• لباسهای مردم بامیان بیشتر محصولاتی که خود تهیه میکردند، استفاده می‌شد، مانند لباسهای بَرَک که خود از پشم گوسفندان تهیه می‌شد.

نتیجه‌گیری پایانی

• بامیان که نام او در اوستا بنام بامیکا آورده شده، در گذشته دور بسیار آباد بوده است. بامیان بر روی رشته کوه هندوکش واقع شده است که کوههای سر به فلک کشیده و معادن غنی و چشمه های آب گرم زیبایی دارد.

• مردم بومی بامیان هزاره است که در سالهای قبل از حمله اسکندر در این مکان زندگی می کرده است. زبان مردم بامیان فارسی بوده است.

• بامیان میان کوشانیان و ساسانیان دست به دست شد تا این که، زمامداران محلی به چندین قرن حکومت راندند. در دوران منصور اعراب بر بامیان مسلط شدند ولی ملک بامیان «شیر بامیان » در حکومت خود ابقا کردند. بعد از آن با هجوم غزنویان شیران منقرض شدند و سپس سلسله غوریان و بعد از آن خوارزمشاهیان بر بامیان مسلط شدند. چنگیز بامیان را با خاک یکسان کرد. بعد از مغولان (ایلخانان)، به مدت چند قرن بامیان تحت نفوذ بابریان بود. سپس صفویان و بعد از آن افشاریان بر بامیان مسلط شدند.

• در بامیان دو بت بزرگ، سرخ بت و خنگ بت وجود داشت، که یکی از آنها ۵۳متر و دیگری ۳۵متر بود. دین بودا تا قبل از قرن اول در بامیان رواج داشت، ولی با هجوم مسلمانان و از بین رفتن معابد بودایی،کم کم دین اسلام رواج پیدا کرد.

• بامیان بر سر جاده ابریشم واقع شده است که هزاران تاجر از آنجا عبور می کرده است، و همچنین هزاران معابد تأسیس شد. حملات مکرر و تخریب بامیان همچنین کم شدن عبور تاجران از این منطقه، درآمد شهر بامیان کم شد و به علت کفاف ندادن محصولاتش، جمعیت این شهر رو به کاهش نهاد.

• امروزه در بامیان آثار تاریخی و معادن بسیار غنی وجود دارد که به علت بی توجهی دولت بدون استفاده مانده است.

• ورود اسلام از جهت سیاسی در دوران خلیفه دوم همزمان با بقیه خراسان بدست احنف بن قیس انجام شد و وی ربیع بن عامر را حاکم تخارستان و بامیان کرد، گرچه در دوران منصور گروههایی اسلام را پذیرفتند.

• دوری از خلافت و مظلومیت اهل بیت و عدالت خواهی و مساوات طلبی اهل بیت و جایگاه آنان در قرآن و شیعه شدن غوریان، زمینه گرایش مردم بامیان به تشیع شدند.

ورود تشیع در افغانستان از مدتها قبل از خلافت ظاهری امام علی (ع) در بامیان راه پیدا کرده بود .
مردم با فرماندارانی همچون احنف بن قیس وبریده حصیب اسلمی که از یاران مخلص امام علی (ع) بودند محبت امام علی در قلب آنها را پیدا کرده بودند. احنف بن قیس با فتح طخارستان و بامیان در سال ۲۳هجری و با نصب فرمانداری بنام ابن عامر اسلام همرا محبت اهل بیت را به مردم خراسان و بامیان هدیه آورد.
در گسترش شیعه عالمان شیعه مثل ابوهارون سنجی سلطان محمد درویش و همچنین در دوران معاصر افرادی مانند شیخ نطاق پنجابی و ایت الله امینی نقش داشتند.
ائمه که منبع هدایت مردم میباشد و در هرجا که باشد منبع برکات و خیرات برای مردم است، از جمله این برکات هدایت مردم میباشد. امام رضا(ع) وقتی که به خراسان تشریف آوردند باعث جمع شدن شیعیان از همه جای سرزمین اسلامی به گرد آن حضرت در خراسان شد و باعث تقویت اسلام واقعی و تشیع در سرزمین خراسان شد که غور و بامیان شد. امام علی(ع) نیز با تربیت شاگردان مخلص و رفتن آنها به خراسان و بامیان نقش عمده در گسترش اسلام داشتند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

شعرا و صوفیان شیعه نیز در گسترش شیعه دربامیان نقش داشتند.
یکی از عوامل مؤثر در روند تحولات جامعه، به ویژه تحولات فکری و فرهنگی، حکومتها و زمامداران هستند. در این میان صفاریان و تیموریان و ایلخانان و صفویان نقش عمده در گسترش اسلام داشتند.
از مهمترین نشانه های شیعیان در یک منطقه می توان به نقاط حضور عالمان شیعی و نقاط حضور علویان و جریانات سیاسی – اجتماعی شیعی می توان نام برد.
به غیر از سلسله های غزنویان و سلجوقیان و حکومت ابدالیان، شیعیان بامیان زمینه رشد خوبی داشتند.
متأسفانه شیعیان بامیانی نتوانسته در مقامهای بالای دولتی و سیاسی راه پیدا کند، ولی از نظر علمی بامیان افرادی همانند ابوهارون سنجی که شاگردش از اصحاب امام رضا (ع) بود و بیدخت منجم و دهقان فرامرز بهمنش را پرورش داده اند.
در قرن یازدهم قمری مذاهب حنفی و شیعه امامیه و اندکی خارجی در بامیان وجود داشت. در دوران معاصر اکثریت ساکنان بامیان شیعیان هستند و مقدار اندکی حنفی و اسماعیلی هستند.
بامیان تا قبل از حمله مغول دارای رونق اقتصادی فراوان بوده است، گرچه با حمله صفاریان کمی از رونق آن کاسته شد، ولی در دوره های بعد دوباره بامیان رونق گرفت . اما بعد از حمله مغول، بامیان هیچگاه نتوانست رونق اقتصادی خود را بازیابد.
اقتصاد بامیان بر اساس دامداری و کشاورزی است، گرچه در این منطقه خاک آن مرغوب نیست و هوای آن بسیار سرد است.
فرهنگ مردم بامیان بر اساس فرهنگ اسلامی شیعی است و ارزشها بر آن اساس است.
لباسهای مردم بامیان بیشتر محصولاتی که خود تهیه میکردند، استفاده می‌شد، مانند لباسهای بَرَک که خود از پشم گوسفندان تهیه می‌شد.

منابع تحقیق

قرآن کریم
آشوری، داریوش ، دانشنامه سیاسی(فرهنگ اصطلاحات و مکتب سیاسی)، تهران، انتشارات مروارید، چاپ ششم، ۱۸۰ش.
آقا نوری، علی ، خاستگاه و تاریخ پیدایش تشیع از نگاه های مختلف، قم، پژوهشگاه فرهنگ و تمدن اسلامی، ۱
۳۸۶،
ابن اثیر جزری، عزالدین ابوالحسن علی،تاریخ کامل، ترجمه ابو القاسم حالت و عباس خلیلى، تهران، مؤسسه مطبوعاتى علمى، ۱۳۷۱ش.
ابن الفقیه، ابو بکر احمد بن محمد بن اسحاق همدانى (م ۳۶۵)،ترجمه مختصر البلدان (بخش مربوط به ایران)، ترجمه ح. مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۴۹ش.
ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمان بن علی، المنتظم فی الامم و الموک، بیروت، دارالکتب علمیه، ۱۴۱۲ق.
ابن حوقل، محمد ، صوره الارض، بیروت، دار المکتبه الحیاه،۱۹۹۲
ابن خرداذبه، مسالک و الممالک، چاپ دخویه، ترجمه حسین قره چانلو، نشر نو، تهران، ۱۳۷۰ش.
ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد ، العبر تاریخ ابن خلدون ، ترجمه عبد المحمد آیتی، موسسه مطالعاتی و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ش، تهران، چاپ اول.
ابن طقطقی، محمدبن علی بن طبا طبا معروف به (۷۰۹م.)، تاریخ فخری، ترجمه محمد وحید گلپایگانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، چ دوم، ۱۳۶۰ش.
ابن عبد ربه، عقدالفرید، بیروت، داراحیاء تراث العربی، مصحح علی شیری، ۱۳۶۸ش.
ابن منظور، محمد بن مکرم ، لسان العرب، بیروت، دارالصادره بیتا.
استرآبادی، محمد قاسم هندوشاه ، تاریخ فرشته، به تحقیق محمد رضا نصیری، تهران،انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
اسفزاری، معین الدین محمد زمچی ، روضات الجنات فی اوصاف مدینه هرات، مصحح محمد کاظم امام، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۳۸ش.
اصطخری، ابراهیم ، مسالک الممالک، به کوشش دخویه، لیدن، ۱۸۷۰م
اصفهانی، ابی الفرج ، مقاتل الطالبیین، شرح سید احمد صقر، قاهره، دارالکتب العربیه، ۱۳۶۸ق .
امینی، علامه عبد الحسین ، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، نشر مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، قم، ۱۴۱۶ه.ق.، چاپ اول.
امینی، علی اکبر ، مجله «اطلاعات سیاسی اقتصادی»، شماره ۱۱، (شهریور ۱۳۶۷).