فایل شماره 7051 |
(۲-۲)
که در این رابطه، NEG بازده خالص انرژی ( ) میباشد.
۲-۶-۱-۳- بهرهوری انرژی (EP[8])
شاخصی از مقدار محصول استحصالی در واحد انرژی ورودی است. نسبت ER به EP در واقع همان ارزش گرمائی محصول است. شاخص EP بسته به نوع محصول کشاورزی، موقعیت و زمان، متفاوت است و می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی آنکه انرژی در سامانههای مختلف تولید آن محصول خاص، با چه کارایی به کار رفته است، باشد. برای بهبود EP در یک فرایند هم میتوان انرژی مصرفی در تولید نهاده را کاهش داد و هم عملکرد محصول را بهبود بخشید و یا از ضایعات کم کرد (Kitani, 1999).
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
(۲-۳)
که در این رابطه، EP بهرهوری انرژی ( ) و Y عملکرد محصول ( ) میباشد.
میزان انرژی که برای تولید یک واحد از محصول مصرف می شود انرژی ویژه میباشد که عکس بهرهوری انرژی است.
یکی دیگر از شاخص هایی که میتوان مورد بررسی قرار داد ارزش انرژی میباشد که نشاندهنده قیمت هر مگاژول انرژی مصرفی بر حسب ریال میباشد و از تقسیم هزینه های تولید در هکتار بر انرژی مصرفی در هکتار بدست می آید (منصوریان، ۱۳۸۴).
۲-۶-۲- شدت انرژی ([۹]EI)
در انجام محاسبات مربوط به نهادهها و ستادههای کشاورزی میزان انرژی به ازای واحد یک نهاده را
شدت انرژی مینامند. این ضریب بسته به نوع نهاده یا ستاده واحد متفاوتی خواهد داشت. واحد شدت انرژی برای کود و سم مگاژول بر کیلوگرم ، ماشینها مگاژول بر کیلوگرم در هکتار، الکتریسیته مگاژول بر لیتر و کارگر مگاژول بر ساعت میباشد.
۲-۷- مروری بر تحقیقات انجام شده
در این بخش ابتدا مطالعاتی که در ایران بر روی مصرف انرژی در گلخانه ها صورت گرفته است را بررسی کرده و سپس مطالعات سایر کشورها در این زمینه مورد بررسی قرار میگیرد.
۲-۷-۱- مروری بر پژوهشهای کاربردی شاخص های اقتصادی و انرژی محصولات گلخانهای در ایران
صالحی (۱۳۸۴) در تحقیقی به مقایسه وضعیت اقتصادی-اجتماعی طرحهای گلخانهای گل و گیاه زینتی با سبزی و صیفی در استان اصفهان پرداخته است. نتایج این تحقیق نشان داد که مالکیت خصوصی در گلخانه سبزی و صیفی بیش از گل و گیاهان زینتی بوده، سامانه آبیاری گلخانه سبزی و صیفی بهتر از گلخانه گل و گیاهان زینتی بوده، بهرهبرداران تمایل بیشتری به احداث واحدهای گل و گیاهان زینتی نشان داده و اشتغالزایی در آن نیز دو برابر بوده، نسبت منفعت به هزینه در هر گروه بالاتر از یک میباشد و در نتیجه هر دو توجیه اقتصادی دارند.
شعبانی (۱۳۸۶) در تحقیقی انرژی مصرفی و آنالیزهای اقتصادی از گلهای شاخه بریده و بررسی اثر نوع گل، نوع گلخانه، سطح زیر کشت، نوع سوخت و نوع پوشش (درصد ضد UV) بر انرژی مصرفی به ازای هر شاخه گل و بهرهوری اقتصادی، در منطقه محلات در استان مرکزی را مورد بررسی قرار داد. نتایج نشان داد که نوع گل بر انرژی مصرفی برای هر شاخه گل تأثیر داشته و گل ژربرا[۱۰] کمترین انرژی مصرفی برای هر شاخه و گل مریم بیشترین انرژی مصرفی برای هر شاخه را داشته اند. نوع گلخانه و سطح زیر کشت بر انرژی مصرفی برای هر شاخه گل بیتأثیر بوده است. ولی در سطوح بالای ۵۰۰۰ مترمربع انرژی مصرفی برای هر شاخه گل کمتر میباشد. نوع گل بر بهرهوری اقتصادی تأثیر داشته و گلهای رز، ژربرا و لیلیوم بیشترین بهرهوری اقتصادی و گلهای مریم، زنبق و میخک کمترین بهرهوری اقتصادی را داشتند. نوع گلخانه و سطح زیر کشت بر بهرهوری اقتصادی بیتأثیر بود ولی بهرهوری اقتصادی در گلخانههای بالای ۵۰۰۰ متر مربع بیشتر بود. نوع سوخت بر بهرهوری اقتصادی تأثیر نداشته است ولی بر کل هزینه های تولید تأثیر داشته است که ناشی از قیمت پایین گاز نسبت به گازوئیل میباشد. نوع سوخت بر انرژی مصرفی برای هر شاخه گل بیتأثیر میباشد. نتایج همچنین نشان داد که گلخانه با پوشش دارای درصد UV بیشتر عملکرد بهتری را دارند.
پاشایی و همکاران (۱۳۸۷) بررسی و تعیین میزان مصرف انرژی برای تولید گوجه فرنگی در گلخانههای استان کرمانشاه را مورد بررسی قرار دادند. نتایج بهدست آمده نشان داد که در گلخانههای مورد مطالعه متوسط انرژی مصرفی برای تولید یک کیلوگرم گوجه فرنگی گلخانهای ۸۰۸۱/۰ مگاژول بوده است. مقادیر متوسط بهرهوری انرژی، متوسط انرژی خالص انرژی و نسبت انرژی نیز به ترتیب ۳۲۷/۱ کیلوگرم بر مگاژول، ۴۲۶/۱۲۲۵- مگاژول بر هکتار و ۹۸۹۹/۰ بودند. بدین ترتیب معلوم شد که در گلخانههای مورد مطالعه در استان کرمانشاه راندمان و کارایی انرژی پایین بوده و به صرفه نمی باشد. اما به دلیل این که قیمت نهادههای مصرفی انرژی در کشور کم و قیمت محصول گوجه فرنگی گلخانهای زیاد است، کشت گوجه فرنگی گلخانهای در استان کرمانشاه از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است. نتایج بهدست آمده از این تحقیق نشان داد که میتوان با تغییر مدیریت در کشت گلخانهای و اصلاح روشهای کشت و تغییر در رقم بذر گوجه فرنگی، مصرف انرژی در گلخانههای گوجه فرنگی استان کرمانشاه را بهینه نمود و با ارتقاء تأثیر شاخص های انرژی، راندمان و کارایی مصرف انرژی را در این گلخانه افزایش داد.
شعبانی (۱۳۸۶) در تحقیقی انرژی مصرفی، میزان کارایی (نسبت) انرژی و بهرهوری انرژی را در گلخانههای محلات انجام داد. تحقیقات وی نشان داد که انرژی مصرفی برای تولید هر شاخه گل میخک ۸/۷ مگاژول، گل مریم ۵۱/۲۴ مگاژول، گل زنبق ۸/۱۴ مگاژول، گل لیلیوم ۷۵/۲۴ مگاژول و گل ژربرا ۸/۹ مگاژول میباشد.
بنائیان و همکاران (۱۳۹۰) به بررسی الگوی مصرف انرژی و تعیین ارتباط بین انرژی ورودی در کشت توتفرنگی در شهرستان ساوجبلاغ پرداختهاند. با انجام تحلیل رگرسیون خطی، اثر انرژی نهادههای سوخت، کود شیمیایی، الکتریسیته و نیروی کارگری بر روی عملکرد محصول معنیدار بود، در حالی که سایر نهادهها اثر معنیداری بر روی عملکرد توتفرنگی نشان ندادند. براساس آنالیزهای انجام شده، انرژی سوخت ۶۱ درصد، کود شیمیایی ۲۸ درصد، الکتریسیته شش درصد و نیروی انسانی پنج درصد است.
شرافتی (۱۳۸۷) انرژی کل برای تولید خیار گلخانهای را در استان تهران تعیین کرد. همچنین در این تحقیق میزان انرژی مستقیم ۱۶۳۹۶۸۷۲ مگاژول بر هکتار، انرژی غیرمستقیم ۲۱۵۷۲۰ مگاژول بر هکتار، نسبت انرژی ۰۰۷۲/۰، بازده خالص انرژی ۱۶۴۹۲۲۲۹- مگاژول بر هکتار و بهرهوری انرژی ۱۶۳۹۶۸۷۲ کیلوگرم بر مگاژول را در تولید این محصول مشخص کرد. عملکرد متوسط خیار گلخانهای ۲۲۱ تن در هکتار و انرژی تولیدی ۱۲۰۳۶۲ مگاژول بر هکتار تعیین شد.
محمدی و امید (۲۰۱۰) به بررسی رابطه بین نهادههای انرژی و محصول خیار گلخانهای و تحلیل اقتصادی این محصول پرداختند. بهرهوری انرژی به ازای مصرف هر مگاژول انرژی ۸/۰ کیلوگرم محاسبه شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که همه نهادهها بهجزء بذر و کود شیمیایی اثر معنیداری بر میزان محصول دارند و ۱۶۳۹۶۸۷۲ مگاژول بر هکتار نیروی انسانی بیشترین تأثیر را بر میزان تولید داشت. همچنین تحلیل اقتصادی نشان داد که هزینه کل برای تولید یک هکتار محصول خیار گلخانهای ۷/۳۳۴۲۵ دلار و نسبت سود به هزینه ۵۸/۲ میباشد.
اکبریمقدم و همکاران (۱۳۸۹) نشان دادند که در گلخانههای شهرستان مشهد سوخت فسیلی ۴۶ درصد، برق ۲۷ درصد، کارگری نُه درصد به ترتیب بیشترین سهم انرژی مصرفی را در تولید خیار گلخانهای دارند. در این تحقیق استفاده از ابزارهای دقیق کنترل حرارت و استفاده از سامانههای گرمایشی با راندمان بالاتر برای بهینه کردن مصرف انرژی در این گلخانه ها پیشنهاد گردید.
امید و همکاران (۲۰۱۰) نشان دادند که مصرف انرژی و انرژی خالص خیار گلخانهای در استان تهران ۴۳/۱۵۲۹۰۸ و ۸۳/۵۵۵۵۲- مگاژول به ازای هر هکتار میباشد و بهرهوری انرژی در کشت خیار گلخانهای ۵۱/۰ است.
قاسمی مبتکر و همکاران (۲۰۱۰) به بررسی مصرف انرژی و ارزیابی حساسیت نهادهها برای محصول جو در استان همدان پرداختند. نتایج نشان داد که انرژی کل نهادهها ۲۵۰۲۷ مگاژول بر هکتار است. بازده مصرف انرژی، بهرهوری انرژی و انرژی خالص به ترتیب ۸۶/۲، ۱۹/۰ کیلوگرم بر مگاژول و ۴۶۴۹۸ مگاژول بر هکتار محاسبه شد. ارزیابی مدل اقتصادی نشان داد که انرژی ماشینی معنیدارترین و مؤثرترین نهاده بر میزان محصول است.
زنگنه و همکاران (۲۰۱۰) در مطالعه ای میزان هزینه و انرژی را در دو سطح متفاوت فناوری در مزارع سیبزمینی استان همدان بررسی کردند. نتایج نشان داد که در گروه اول که مالکیت ماشین و سطح فناوری بالایی داشتند، ۴۰۸۰ مگاژول انرژی کمتری مصرف شده است. همچنین انرژی خالص در گروه اول و دوم بهترتیب ۹۵/۴۱۱۰ و ۶۷/۲۱۷۴۴- مگاژول بر هکتار بود. تحلیل هزینه نشان داد که اگر چه هزینه کل تولید در گروه اول ۰۴/۶۱۲ دلار بر هکتار بیشتر است، اما در گروه دوم با اجاره ماشینها و فناوری پایین شاخص سود به هزینه ۱۳/۰ کمتر است که با توسعه و افزایش فناوری باید تقویت شود.
۲-۷-۲- مروری بر پژوهشهای کاربردی شاخص های اقتصادی و انرژی محصولات گلخانهای سایر کشورها
کیزیل اصلان[۱۱] (۲۰۰۹) در تحقیقی که در شهر توکات[۱۲] ترکیه در باغات آلبالو انجام داد به این نتایج رسید: نسبت انرژی ۹۶/۰ بهدست آمد و بیشترین سهم انرژی مربوط به کودها ۴۲ درصد، الکتریسیته ۲۲ درصد و سوخت ۲۱ درصد بود. سهم انرژیهای مستقیم ۵۲ درصد و غیرمستقیم ۴۸ درصد و سهم انرژیهای تجدیدپذیر ۲۰ درصد و تجدیدناپذیر ۸۰ درصد محاسبه گردید.
ایسنگون[۱۳] و همکاران (۲۰۰۷) تحقیقی در خصوص تولید زردآلو خشک انجام دادند که باغداران به دو گروه تقسیم شده بودند. نتایج اینطور بود که در هر گروه بیشترین مصرف انرژی مربوط به نهادههای کود و آفتکشها بود.
چتین و واردر[۱۴] (۲۰۰۸) در بررسی گلخانههای تولید گوجه فرنگی به صورت صنعتی دریافتند که تولید گوجه فرنگی ۵۳/۴۵ گیگاژول بر هکتار مصرف انرژی دارد که ۸۲/۳۴ درصد آن مربوط به انرژی سوخت بوده و بعد انرژی کود و سپس انرژی ماشین بیشترین درصد را به خود اختصاص دادند. نسبت انرژی ۸/۰ و بهرهوری انرژی ۹۹/۰ کیلوگرم بر مگاژول بود. تجزیه و تحلیل هزینهها نشان داد که مهمترین آنها مربوط به نیروی انسانی ماشین، اجاره زمین و آفتکشها بود. بر اساس نسبت سود به هزینه، مزارع بزرگ در مصرف انرژی و عملکرد اقتصادی مناسبتر بودند. در نتیجه مدیریت مصرف انرژی در سطح مزرعه منجر به کسب بازده بیشتر شده و می تواند مصرف اقتصادی انرژی را بهبود دهد.
ازکان و کارادنیز[۱۵] (۲۰۰۷) انرژی مصرف شده برای تولید انگور در گلخانه و مزرعه را مورد بررسی و مقایسه قرار دادند. نتایج نشان داد که کل انرژی به کار رفته در گلخانه و مزرعه به ترتیب ۲۴۵۱۳ و ۹/۲۳۶۴۴۰ مگاژول بر هکتار به دست آمد. اگر چه انرژی خروجی از انگورهای گلخانهای ۷۳۳۹۶ مگاژول بر هکتار پایینتر از انگورهای مزرعهای ۱۲۰۵۹۶ مگاژول بر هکتار بود. همچنین نسبت خروجی به ورودی برای تولید انگور گلخانهای و مزرعهای به ترتیب ۹۹/۲ و ۱۰/۵ بود. تجزیه و تحلیل اقتصادی نشان داد که هزینه انگور گلخانهای بیشتر از انگور کشت شده در مزرعه بوده است اما انگور گلخانهای سود بیشتری داشت چون قیمت انگور گلخانهای بیشتر از انگور مزرعهای بود.
ازکان[۱۶] و همکاران (۲۰۰۴) در مطالعه موردی در ناحیه آنتالیا در کشور ترکیه پرسشنامهای از ۸۸ گلخانه که گوجه فرنگی، خیار، بادمجان و فلفل گلخانهای کشت میکردند، نشان دادند که تولید خیار با مصرف ۷۷/۱۳۴ گیگاژول بر هکتار بیشترین میزان مصرف انرژی را دارد. مصرف انرژی گوجه فرنگی، بادمجان و فلفل به ترتیب ۳۲/۱۲۷، ۶۸/۹۸ و ۲۵/۸۰ گیگاژول بر هکتار به دست آمد. ضمناً نسبت انرژی خروجی به ورودی برای گوجه فرنگی، فلفل، خیار و بادمجان به ترتیب ۲۶/۱، ۹۹/۰، ۷۶/۰ و ۶۱/۰ برآورد شد. نتایج نشان میدهد که شدت استفاده از نهادهها در تولید سبزیجات گلخانهای با افزایش در تولید نهایی همراه نبوده است.
فرم در حال بارگذاری ...
[دوشنبه 1401-04-06] [ 12:41:00 ق.ظ ]
|