۱۶

۱٫۱۱۶۲۳۳

۱۱٫۳۸۵۱۹

۱۷

۱٫۵۷۰۹۴

۸٫۹۸۲۱۹۹

۱۸

۲٫۱۰۱۷۱۱

۸٫۲۴۰۲۴۴

با بهره گرفتن از داده ­های بیان شده مدل فاز یک با بهره گرفتن از نرم­افزار GAMS و با رویکرد Ɛ-constraint حل شده است. در ادامه مرز پارتوی حاصل از حل مدل توسط نرم‌افزار GAMS نشان داده شده است که در آن محور افقی نشان‌دهنده تابع هدف اول (هزینه کل) و محور عمودی نشان‌دهنده تابع هدف دوم (میانگین و واریانس مجموع زمان در جریان کارها) است.
شکل ۵-۱ مرز پارتو با بهره گرفتن از حل دقیق دو هدفه فاز یک
همان طور که در شکل (۴-۱) مشخص است برای تشکیل مرز پارتو از هفت نقطه گرید^[۱۲۴] استفاده شده است. نقاط ابتدا و انتهای مرز پارتو، نشان‌دهنده حالت افراط و تفریط است. به عنوان مثال در این مساله نقطه‌ای که دارای کم‌ترین هزینه و بالاترین میانگین و واریانس مجموع زمان در جریان کارها است، بدین معنا است که از نظر تصمیم‌گیرنده عامل زمان اهمیت زیادی ندارد و تنها به کمینه‌سازی تابع هدف هزینه توجه می‌شود. همین طور نقطه با بیش‌ترین هزینه و کم‌ترین زمان نشان‌دهنده حالتی است که تصمیم‌گیرنده با محدودیت هزینه مواجه نبوده و تنها به دنبال کاهش میانگین و واریانس مجموع زمان در جریان کارها است. نقاط میانی مرز پارتوی نیز نشانگر موازنه‌ای بین توابع هدف هزینه وزمان بوده که با توجه به اولویت‌های تصمیم‌گیرنده قابل اتخاب هستند. نقاط مرز پارتو به سه دسته کلی تقسیم‌بندی می‌شوند که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود:

نقاط که جابجایی کمی در محور افقی نسبت به هم دارند اما در محور عمودی جهش زیادی بین آن‌ها مشاهده می‌شود. در شکل (۴-۱) چهار نقطه دارای چنین ویژگی هستند که این امر نشان‌دهنده آن است که با افزایش اندک هزینه می‌توان زمان را به طور قابل توجهی بهبود داد.
نقاط که جابجایی کمی در محور عمودی نسبت به هم دارند اما در محور افقی جهش زیادی بین آن‌ها مشاهده می‌شود. در شکل (۴-۱) سه نقطه دارای چنین ویژگی هستند که این امر نشان‌دهنده آن است که با کاهش اندک زمان، هزینه به طور قابل توجهی زیاد می‌شود (در واقع این حالت برای تصمیم‌گیرندگانی که به زمان بسیار اهمیت می‌دهند قابل توجه است. این تصمیم‌گیرندگان افرادی هستند که حاضرند یا صرف هزینه‌های هنگفت انباشته مورد نظر را حتی الامکان در زمان کم‌تری ولو ناچیز تحویل دهند.)
حالتی که افزایش هزینه منجر به کاهش زمان به صورت نسبتاً خطی می گردد و بر عکس. در این نقاط روابط نسبتاً خطی و منطقی بین توابع هدف هزینه و زمان برقرار است. بدین معنا که با صرف مقداری هزینه می‌توان انتظار داشت که زمان نیز متناظراً کاهش یابد و بر عکس.
همانطور که در شکل(۴-۲) مشخص است با افزایش هزینه میانگین و واریانس مجموع زمان در جریان کارها کاهش می­باید که امری واضح است. زیرا با افزایش هزینه و بکارگیری تیم­های بیشتر در سیستم مورد نظر مسلما مجموع زمان­انجام کارها کاهش پیدا می­ کند. با توجه به شکل(۴-۲) که مرز پارتو را نشان داده است فرض می­ شود که تصمیم گیرنده نقطه (۸۵٫۶; ۵۵۳۷٫۸۸) را به عنوان تصمیم بهینه انتخاب کرده است زیرا با صرف مقداری هزینه در تابع هدف مربوط به زمان به شدت کاهش یافته است و نقاط بعدی این نقطه نیز با صرف هزینه­ های بیشتر مقدا تابع هدف مربوط به زمان به طور چشمگیری کاهش نمی­یابد. پس فرض می­ شود که تصمیم گیرنده نقطه (۸۵٫۶; ۵۵۳۷٫۸۸) را به عنوان تصمیم نهایی انتخاب می­ کند.
با توجه به نتایج بدست آمده از حل نرم­افزار GAMS که در جداول بالا آورده شده است توالی بدست آمده عمل­ها بر روی هر تیم به شکل زیر است.

شماره تیم بیهوشی

توالی عمل­ها بر روی هر تیم بیهوشی

شماره تیم جراحی

توالی عمل­ها بر روی هر تیم جراحی

۱

۴

۳

۵

۴

۶

۱۱