افزایش فعالیت

۲-۵-۵-زمان ماند هیدرولیکی و زمان ماند جامدات:
زمان ماند هیدرولیکی که به خصوصیات فاضلاب و شرایط محیطی بستگی دارد، باید به­اندازه کافی طولانی باشد تا به متابولیسم باکتری­ های بی­هوازی اجازه دهد. راکتورها با رشد چسبیده، زمان ماند هیدرولیکی کمتری نسبت به رشد معلق دارند[۲۴].
۲-۵-۶-مواد سمی:
تعداد زیادی از مواد سمی اعم از آلی و معدنی عامل شکست­های معمول در تصفیه بی­هوازی هستند. با این­حال، در صورتی­که میکروارگانیسم­های بی­هوازی با داشتن SRT طولانی، با فاضلاب سمی تطابق پیدا کنند، اثر سمیت کمتری خواهند داشت. ممانعت از متان­زائی عموماً با کاهش تولید متان و افزایش غلظت اسیدهای فرار همراه است[۳۳]. برخی از مواد سمی در زیر بررسی بیشتری می­شوند:
الف- اکسیژن:
مقدار بسیار کم اکسیژن روی باکتری­ های مولد متان تأثیر منفی می­ گذارد بنابراین تصفیه به­ صورت بی­هوازی انجام می­گیرد. مقداری از اکسیژن محلول در پساب ورودی توسط باکتری­ های تولیدکننده اتانل مصرف شده و در شرایط بی­هوازی اتانل به اسیداستیک تبدیل می­ شود[۲۶].

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

ب- آمونیاک:
آمونیاک غیریونی برای باکتری­ های متان­ساز کاملاً سمی می­باشد. با این حال، از آن­جائی­که تولید آمونیاک غیریونی وابسته به pH بوده و بیشتر در pH های بالا تشکیل می­ شود، سمیت کمتری در pH خنثی مشاهده می­ شود. آمونیاک یک بازدارنده برای باکتری­ های متان­ساز در محدوده mg/lit 3000-1500 می­باشد که سمیت به ­وجود آمده در اثر افزایش آن با افزایش زمان ماند کاهش می­یابد. بهترین کنترل سمیت آمونیاک، کاهش غلظت N فاضلاب از طریق رقیق­سازی می­باشد[۲۶] .
جدول ۲-۶: اثرات غلظت­های مختلف آمونیاک در فاضلاب ورودی[۲۷]

اثر

ازت موجود در آمونیاک mg/lit

مزیت

۲۰۰ – ۵۰

اثر مخالفی ندارد

۱۰۰۰ – ۲۰۰

در ۵/۷ < pH ممانعت­کننده است

۳۰۰۰ – ۱۵۰۰

سمی

۳۰۰۰ <

ج- اسیدهای چرب با زنجیره بلند:
اسیدهای چرب با زنجیره بلند مانند کاپریلیک از فعالیت باکتری­ های متان­ساز جلوگیری می­ کند[۳۳].
د- فلزات سنگین:
فلزات سنگین مانندCu⁺² ، Zn⁺² ، Cd⁺² ، Ni⁺² وPb⁺² در فاضلاب­ها به­عنوان بازدارنده مطرح می­شوند. سمیت فلزات بعد از واکنش با سولفید هیدروژن و تشکیل رسوب­های فلزی نامحلول، کاهش می­یابد. با این حال، برخی فلزات مانند Ni،Co ، Mo در غلظت­های بسیار کم ممکن است باعث تحریک باکتری­ های متان­ساز شوند[۲۱]
ه- سولفید:
از آن­جائی­که سولفید هیدروژن غیریونی از بین غشاء سلولی سریعتر از نوع یونی نفوذ می­ کند، سمیت سولفید بستگی به pH (غلظت هیدروژن آزاد و سولفید) دارد. برای مثال، pH کمتر از ۵/۶ سمیت را افزایش می­دهد در حالی­که حضور آهن به­علت رسوب سولفید آهن میزان سمیت را کاهش می­دهد.
سولفیدها برای باکتری­ های متان­ساز در محدوده متجاوز از mg/lit 200-150 سمی می­باشد. از لحاظ تئوری mg/lit 600 سولفات، mg/lit 200 سولفید تولید می­ کند[۲۷].
جدول ۲-۷: غلظت مواد محرک و بازدارنده در پساب[۲۷]

مواد

غلظت محرک mg/lit

غلظت بازدارنده mg/lit