۷۰۰D4=

۳۹/۲ ^a

۰۲/۲ ^bc

۲۱/۲ ^a

۸۷/۱ ^a

میانگین­های دارای حروف مشترک در هر ستون اختلاف معنی داری باهم ندارد.

۸-۱-۴: تعداد دانه در سنبله
نتایج نشان داد که هیچیک از منابع تغییر اثر معنی داری بر تعداد دانه در سنبله نداشتن. امّا میانگین تعداد دانه در سنبله در تیمارهای آزمایش در سطوح تراکم D4,D3,D2,D1 به ترتیب برابر با ۲۹/۳۵، ۹۷/۳۳، ۵۷/۳۳ و ۵۹/۳۱ می­باشد.
(بدون نام، ۱۹۸۶)، مشخص نمود اگر چه با افزایش تراکم بوته ، تعداد سنبله در مترمربع افزایش می یابد اما تعداد دانه درسنبله و وزن هزار دانه و نهایتاً میزان تولید کاهش خواهد یافت . اسمید و جینکینسون (۱۹۷۹)، دریافتند که تراکم های بوته بالاتر از حد اپتیمم (مطلوب) ممکن است باعث افزایش تعداد سنبله در واحد سطح شود ولی درعوض می تواند باعث کاهش تعداد سنبله های بارور و وزن دانه در سنبله شود (نقل از مقاله تاثیر تراکم بوته روی خصوصیات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی چهار رقم گندم دوروم تحت شرایط دیم، مظفری و همکاران، ۱۳۷۷).
۹-۱-۴: وزن هزار دانه
نتایج نشان داد که اثر عناصر تغذیه­ای و اثر متقابل تراکم­ گیاهی با مواد تغذیه­ای در رقابت گندم با علف­های هرز بر وزن هزار دانه گندم در سطح احتمال خطای ۱ درصد معنی دار بود. همچنین اثر تراکم­ گندم نیز در سطح احتمال خطا ۵ درصد معنی دار بود (جدول ۱-۴). نتایج جدول برش دهی اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی بر مبنای سطوح تراکم بر وزن هزار دانه نشان داد که اثر تیمار D3 و تیمار D4 در سطح احتمال خطای ۱درصد معنی دار بود جدول (۱۱-۴) .همچنین نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی بر مبنای سطوح تراکم بر وزن هزار دانه گندم نشان داد که در تیمار با تراکم ۶۰۰ بوته در متر مربع بیشترین وزن هزار دانه از تیمار (M2D3) با مصرف کود حاوی ۲عنصر ماکرو با وزن ۲۱/۴۴ گرم بود و اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشت. کمترین میزان وزن هزار دانه از تیمار (M3D3) با مصرف کود حاوی ۶ عنصر میکرو با ۴۷/۳۶ گرم به دست آمد که دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد در سطح احتمال خطای ۱ درصد بود. در تیمار با تراکم ۷۰۰ بوته در متر مربع بیشترین وزن هزار دانه از تیمار شاهد، بدون مصرف کود و بدون علف هرز (M1D4) با وزن ۴۶/۴۵ گرم و کمترین وزن هزار دانه از تیمار (M2D4) با مصرف کود حاوی ۲ عنصر ماکرو با وزن ۵۲/۳۸ گرم به دست آمد که دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد در سطح احتمال خطای ۱ درصد بود جدول (۱۲-۴).
بنابراین نتایج جدول مقایسه میانگین اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی نشان داد که بیشترین وزن هزار دانه از تیمار شاهد (M1D4)، بدون مصرف کود و بدون علف هرز با تراکم ۷۰۰ بوته در متر مربع با وزن هزار دانه ۴۶/۴۵ گرم و کمترین میزان وزن هزار دانه از تیمار (M3D3) با تراکم ۶۰۰ بوته در متر مربع و با مصرف کود حاوی ۶ عنصر میکرو با وزن هزار دانه ۴۷/۳۶ گرم به دست آمد که دارای اختلاف معنی داری با یکدیگر در سطح احتمال خطای ۱ درصد بودند جدول (۱۳-۴). در تیمار با تراکم ۴۰۰ بوته در متر مربع بیشترین وزن هزار دانه از تیمار (M4D1) با مصرف کود حاوی مخلوط ۲عنصر ماکرو و ۶ عنصر میکرو با وزن ۲۴/۴۳ گرم و کمترین وزن هزار دانه از تیمار (M3D1) با مصرف کود حاوی ۶ عنصر میکرو با وزن ۵۸/۴۲ گرم به دست آمد که اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشتند. در تیمار با تراکم ۵۰۰ بوته در متر مربع بیشترین وزن هزار دانه از تیمار (M4D2)، با مصرف کود حاوی کود مخلوط ۲عنصر ماکرو و ۶ عنصر میکرو با وزن ۴۴/۴۴ گرم به دست آمد که اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشت. و کمترین میزان وزن هزار دانه از تیمار شاهد، (M1D2) بدون مصرف کود و بدون علف هرز با وزن ۷۴/۴۲ گرم به دست آمد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جدول ۱۱-۴: برش دهی اثر متقابل تراکم و عناصر مغذی بر مبنای سطوح تراکم بر وزن هزار دانه

سطوح تراکم
(بوته درمتر مربع)

درجه ی آزادی

مجموع مربعات

۴۰۰D1=

۳

۸۷/۰ ^۹۶۰۳/۰

۵۰۰D2=

۳

۲۸/۵ ^۶۲۴۳/۰

۶۰۰D3=

۳

۸۴/۱۲۰ ^۰۰۰۱/۰

۷۰۰D4=

۳