۵- عمده عوامل تاثیرگذار بر شکل‌گیری افکار و عقاید و رفتار مخاطبان نوجوان، از سوی قالب مخاطبان، عواملی چون تماشای برنامه‌های تلویزیونی داخلی، معاشرت با دوستان و بستگان، مطالعه کتابهای منتشر شده در کشور و محیط آموزشی و معلمان در کنار رسانه‌ها و محیط خانه و خانواده در کنار رسانه‌ها، تشخیص داده شده‌اند.
۶- انگیزه اصلی مخاطبان سایر رسانه‌های مورد بررسی از دیدگاه اکثریت پاسخگویان، در استفاده از این رسانه‌ها، کسب آگاهی و اطلاعات و سرگرمی بوده است.
– تحقیقی که دستغیب (۱۳۷۸) تحت عنوان «موانع اجتماعی- فرهنگی توسعۀ ورزش بانوان» انجام داد، نتیجه گرفت که با افزایش سن، از فعالیتهای حرکتی و ورزشی آزمودنیها کاسته میشود. از طرفی بین سطح تحصیلات و فعالیت ورزشی بانوان رابطۀ معناداری وجود دارد، به طوری که با افزایش سطح تحصیلات، فعالیت ورزشی آزمودنیها افزایش مییابد.
– کاشف (۱۳۷۸) به تحقیقی با عنوان «بررسی وضعیّت ورزش همگانی در ایران و توصیه برای توسعه آن» پرداخت در این تحقیق نیمی از مراکز استانها بهطور تصادفی انتخاب شدند. که در مکانهایی که بهصورت معمول مردم برای ورزش همگانی حضور پیدا میکردند پرسشنامه های تحقیق توزیع شد و در نهایت ۱۶۴۷ پرسشنامه جمعآوری شد و با تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از پرسشنامه‌ها، به نتایج زیر دست یافت:

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۱- بالاترین انگیزه شرکت در ورزش همگانی حفظ سلامتی عمومی و پس از آن تفریحات و کاهش وزن و درمان بیماریها بود
۲- اکثر آزمودنیها سه روز در هفته به ورزش میپرداختند و گرایش بیشتری به ورزشهای تیمی و دسته جمعی داشتند.
همچنین در پایان به موانع و مشکلات موجود بر سر راه رشد و توسعه ورزش همگانی در سطح کشور اشاره داشت و بر آن اساس توصیه‌ها و پیشنهاداتی را به مسئولین تربیت‌بدنی کشور و ارگانها و سازمان‌هایی که وظیفه خدمات و اطلاع رسانی در زمینه ورزش و فعالیت های حرکتی را به عموم مردم دارند، ارائه داد.
– تحقیقی که کوزهچیان و همکاران (۱۳۸۰) تحت عنوان «بررسی وضعیت کمی و کیفی تربیتبدنی و ورزش در استان مرکزی از دیدگاه مسئولان و مربیان ورزش» انجام دادند به این نتایج رسیدند که اکثر مسئولان تربیتبدنی و مربیان ورزشی اظهار داشتهاند که در استان مرکزی از جنبه کمی و کیفی، در خصوص اماکن و تجهیزات ورزشی در حد نامناسب و نامطلوب است.
– در تحقیقی که مظفری (۱۳۸۱) با عنوان «شناخت گرایش و نگرش مردم به تربیت بدنی و ورزش» در سطح ایران انجام داد، مهمترین نتایج بدستآمده در مورد علل گرایش مردم به ورزش به ترتیب کسب شادابی، تقویت جسم و روان، تقویت اعتماد بهنفس و رسیدن به رفتار و اخلاق نیکو و علل عدم گرایش به فعالیتهای ورزشی به ترتیب، عقب ماندن از کارهای روزانه، در دسترس نبودن مکانهای ورزشی، عادت نداشتن به ورزش، تنبلی و بیحوصلگی و مشکلات مالی اظهار شد.
– کارگر فرد و صادقی در سال ۱۳۸۲، برای تعیین میزان و نوع فعالیتبدنی و ورزشی در سطح شهر اصفهان تحقیقی را بر روی افراد بالاتر از ۱۵ سال انجام دادند. ۱۵۲۰ نفر از مردان و زنان با بهره گرفتن از جدول اعداد تصادفی و از طریق خوشه ای در شهر اصفهان انتخاب شدند و با تکمیل پرسشنامهای حاوی ۳۵ سؤال به پرسش های طرح پاسخ دادند. نتیجه این تحقیق نشان داد که :
۱- حدود ۷۰ درصد افراد تحت بررسی به ورزش و فعالیتبدنی می پردازند.
۲- شایعترین ورزش در بین افراد فوق الذکر، پیاده روی و نرمشهای صبحگاهی است.
۳- چهارده درصد از کل جمعیت مورد بررسی به فعالیت شدید و ۸% آن ها به ورزشهای حرفهای میپرداختند.
۴- پیادهروی، صرف نظر از مدت زمان آن در بین ۷۰ درصد جمعیت آماری شایع بود و دوچرخهسواری ۱۲ درصد می باشد که تنها به وسیله مردان مورد استفاده قرار گرفته است.
۵- مقایسه نتایج به دست آمده این تحقیق با تحقیقات سایر کشورها نشان می دهد که در جامعه ما وضعیت ورزش همگانی مطلوب نیست و باید به مسائل آموزشی و گسترش مکانهای ورزشی، تبلیغ جهت ایجاد انگیزه ورزشی در مردم توجه خاصی مبذول داشت.
– تحقیقی که اتقیاء (۱۳۸۲) با عنوان «نیازسنجی ورزش بانوان شاغل در دانشگاه الزهرا (س) و ارائه الگوی کاربردی» انجام داد، نیازهای علمی و نتایج زیر بدست آمد:
الف) الگویی کاربردی را از طریق تشکیل کمیته‌ای بنام کمیته ورزش و تندرستی در دانشگاه پیشنهاد می کند.
ب) تشکیلات این کمیته توسط خود شاغلین در دانشگاه سازماندهی شود و پاسخگویی انتظارات اظهار شده با توجه به امکانات فیزیکی و نیروی انسانی موجود باشد.
– تحقیقی که معیدفر (۱۳۸۳) تحت عنوان «تمایز جنسی روستاییان در کار، فراغت، فعالیت و مصرف کالاهای فرهنگی» انجام داد وی با تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از پرسشنامه به این نتایج دست یافت: زنان چندین بار بیشتر از مردان در فعالیتهای هنری و صنایع دستی و چندین بار کمتر از مردان در بازی و ورزش شرکت میکنند. همچنین در بررسی نوع برنامههای مورد علاقه در رادیو و تلویزیون مشخص شد که زنان بیشتر از مردان روستایی به برنامههای خانواده، آشپزی و هنری، و در مقابل مردان بیشتر از زنان به برنامههای ورزشی و اخبار علاقه نشان میدهند.
– تحقیقی که رضویزاده (۱۳۸۳) تحت عنوان «تفاوتهای نسلی در روستاهای ایران» انجام داد نتایج آن نشان داد که میزان استفاده از رسانه ها در گروه های سنی مختلف متفاوت است بجز در استفاده از رادیو که در گروه های سنی مختلف کم و بیش شبیه هم بود. همچنین بیشترین استفاده روستاییان از رسانه مربوط به تلویزیون بود که در تمام رده های سنی بیشتر از رسانه های دیگر مورد استفاده قرار میگرفت.
– تحقیقی که جعفری (۱۳۸۴) تحت عنوان «طرح بررسی نظرسنجی و نیازسنجی از ورزش زنان روستایی کشور (۱۰ تا ۶۰ ساله)» انجام داد به این نتیجه رسیده است که بین میزان علاقه‌‌مندی زنان روستایی و شغل آنان، فعالیت ورزشی و سن زنان روستایی، سن و زمان پرداختن به ورزش زنان روستایی، زمان پرداختن ورزش در طول هفته و شغل زنان و گرایش به ورزش و میزان تحصیلات ارتباط معنی‌داری وجود دارد. – پژوهشی که عطارزاده و سهرابی تحت عنوان «نگرش و گرایش مردم شهر مشهد به فعالیتهای حرکتی و ورزشی» در سال ۱۳۸۶ انجام دادند، ۹۷۶ مرد و زن بالای ۱۶ سال شهر مشهد، با بهره گرفتن از ابزار تجدید نظر شده ATPA بررسی شدند. آنها دریافتند در زمان اجرای پژوهش، ۳۲ درصد افراد در فعالیتهای حرکتی و ورزشی شرکت نمیکردند. همچنین، نتایج پژوهش آنان نشان داد کسب نشاط و شادابی مهمترین علل مشارکت و عقب ماندن از کارهای روزانه و مهم ترین مانع عدم مشارکت در فعالیتهای حرکتی و ورزشی محسوب میشود. آنان همچنین بین نگرش به فعالیتهای حرکتی و ورزشی در افراد با ویژگیهای مختلف سن، گرایش، و عدم گرایش به فعالیتهای حرکتی و ورزشی تفاوت معنادار مشاهده کردند. این در حالی است که میان نگرش به فعالیتهای حرکتی و ورزشی در افراد با ویژگیهای مختلف جنسیت، سطح تحصیلات، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
– تحقیقی که موسوی و نوروزی (۱۳۸۸) تحت عنوان «بررسی تأثیر انجام بازیهای بومی و محلی و سنتی بر شادی و نشاط دانشآموزان مقطع راهنمایی مدرسه دخترانه مهدیه شهرستان قروه» انجام دادهاند به این نتیجه رسیدند که بازیهای بومی و محلی تأثیرات مثبتی بر روی نشاط و شادابی دانشآموزان داشته است.
– تحقیقی که عظیمی (۱۳۸۸) تحت عنوان «مطالعه و بررسی نیازهای ورزش روستایی استان همدان» انجام داد و با تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها مهمترین نتایج این پژوهش این بود که امکانات ورزشی در دسترس پاسخگوی میزان علاقه افراد نبود و بالاترین نیاز برای امکانات ورزشی به سالن سرپوشیده و کمترین نیاز به تجهیزات ورزشی بود و بیشترین علاقمندی به ورزش فوتبال و شنا در سطح روستاهای استان همدان گزارش شد. بین امکانات موجود و رشته های ورزشی مورد توجه و علاقه روستاییان استان همدان در رشته های غیربومی رابطه معنیداری وجود ندارد. ولی در مورد رشته های بومی رابطه معنیدار بود. نتایج تحقیق نشان داد میزان علاقه مردان به ورزش و شرکت آنها در فعالیتهای ورزشی بیش از زنان است.
– تحقیقی که مظفری و همکاران (۱۳۸۹) تحت عنوان «توصیف نگرش و گرایش مردم به فعالیتهای حرکتی و ورزشی در جمهوری اسلامی ایران» انجام دادند، نشان داد که ۳۴ درصد آزمودنیها هیچ فعالیت حرکتی نداشتند. و نتایج این پژوهش حاکی از متفاوت بودن نگرش اقشار مختلف مردم به فعالیتهای حرکتی و ورزشی به تفکیک جنسیت، شغل، و مدرک تحصیلی بود. و همچنین پیادهروی، فوتبال و آمادگی جسمانی از فعالیتهایی بود که اکثر افراد به آنها میپرداختند
– تحقیقی که آذرنیا (۱۳۸۹) تحت عنوان «نگرش و گرایش مردم تبریز به فعالیت بدنی» انجام داد. که در آن جامعه این تحقیق را مردان و زنان بالای ۱۵ سال جامعه شهری تبریز تشکیل میدادند و ۵۹۵ نفر نمونه گرفته شد به این نتایج دست یافت:
۱- با مقایسه میانگین مؤلفه اجتماعی نگرش به فعالیت بدنی بین زنان و مردان مشخص شد که تفاوت معنیداری در مؤلفه اجتماعی نگرش آنها وجود ندارد.
۲- با مقایسه میانگین مؤلفه جسمانی نگرش به فعالیت بدنی بین زنان و مردان مشخص شد که امتیاز نگرش در مؤلفه جسمانی در زنان بهطور معنیدار بالاتر از مردان است.
– برقی و قنبری در سال ۱۳۹۰ به منظور بررسی نقش علم و فنآوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه روستاها تحقیقی را انجام دادند که در آن از روش اسنادی و کتابخانهای و تحلیلی استفاده کردند و به این نتیجه رسیدند که در سطح روستایی، فنآوری اطلاعات و ارتباطات در گسترش تجارت الکترونیک، بهداشت الکترونیک، آموزش الکترونیک، گذران اوقات فراغت و دولت الکترونیک مؤثر باشد و جهت توسعه فنآوری اطلاعات و ارتباطات ضرورت دارد که زیرساختهایی چون زیرساختهای حقوقی، تجاری، فرهنگی، امنیتی و فنی و ارتباطی ایجاد شود.
– نقوی و همکارانش در سال ۱۳۹۲، به منظور آگاهی از جایگاه و نقش بازیهای بومی محلی در توسعه مناطق روستایی تحقیقی را در بین ده روستا از دهستان میانکاله شهرستان بهشهر انجام دادند که به این نتیجه رسیدند که توجه به بازیهای بومی و محلی در گذران اوقات فراغت جوانان و افراد روستا و به دنبال آن توسعه روستایی نقش بسزایی دارد؛ زیرا عجین شدن فعالیتهای ورزشی و تفریحی با برنامههای توسعه روستایی، فرایند اثرگذار اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی در محیط روستاست که در جهت بهبود بازده، افزایش اشتغال و درآمد روستاییان، تأمین حد متوسط نیازهای تغذیه، مسکن، آموزش و پرورش و بهداشت، نشاط و پویایی روستاییان گام برمیدارد. همچنین، بازیهای بومی و محلی در سطح روستاهای مورد مطالعه جایگاه مشخصی ندارند؛ اما ازآنجا که سطح معناداری شاخصهای بازیهای بومی و محلی کمتر از ۰۵/ است میتوان گفت که جایگاه بازیهای بومی و محلی در سطح روستاها بسیار کم است که توجه مسئولان را میطلبد.
۲-۱۷. تحقیقات انجام شده در خارج از کشور
– در پژوهشی که به وسیله بیراستدت در سال ۱۹۸۳ در مورد “گرایش زنان و مردان آلمانی به ورزشهای همگانی” انجام گرفت، ۲۵۰۰ مرد و زن در آن مشارکت نمودند، نتایج زیر حاصل گردید:
۱- زنان کمتر از مردان انگیزه شرکت در برنامههای ورزش همگانی از خود نشان دادند:
۲- مردان بیشتر به ورزشهای رقابتی و زنان کمتر به ورزشهایی که دارای برخورد بدنی باشد علاقهمند بودند، زنان برای تناسب اندامشان به ورزش ژیمناستیک اهمیت بیشتری قائل میشدند.
۳- مردان به رشته های رزمی، قدرتی و بالاخص فوتبال و زنان بیشتر به ژیمناستیک علاقهمند بودند.
۴- درصد شرکتکنندگان بزرگسال در ورزشهای همگانی، مردان ۱۷ درصد و در زنان ۱۲ درصد را به خود اختصاص دادند.
۵- درصد شرکتکنندگان جوان بین ۱۴ تا ۲۴ سال در ورزشهای همگانی، در مردان ۳۸ درصد و زنان ۲۱ درصد بودهاست.
– فینکنبرگ^[۳۵] در سال ۱۹۹۱ با بهره گرفتن از ابزار ATPA نگرش دانشآموزان دختر و پسر را در سه نوع مدارس متوسطه شهر پکن در کشور چین بررسی کرد. نتیجه این تحقیق نشان داد که هر دو گروه در تمامی حیطهها، نگرش مطلوب و مثبتی نسبت به فعالیتهای حرکتی و ورزشی دارند.
– در تحقیقی که به وسیله مراکز پژوهشی دانشگاه هامبورگ آلمان در سال ۲۰۰۰ در مورد “رشته های مورد علاقه شرکتکنندگان در ورزش همگانی” انجام گرفت، این نتایج حاصل گردید:
۱- مردان و زنان برنامههای آمادگی جسمانی در استادیوم را به سایر رشته های ورزشی ترجیح میدادند.
۲- دوازده درصد مردان و ۲۹ درصد از زنانی که در این پژوهش شرکت داشتند به ورزش ایروبیک میپرداختند.
۳- چهارده درصد مردان و فقط ۳ درصد زنان علاقهمند به ورزشهای رقابتی بودند. بیست و دو درصد مردان و ۴۲ درصد زنان به ژیمناستیک میپرداختند.
۴- چهل و سه درصد مردان و ۲۸ درصد زنان در کلاسهای آمادگی جسمانی شرکت مینمودند
ماگفورد^[۳۶] (۲۰۰۱) در تحلیل کیفی و کمی سیاستهای حاکم بر توسعه روستاهای استرالیا نقش ورزش را در کنار سایر عوامل توسعه مورد بررسی قرار داد. اگرچه، ورزش در هویت ملی و ارتقای رفاه افراد نقش مهمی دارد و منبع اصلی سرمایه اجتماعی به ویژه در نواحی روستایی است، همواره با مشکلات عدیدهای در این نواحی رو به رو بوده است. بر اساس این مطالعه آشکار شد که ورزش و فراغت در نواحی روستایی استرالیا –به جز در تعداد اندکی از مناطق روستایی- بیشتر دچار مشکلات و رکود بوده تا موفقیت و پیشرفت. همچنین، این مطالعه نشان داد که جامعه روستایی و دولتهای محلی نمیتوانند بدون کمکهای مالی دولت ایالتی یا مرکزی، مشکلات مربوط به نیازهای فراغتی و ورزشی ساکنان روستاها را رفع کنند.
– سالیس (۲۰۰۲) و تراست و همکاران (۲۰۰۲) در تحقیقی جهت بررسی گرایش و مشارکت افراد در ورزش خود دریافتند پسران جوان در مقایسه با دختران فعالیتهای حرکتی بیشتری داشتند. گرایش به فعالیت در هر دو جنس با افزایش سن، کاهش مییابد.
– همسون، مِیر و مافونی^[۳۷] (۲۰۰۴) در گزارشی از فراهمسازی زیرساختهای اساسی برای توسعه روستایی در افریقا سه عامل اصلی را به عنوان محدودیتهای ارائه خدمات روستایی بیان کردند که عبارتند از: محدودیت بودجه، ظرفیت ایالتی به ویژه در بخش نیروی انسانی و محدودیت سازمانی و تشکیلاتی. بر اساس مطالعه آنها، جمعیت روستایی نیاز به فراهمسازی منابع اضافی دارد تا به خدمات و مزایای مختلف دسترسی یابد.
– در سال ۲۰۰۴، ری و لانتز^[۳۸] به مطالعه رفتارهای خشونتآمیز، پرخاشگرانه و خلافکارانه در بین ورزشکاران و غیرورزشکاران دبیرستانی در روستاها پرداختند. این مطالعه نشان داد که مردان روستایی رفتارهای خشونتآمیز و خلافکارانه مشابه با مردان شهری و حومه شهرها دارند. مردان غیرورزشکار نسبت به مردان ورزشکار به طور معنیداری رفتار توهینآمیز، آشوبگری در مدرسه، مصرف مشروب در حین رانندگی، دردسرسازی برای پلیس و مصرف ماریجوانا را از خود نشان دادند. ورزشکاران زن رفتارهای خشونتآمیز کمتر و ورزشکاران مرد رفتارهای خشونتآمیز بیشتری را نسبت به همتایان غیرورزشکار خود نشان میدهند. این یافتهها نشان داد که رفتارهای خشونتآمیز، پرخاشگرانه و خلافکارانه در بین جمعیتهای روستایی وجود دارد، اما مشارکت در ورزش لزوماً باعث میزان بیشتر این رفتارها نمیشود.
– تونتز^[۳۹] (۲۰۰۵) در مطالعهای ارتباط ورزش رقابتی و سرمایه اجتماعی را در روستاهای استرالیا بررسی کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که ورزش عرصه مهمی برای ایجاد و حفظ سرمایه اجتماعی است. نود و سه درصد از نمونه مورد مطالعه معتقدند که ورزش ابزار مهمی برای حفظ تماس با دوستان و همسایگان است و ۹۱ درصد نیز آن را در ارتقای احساس اجتماعی در روستا مهم میدانند. به طورکلی، ورزش نقش مهمی در زندگی مردم روستاهای استرالیا بازی میکند و با سرمایه اجتماعی ارتباط مثبتی دارد.
– هورتز و پتوسا^[۴۰] در سال ۲۰۰۶، به مطالعه نقش آموزش در گرایش دانشآموزان روستایی به ورزش پرداختند تا راهی برای مشارکت فعال آنها در ورزش در اوقات فراغتشان بیابند. بر اساس این پژوهش که بر روی ۲۴۰ نفر از دانشآموزان دبیرستانی در امریکا انجام شد، آموزش نقش بسیار مهمی برای فعال بودن افراد در اوقات فراغتشان دارد. بنابراین، برنامه آموزشی تربیتبدنی در مدارس میتواند مبنایی برای گسترش فرهنگ مشارکت افراد روستایی در ورزش قرار بگیرد.