گرفته می‌شود. اسنل و بولندر (۲۰۰۷: ۳۸۴) روش های ارزشیابی عملکرد سازمانی را در سه دسته کلی به شرح زیر ارائه نموده‌اند:
الف- روش های مبتنی بر ویژگیهای فردی
– روش مقیاس رتبه‌بندی ترسیمی^[۵۸]؛
– روش مقیاس استانداردهای مختلط^[۵۹]؛
– روش انتخاب اجباری^[۶۰]؛
– روش توصیفی^[۶۱].
ب- روش های مبتنی بر رفتار یا روش های رفتاری
– روش ثبت وقایع حساس^[۶۲]؛
– روش چکلیست^[۶۳]؛
– روش مقیاس رتبه‌ای رفتاری^[۶۴]؛
– مقیاس مشاهده رفتار^[۶۵].
ج- روش های مبتنی بر نتایج
– روش مدیریت بر مبنای اهداف^[۶۶]؛
– روش کارت امتیازی متوازن^[۶۷].
سایر صاحبنظران، علاوه بر روش های فوقالذکر روش های دیگری را نیز معرفی کردهاند که در ادامه ضمن تعریف مهمترین روش های مورد اشاره، با بهره گرفتن از دیدگاه های مختلف (Byars and Rue, 2008: 218; Snell & Bohlander, 2007: 333; Noe et al., 2008: 345; Bernardin, 2003; 153; Ivancevich, 2007: 273) مزایا و معایب روش های فوق‌الذکر را بیان خواهیم نمود.
۱- روش مقیاس رتبه‌بندی ترسیمی: یک رویکرد خصیصه‌ای به عملکرد سازمانی است که به وسیله آن هر کارمندی بر اساس یک مقیاس ویژگیها، رتبه‌بندی می‌شود. در این روش، ارزشیابیکننده می‌تواند ارزشیابیشونده را با توجه به هر یک از ابعاد مختلف عملکردش، با بهره گرفتن از پیوستاری که نقاط مختلف آن تعریف شده، ارزشیابی نماید. ارزشیابیکننده پس از تعیین تعدادی عوامل، ارزشیابیشوندگان را بر حسب هر یک از آنها، با درجاتی از قبیل برجسته، خوب، متوسط، ضعیف یا بد ارزشیابی می‌کند.
۲- روش مقیاس استانداردهای مختلط: یک رویکرد خصیصه‌ای دیگر شبیه سایر روش های مقیاسی است. اما، بر مبنای مقایسه با یک استاندارد با بهره گرفتن از عباراتی نظیر: بهتر از، برابر با، بدتر از می‌باشد. تفاوت عمده آن با روش رتبه‌بندی ترسیمی (در ارزیابی رفتار یا ویژگیهای شخصیتی) آن است که رفتار یا ویژگیهای شخصیتی در این مقیاس به طور تصادفی ارزیابی و مرتب می‌شود و طبقه‌بندی‌های عملکردی که بر اساس این مقیاس باید سنجیده شوند، شناسایی نمی‌گردد.
۳- روش انتخاب اجباری: رویکرد خصیصه‌ای دیگری به عملکرد سازمانی است که نیازمند این است که ارزیابیکننده از بین عبارات طراحی شده به منظور تشخیص بین عملکرد موفق و ناموفق، انتخاب کند. به عبارات دیگر طبقاتی را برای ارزشیابی کارکنان در نظر گرفته و کارکنان را درون آن جای می‌دهند. طبقات به طور مثال می‌تواند شامل: ۱- سخت کار می‌کند؛ ۲- دقیق کار می‌کند؛ ۳- ابتکار نشان می‌دهد؛ ۴- به مشتریان پاسخگو است؛ ۵- با کیفیت ضعیف تولید می‌کند؛ ۶- فاقد عادات کاری خوب است، باشد.
۴- روش توصیفی: این روش نیازمند آن است که ارزیابیکننده جملاتی را برای توصیف رفتار ارزیابیشونده بیان کند. در این روش برعکس مقیاس‌های رتبه‌ای، که برای ارزیابی، ساختاری را فراهم می‌آورد، از ساختار خاصی پیروی نمی‌کند و نیازمند آن است که ارزیابیکننده آموزشهایی را در خصوص توصیف نقاط قوت و ضعف ارزیابیشونده و بیان پیشنهاداتی برای بهسازی آن ارائه نماید.
۵- روش ثبت وقایع حساس: این روش جزء روش های مطرح در رویکرد رفتاری می‌باشد. واقعه حساس به یک واقعه غیرمعمول که مشخصکننده عملکرد بالا یا ضعیف کارمند در برخی از قسمت‌های شغل است، می‌باشد. در این روش، وظیفه اصلی ارزشیابیکننده، عبارت است از مشاهده، ثبت و ضبط عملکرد و رفتارهای غیرمعمول مثبت و منفی که در فرد موردنظر ملاحظه شده است.
۶- روش چکلیست: یکی از قدیمی‌ترین روش های ارزیابی، روش چکلیست است. در این روش یک سلسله سؤالات یا جملاتی مطرح می‌شود و ارزشیاب بدون آنکه از ارزش واقعی اظهارنظر خود مطلع باشد باید در مقابل سؤال یا عبارت یا جمله‌ای که بیش از همه مبین خصوصیات یا صفات مورد نظر کارمند است، علامت بگذارد. تعبیر و تفسیر عبارات و جملات چک شده بر عهده متخصصان امور پرسنلی می‌باشد.
۷- روش مقیاس رتبه‌ای رفتاری: این روش کارکنان را در یک مقیاس پیوسته از رفتارهای حساس توصیف شده از منفی تا مثبت یا از عملکرد بالا تا عملکرد پایین، رتبهبندی می‌کند. این مقیاس شامل هر یک از ابعاد مهم عملکردی در یک شغل می‌باشد.
۸- روش مقیاس مشاهده رفتار: این روش تعداد رفتار موردنظر مشاهده شده را انداره‌گیری می‌کند و شبیه روش مقیاس رتبه‌بندی رفتاری است. به طوری که در هر دوی آنها تأکید بر وقایع حساس است.
۹– روش مدیریت بر مبنای هدف: این روش جزء روش های مبتنی بر نتیجه است و به عنوان یک فلسفه مدیریتی که عملکرد را بر مبنای دستیابی کارمندان به اهدافی که به وسیله توافق دوجانبه کارمند و مدیر تنظیم شده است، درجه‌بندی می‌کند.
۱۰- روش بازخورد ۳۶۰ درجه یا ارزیابی گروهی^[۶۸]: این روش نوعی ارزشیابی گروهی است. در این روش فهرستی از شایستگیهای مورد نظر تهیه میشود و از تمامی افراد مرتبط مستقیم و غیرمستقیم اعم از: مدیران، زیردستان، مشتریان، همکاران (و خود فرد) خواسته می‌شود تا پرسشنامه‌های مربوطه در مورد کارمندی که در خصوص آن اطلاعات دارند را تکمیل نمایند. واحد مدیریت منابع انسانی نتایج ارزشیابی را به کارمند ارائه می‌کند و کارمند می‌تواند دریابد که تا چه میزان عقیده وی با عقاید سایرین در خصوص عملکردش تفاوت دارد (Byars and Rue, 2008: 218 ).
۱۱- روش استانداردهای کار^[۶۹]: در این روش استانداردها یا سطوح مورد انتظار برونداد افراد تنظیم می‌شود و بر اساس آن هر یک از کارکنان با استانداردهای از قبل طراحی شده مقایسه می‌شوند. این مجموعه انتظارات و استانداردها عموماً از طریق مذاکره میان ارزشیابیکننده و ارزشیابیشونده تعیین می‌شود (Byars and Rue, 2008:224 ).
کدام روش ارزشیابی عملکرد سازمانی را انتخاب کنیم؟
انتخاب روش ارزیابی همانطور که بیان شد، تا حد زیادی به هدف ارزیابی، بستگی دارد. لازم به ذکر است اگرچه ساده‌ترین و کمخرج‌ترین روشها اغلب اطلاعاتی با کمترین دقت تولید می‌کنند اما، به معنی این نیست که روش های پیچیده و روشهایی که وقت زیادی برای اجرای آنها نیاز است، همیشه سودمندترین اطلاعات را ارائه می‌کنند (Snell & Bohlander, 2007: 360) جدول ۲-۲ برخی از نقاط قوت و ضعف رویکردهای خصیصه‌ای، رفتاری و مبتنی بر نتایج در عملکرد سازمانی را ارائه میکند.
جدول ۵-۲: خلاصه مزایا و معایب روش های ارزشیابی عملکرد سازمانی (Snell & Bohlander, 2007: 361)

روشها

مزایا

معایب