کوتاه‌سازی فرایند اخذ مجوز و ایجاد بنگاه‌های کارآفرین (H4-24)

ساماندهی مشاغل (H5-3)

بسترسازی مؤثر برای توسعه‌ی کسب‌وکار(H5-36)،

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

کارآفرینی در حوزه‌های کسب‌وکار الکترونیکی (H5-37)

۴-۳-۳- تحلیل کدهای محوری و باز
۴-۳-۳-۱- سیاست‌های مناسب
یکی از مهم‌ترین کدهای محوری تدوین سیاست‌های مناسب از سوی دولت است. لازم به ذکر است منظور از کلمه‌ی دولت معنای عام آن یعنی حکومت و حاکمیت است و محدود به بخش قوه‌ی مجریه نمی‌شود.
۴-۳-۳-۱-۱- حمایت و پشتیبانی دولت
همان‌طور که از برآیند اطلاعات استخراج شده از ادبیات موضوع و نظرات خبرگان مشخص شد، در حال حاضر مجموع توسعه‌ی فناوری اطلاعات در کشور راضی‌کننده نیست. (C1-10)در طول ۵-۶ سال گذشته نرخ رشد و بهره‌برداری از فناوری اطلاعات در کشور خوب بوده است ولی کافی نیست. (C1-7) که علت اصلی آن عدم سرمایه‌گذاری دولت در این زمینه است. (C1-8)از طرفی سیاست‌های فناوری اطلاعات موجود جوابگوی نیازهای فعلی جامعه نیست(C6-1) و باید در حوزه‌های مختلف سیاست‌های مناسب که کشور را به سوی توسعه‌ی فناوری اطلاعات در آن حوزه سوق دهد، تدوین شود. (C1-2)
در حوزه‌ی فناوری اطلاعات ایران هنوز جایگاه اصلی را در میان کشورهای منطقه پیدا نکرده است (C2-12) بسیاری از کشورهای دنیا از جمله کره جنوبی، برزیل، هند، ژاپن و چین بستر توسعه‌ی خود را توسعه‌ی ارتباطات و فناوری اطلاعات قرار داده‌اند (H4-11) (C7-20) از این روست که نقشه‌ی جامع علمی کشور نیز فناوری اطلاعات را جزء اولویت‌های بالا قرار داده است. (C1-1) (C2-7) بر همین اساس در بعضی موارد لازم است دولت هم اجبار کند و هم اعتبارات لازم را اختصاص دهد. (C1-5) و هم سرمایه‌گذاری برای روش‌های مدرن الکترونیکی انجام دهد. (C1-6)
با توجه به نظرات خبرگان وضعیت استفاده از فناوری اطلاعات در کسب‌وکار بسیار پایین است. (C1-11) از این رو دولت باید با تربیت نیروی انسانی متخصص (H2-10) و ارتقای منابع انسانی (H2-43) و حمایت از صنعت فناوری اطلاعات (C6-2) (C2-11) و تولیدات داخلی (H3-15)، امکان برخورداری از فرصت‌های برابر (H1-3) را برای شرکت‌ها فراهم کند و با اعطای تسهیلات (H3-11) و حمایت از بخش‌های دولتی و غیردولتی (H3-23) (H2-4) در کنار توسعه‌ی سیاست‌های تشویقی، (H3-22) (C3-19) (H3-9) (H3-30) کمک‌های مالی، (H3-12) اهداء جوایز (H3-10) و بهره‌گیری از فناوری اطلاعات (C3-7) باعث جلوگیری ازعقب‌ماندگی ‌شود. (C2-1)
سیاست‌های فعلی باعث تشویق استفاده از فناوری اطلاعات در کسب‌وکار به حد کافی نمی‌شود. در این حوزه منابع قانونی و حقوقی در کشور کم است و اگر وجود دارد کارآیی آن کم است باید در این زمینه بازنگری شود و مطابق شرایط روز و ویژگی‌های فناوری اطلاعات قوانین و مقررات مناسب تهیه و تدوین شود. (C1-23) (C1-16) (C3-11) به همین دلیل دولت باید با سرمایه‌گذاری بیش‌تر و پذیرش خطرات و تهدیدهای نهفته در این فناوری (C1-18) سرعت توسعه‌ و کاربرد این فناوری را در کشور افزایش دهد که این امر منجر به گسترش بازار فناوری اطلاعات (C2-4) می‌شود. در این راستا دولت باید پروژه‌های کلانی را تعریف و اعتبارات لازم برای آن اختصاص دهد (C1-31) و هزینه‌های دسترسی به خدمات فناوری اطلاعات را کاهش دهد. (C3-9) و از طرفی با تشویق بخش خصوصی داخلی و خارجی به سرمایه‌گذاری و بهره مندی (C2-23) (H3-7) (H3-7) از مزایای آن زمینه‌ی فعالیت بنگاه‌های مختلف را فراهم کند این سرمایه‌گذاری‌های بنیادی (C1-20) و پرورش نیروی انسانی مقتدر و صرف زمان می‌تواند تهدیدها را کاهش داده و منجر به ایجاد مزیت‌های اقتصادی (C2-8) در کنار حمایت‌های موثر مالی،‌ سیاسی و مقرراتی از صادرات صنعتی (H2-41) شود.
دولت لازم است با تقویت ساختار رقابتی و زیرساخت­های لازم (H2-19) در کنار ایجاد شبکه‌ی ملی اطلاعات با سرمایه‌گذاری اولیه‌ی دولت و بخش عمومی (C2-25) مراکز اطلاع‌رسانی و تجارت الکترونیکی (H3-18) را توسعه ‌دهد و با بررسی و رفع موانع کسب‌وکار (H3-14) باعث بهبود فضای کسب‌وکار (H2-38) شود و گامی مهم در راستای تحقق دولت الکترونیکی جهت ارائه خدمات الکترونیکی به شهروندان بردارد که می‌تواند مستقیماً تاثیر در کارآفرینی داشته (C6-19)و منجر به گسترش کسب‌وکار خانگی و مشاغل از راه دور وطرح‌های اشتغالزای بخش خصوصی و تعاونی (H3-21) شود.
برای حمایت از کارآفرینی دولت باید با تصویب قوانین ضمن ایجاد فضای مساعد کارآفرینی (H4-15) و رفع موانع کسب‌وکار (H4-16) در کنار کوتاه‌سازی فرایند اخذ مجوز و ایجاد بنگاه‌های کارآفرین (H4-24) کمک زیادی به گسترش فرهنگ کارآفرینی کند و با اعطاء تسهیلات بانکی (H3-27) روحیه‌ی نوآوری و ابتکار (H2-47) را در کارآفرینان تشویق کند.
دولت باید با تدوین سیاست‌های تشویقی در زمینه‌ی توسعه‌ی فناوری (H2-20) (C1-33) نوآوری و خلاقیت را در بین کارآفرینان تشویق کند که این امر منجر به طراحی و تولید محصولات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و محتوا و همین‌طور کاهش هزینه‌ی امکانات زیرساختی به خصوص در زمینه‌ی شبکه‌های ارتباطی می‌شود. هم‌چنین دولت باید با در اختیار گذاشتن اطلاعات مربوط به تعداد فعالان و سایر اطلاعات و داده‌های مورد نیاز کارآفرین (C7-7) (H4-2) به کارآفرینان نشان دهد که به دنبال کدام کسب‌وکار بروند (C7-8)و ضرروی است با یکپارچه‌سازی، (C7-16) شفاف‌سازی (C7-17) (H2-14) و استخراج اطلاعات (C7-18) در فعالیت‌های اقتصادی و برخورداری از امتیازات قانونی (H2-15) ضمن شفاف‌سازی اطلاعات برای فعالان اقتصادی، (H5-31) با ایجاد درگاه الکترونیکی اطلاع‌رسانی (H4-1) و ترویج برون‌سپاری (H5-56) از کارآفرینان برای دسترسی به بازارهای بین‌المللی(H2-24) حمایت ‌کند برای این امر دولت باید به حمایت و پشتیبانی سیاسی و اقتصادی از تولید و عرضه کالا و خدمات (H5-23) بپردازد.
در راستای توسعه‌ی کارآفرینی دولت باید اقدام به بازنگری و اصلاح قوانین و مقررات مالیات، (H4-21) (H2-12) (H2-21) (H2-30) کار (H4-17)، تامین اجتماعی (H4-18)، واردات،‌ صادرات (H4-19)، تجارت (H4-20)، حقوق مالکیت فکری (H4-23) کند و با ارائه‌ مشوق‌های مالی و اعتباری (H3-30) و حمایت مالی از طریق اعطای تسهیلات (H3-31)، و وجوه اداره شده (H3-32)، یارانه‌ی سود و کارمزد، (H3-33) ایجاد و توسعه صندوق‌های خرد نوآوری و فناوری (H4-13) و صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (H4-14) از ایجاد ارزش افزوده و سرمایه‌گذاری و کارآفرینی (H2-11) حمایت کند.
هم‌چنین دولت برای رفع مشکلات و موانع توسعه‌ی بنگاه‌های کوچک و متوسط (H3-19) و کمک به بلوغ و تبدیل آن‌ها به بنگاه‌های بزرگ و رقابت‌پذیر (H3-20) باید اقدام به حمایت مالی، حقوقی و تنظیم سیاست‌های تشویقی (H3-22) در بخش‌های غیردولتی (H3-23) کند و با برگزاری نمایشگاه‌های فناوری و نوآوری (H4-8) و راه‌اندازی بازار بورس ایده (H4-5) به جذب سرمایه‌گذاری مستقیم بومی و خارجی (H5-26) اقدام کند.
۴-۳-۳-۱-۲-آموزش
با توجه به عدم آشنایی آحاد جامعه با نحوه‌ی استفاده از خدمات الکترونیکی (C6-8) دولت باید با افزایش دانش فنی افراد و جهت دادن دانش دانشجویان (C6-14) به این حوزه توسط خود آن‌ها اشتغال‌های جدید و کسب‌وکارهای جدید در حوزه‌های خدمات و پشتیبانی و تولید ایجاد کند. نهادهای حوزه‌ی فناوری اطلاعات اعم از بخش‌های غیردولتی و دولتی با همگرا کردن نیاز جامعه و اطلاع‌رسانی (C6-16) در این خصوص بزرگ‌ترین کمک به هدف‌دهی دانش افراد در سطح کشور می‌کنند.
از طرفی دولت باید با تدوین آموزش‌های نو (C7-22)، و طراحی و پیاده‌سازی شبکه‌ی ملی اطلاعات ضمن رشد کمی و کیفی خدمات ‌آموزشی و مهارتی (C7-30) با گسترش مطالعات و تحقیقات (H2-9) در کنار تربیت نیروی انسانی متخصص (H2-10) و ارتقای منابع انسانی(H2-43) گامی بزرگ در ایجاد زمینه‌ی رشد معنوی منابع انسانی و به‌سازی و ارتقای سطح دانش، تخصص و مهارت‌های آنان(H2-44) بردارد.
دولت به منظور ارتقای سطح دانش و ظرفیت­های علمی، پژوهشی، آموزشی و صنعتی کشور (H2-48) باید در کنار تولید علم و فناوری مربوط به فناوری اطلاعات به تولید علم و فناوری امنیت فضای تبادل اطلاعات (H2-49) اقدام کرده و ضمن تربیت نیروی انسانی متخصص و متعهد (H3-1) به توسعه و گسترش آموزش‌های کسب‌وکار، کارآفرینی، فنی و حرفه‌ای و علمی-کاربردی (H3-24) به منظور توسعه‌ی کارآفرینی در کشور کند در همین راستا دولت باید همراه با کمک به ایجاد واحدهای انتقال تکنولوژی و فناوری (H4-9) به توانمندسازی کارآفرینان (H4-12) از طریق افزایش دوره‌های کارآفرینی مبتنی بر ارتباطات و فناوری اطلاعات در دانشگاه‌ها (A3-7) و آموزش کارآفرینی در رشته‌های مرتبط با ارتباطات و فناوری اطلاعات (A4-3) کند .
۴-۳-۳-۱-۳-فرهنگ‌سازی
با توجه به عدم اطمینان عموم به فضای تولید و تبادل اطلاعات (C6-7) و پیچیدگی‌های فرهنگی کشور (C3-14) دولت باید در کنار تقویت و پیاده‌سازی فرهنگ کارآفرینی (H5-19)، ‌پیشتاز در عرصه ترویج فرهنگ کاربردهای فناوری اطلاعات (C6-4) باشد و ریسک آن را بپذیرد تا بتواند فرهنگ استفاده از فناوری اطلاعات را برای تسهیل و تسریع در امور را به وجود آورد. (C1-9)
برای بهره‌مندی از فناوری‌های نوین (H2-31) فرهنگ‌سازی در توسعه‎ی فناوری اطلاعات بسیار مهم است (C1-42) فرهنگ‌سازی در همه‌ی زمینه‌ها مهم است و در حوزه‌ی فناوری اطلاعات اهمیت بیش‌تری دارد (C1-44) که این امر منجر به گسترش توسعه‌ی تسهیلات تجاری و بازرگانی در کنار فرهنگ‌سازی می‌شود. (C2-5)
۴-۳-۴-۲- توسعه‌ی فناوری اطلاعات
کد محوری دومی که بر اساس مدل باید به آن پرداخته می‌شود و مصاحبه با خبرگان نیز آن را تایید می‌کند بحث توسعه‌ی فناوری اطلاعات در کشور است. این محور در چهار جز به شرح زیر بررسی شد:
۴-۳-۴-۲-۱-توسعه‌ی زیرساخت
با توجه به عزم کشور برای توسعه‌ی پهنای باند (C7-25) در کنار توسعه‌ی زیر‌ساخت‌های فناوری اطلاعات (H5-38) دولت باید با هدف توسعه‌ی کمی وکیفی شبکه‌ی اطلاع‌رسانی ملی (H2-2) و به منظور دسترسی با کیفیت، امن و پایدار (H5-60) نسبت به ایجاد شبکه‌ی یکپارچه ارتباطی مادر (H5-59) و گسترش شبکه‌های ارتباطی امن، پایدار، آسان و ارزان (H5-1) اقدام نماید. بنابراین ایجاد و توسعه‌ی شبکه‌ی ملی اطلاعات (H3-5) (C2-24) (C3-4) (C7-33) به عنوان شبکه‌یی امن و ارزان و مراکز داده داخلی امن (H3-6) (H5-61) (C7-15) به همراه ایجاد زیرساخت‌های امنیتی، (C7-14) موتور جست‌وجوی ملی، (C7-36) ایجاد وب ۲ (شبکه اجتماعی)، (C7-37) فناوری‌های هوش مصنوعی (دیتا سنتر، پردازش ابری)، (C7-38) ایمیل داخلی، (C7-39) باید جزو سیاست‌های اصلی دولت باشد.
ایجاد و توسعه‌ی شبکه‌ی ملی اطلاعات (H3-5) ، مراکز داده داخلی امن (H3-6) در کنار گسترش شبکه‌های ارتباطی امن، پایدار، آسان و ارزان (H5-1) و ایجاد نظام اطلاع‌رسانی صحیح، سریع و به موقع (H5-2) باعث افزایش میزان استفاده از فناوری اطلاعات در کشور می‌شود. چرا که این شبکه بستری برای ارائه‌ خدمات فناوری اطلاعات در کشور (C2-27) است و زیرساخت‌های لازم را برای حوزه‌های عملیاتی مانند بانکداری الکترونیکی، آموزش الکترونیکی و تجارت الکترونیکی فراهم ‌می‌کند. (C7-10)
از طرفی دولت با ایجاد شبکه ملی ضمن ایجاد دسترسی با کیفیت، امن و پایدار (H5-60) برای عموم مردم، باید دسترسی باند پهن مورد نیاز فعالان اقتصادی و صاحبان کسب‌وکار (C7-12) (H3-6) را فراهم کند.
از آن‌جایی که یکی از زیرساخت‌های مهم، ایجاد امکانات عرضه‌ی خدمات الکترونیکی در دستگاه‌های دولتی است، (C1-24) در همین راستا دولت باید پروژه‌های کلانی را تعریف (C1-30) و اعتبارات لازم برای آن اختصاص دهد تا زمینه‌ی فعالیت بنگاه‌های مختلف را فراهم شود در کنار آن برای حمایت از کارآفرینی در سیاست‌های تشویقی در زمینه‌ی توسعه‌ی فناوری، نوآوری، خلاقیت طراحی و تولید محصولات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و محتوا و همین‌طور کاهش هزینه‌ی امکانات زیرساختی به خصوص در زمینه‌ی شبکه‌های ارتباطی داشته باشد. (C1-37)
با توجه به فراهم نبودن زیرساخت‌های لازم برای دسترسی گسترده به فناوری اطلاعات (C3-16) دولت باید با فراهم نمودن زیرساخت‌های جدید برای عرضه‌ی فناوری اطلاعات (C3-10) در کنار تسهیل دسترسی به فناوری اطلاعات (C3-21) امکان توسعه‌ی کسب‌وکارهای متناظر و مرتبط با توسعه‌ی زیرساخت‌های فناوری اطلاعات (C3-22) را فراهم کند. بدین منظور ایجاد، ساماندهی و تقویت نظام ملی اطلاع‌رسانی رایانه‌یی (H2-1) و نظام اطلاع‌رسانی صحیح، سریع و به موقع (H5-2) ضروری به نظر می‌رسد
از آن‌جایی که پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۱۵ دو میلیارد کاربر از پهنای باند بالا استفاده کنند، (C2-15) در راستای همسویی با این روند رو به رشد جهانی دولت باید با توسعه‌ی زیرساخت‌های علمی و فنی امنیت شبکه ­های الکترونیکی و سامانه­های اطلاعاتی و ارتباطی(H2-51) و امنیت فناوری اطلاعات را به صورت فناوری بومی(C2-14) تامین کند.
۴-۳-۴-۲-۲-توسعه‌ی منابع انسانی
مهم‌ترین مساله در حوزه‌ی فناوری اطلاعات تربیت نیروی انسانی متخصص و متعهد (H3-1) و توسعه‌ی نیروی انسانی متخصص و کارآمد در این حوزه است. (C1-22) در کشور ما اکثر کارهایی انجام شده به خاطر اتکا به نیروی انسانی داخل میزان وابستگی کم‌تر است. (C1-17) از این رو دولت باید به دنبال ارتقاء سطح علمی و انتقال دانش (H5-66) با تامین هزینه‌ی سرانه‌ی تربیت نیروی انسانی متخصص (H3-2) باشد که این امر میسر نمی‌شود مگر با سرمایه‌گذاری‌های بنیادی و پرورش نیروی انسانی مقتدر و صرف زمان و تزریق منابع انسانی فناوری اطلاعات در بدنه‌ی کسب‌وکارها (C3-24) به صورتی که بتوان تهدیدها را کاهش داد. (C1-21)
از این رو دولت باید نیازهای نیروی انسانی را برآورد و متناسب با شرایط روز نسبت به پرورش آنان در سطوح مختلف به خصوص مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری اقدام کند. (C1-26) و زمینه‌ی رقابت سالم بین نیروهای متخصص و با تجربه در این زمینه را فراهم کند. (C1-27)
توسعه‌ی منابع انسانی فناوری اطلاعات و توانمندسازی کارآفرینان (H4-12) در توسعه‌ی کارآفرینی موثر است (C6-13) و از طرفی توسعه‌ی فناوری اطلاعات متکی بر سهم برتر منابع انسانی (H1-2) و برخوردار از دانش پیشرفته (H1-1) تولید علم (H1-5) و توجه به کسب دانش فنی (H2-23) است. افزایش بهره‌وری کل عوامل تولید به ویژه نیروی کار (H2-35) در کنار ارتقای منابع انسانی (H2-43) به ایجاد زمینه‌ی رشد معنوی منابع انسانی و به‌سازی و ارتقای سطح دانش، تخصص و مهارت‌های آنان(H2-44) منجر می‌شود.
۴-۳-۴-۲-۳-توسعه‌ی نهادها
دولت باید برای حمایت از تولیدات داخلی (H3-15) با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری (H1-4) و با تکیه بر فناوری بومی و توانمندی­های تخصصی داخلی (H2-50) به گسترش توسعه‌ی فناوری اطلاعات (H2-8) و ظرفیت تولید نرم‌افزارهای بومی در کشور کمک کند. از این رو جنبش نرم‌افزاری (H1-4) یکی از زیرساخت‌های مهم پرورش و توسعه‌ی ظرفیت مهندسی سیستم و مدیریت پروژه در این حوزه است. (C1-25)لذا دولت باید پروژه‌های کلانی را تعریف و اعتبارات لازم برای آن اختصاص دهد تا زمینه‌ی فعالیت بنگاه‌های مختلف را فراهم بکند (C1-32) و برای حمایت از کارآفرینی در سیاست‌های تشویقی در زمینه‌ی توسعه‌ی فناوری، نوآوری، خلاقیت طراحی و تولید محصولات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری (C1-35) و محتوا و همین‌طور کاهش هزینه‌ی امکانات زیرساختی به خصوص در زمینه‌ی شبکه‌های ارتباطی داشته باشد.
دولت باید با ایجاد و تقویت شهرک‌ها و پارک‌های علمی و فناوری و مراکز رشد (H5-11) به ایجاد پیوند بین شرکت‌های کوچک دانش‌بنیان با شرکت‌های بزرگ سنتی (H4-10) کمک کند و ضمن حمایت از بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی در صنعت فناوری اطلاعات (H3-7) با تقویت همکاری مراکز علمی، آموزشی، پژوهشی و صنعتی کشور (H2-36) از شرکت‌های بومی حوزه‌ی فناوری اطلاعات (C6-6) حمایت کرده و به تأسیس مراکز پژوهش و نوآوری با مشارکت نهادهای پژوهشی خصوصی و تعاونی (H5-10) بپردازد و با توسعه‌ی دخالت بخش خصوصی در هدایت فعالیت‌های جاری بخش فناوری اطلاعات (C3-5) به بومی‌سازی صنعت فناوری اطلاعات (C2-14) کمک کند. دولت با بسط صنعت فناوری اطلاعات و استفاده از توان و ظرفیت بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی (H3-4) برای حمایت از صنعت بومی (C2-21) ناگزیر است که از صنایع نرم و فناوری اطلاعات گذر کند. (C7-21)
از طرفی دولت باید با توسعه و تقویت شرکت‌ها و مراکز تولید محصولات و خدمات حوزه‌ی فناوری اطلاعات با رویکرد شبکه‌یی و خوشه‌یی (H5-33) و بهره‌گیری از فناوری اطلاعات جهت توسعه‌ی خوشه‌ها و شبکه‌های کسب‌وکار (H5-39) به تقویت پیوند بنگاه‌های کوچک و متوسط (H5-35) کمک کند و با ترویج برون‌سپاری (H5-56) به توسعه و تقویت صنعت بومی فناوری اطلاعات (H5-58) و ایجاد نهادهای مشترک علمی، فنی، اقتصادی، تجاری (H5-62) و افزایش کیفیت و توان رقابتی محصولات داخلی (H5-65) کمک کند. توسعه‌ی کارآفرینی از طریق پارک‌های فناوری اطلاعات (A1-1) و ساخت شهرک‌های اینترنتی (A2-1) و افزایش شرکت‌های کوچک در حوزه‌ی فاوا (A2-2) جزو مواردی است که دولت با انجام آن‌ها می‌تواند باعث توسعه‌ی کارآفرینی شود.