بهان: در ۳۰ کیلومتری جنوب شرق سندرک قرار دارد. تپه ها و ارتفاعات متعددی در پیرامون آبادی وجود داردکه نام مشخص ندارد. و قدمت این آبادی یک قرن است.
پیشان لکی:در ۲۱ کیلومتری شمال شرق مرکز سندرک قرار دارد.
تخت نمارد: نام دیگران آن پوم است و در ۲۰ کیلومتری شمال شرق و مرکز بخش سندرک قرار گرفته است.
وجه تسمیه: بر اساس اظهار اهالی، نمارد نام یکی از ساکنان قدیمی آبادی بوده که بر روی یک تخته سنگ اتاقی درست کرده بود و به همین دلیل این آبادی به تخت نمارد معروف شده است.
چراغ سوز: در ۱۵ کیلومتری جنوب شرق مرکز بخش سندرک قرار دارد. و موقعیت طبیعی آن پایکوهی است.
چراک: در ۱۳ کیلومتری شمال غرب مرکز بخش سندرک قرار گرفته است.قدمت روستا بیش از۴ قرن است.
وجه تسمیه: چراک در اصطلاح محلی به معنی دره یا سیل آب می باشد. بنابر این به علت قرار گرفتن آبادی در مجاورت مسیل آب،همچنین به دلیل وجود دره های بسیار این روستا به چراک معروف شده است.
در گیلو: در ۵ کیلومتری شمال شرق مرکز بخش سندرک قرار گرفته است. قدمت این آبادی ۳ قرن است.
دوری: در۳۰ کیلومتری شمال شرق مرکز بخش سندرک قرار گرفته است.و قدمت روستا ۵/۱ قرن (۱۵۰ سال)است.
ده زیارتون: در ۳۱ کیلومتری شمال شرق مرکز بخش سندرک قرار گرفته است.
وجه تمسیه: به دلیل وجود زیارتگاهی بنام حضرت امیر در این آبادی، روستا به ده زیارتون معروف شده است.
سرمازغ: حدود ۵۰۰ متری شمال مرکز بخش سندرک قرار دارد. و قدمت این آبادی ۳ قرن است.
شگز: در ۱۷ کیلومتری شمال غربی مرکز بخش سندرک قرار دارد.
وجه تسمیه: نام آبادی از درخت بزرگ و تنومند گز گرفته شد، که در گذشته در آبادی وجود داشته است.
شیوه ای: در ۹ کیلومتری شمال مرکز بخش سندرک قرار گرفته است. قدمت این آبادی ۵/۲ قرن می رسد.(۲۵۰ سال)
کشهران: در ۱۶ کیلومتری شمال شرق مرکز بخش سندرک قرار گرفته است. و موقعیت طبیعی آن تپه ای است. و قدمت این آبادی دو قرن است.
کم سرخ: در ۱۴ کیلومتری شمال غرب مرکز بخش سندرک قرار گرفته است.
وجه تسمیه: بدلیل وجود تپه ای در شرق آبادی که خاک آن کمی سرخ رنگ است نام این روستا به کم سرخ معروف شده است.
گرو: در ۱۶ کیلومتری غرب منطقه سندرک قرار گرفته است. و قدمت این آبادی ۵ قرن است (شهمرادی ،۱۳۹۰ ،۲۴-۲۲).
طریقه به وجود آمدن این روستا به تقریباً پانصد سال پیش در زمانی که خان ها بر مردم حکومت می کردند،می باشد.به این ترتیب که این روستا در دست خانی از خان های شهر سندرک بوده است. گروهی از متجاوزان و غارت گران که نقل می کنند پرتغالی بودند به مناطق بشاگرد و سندرک هجوم آورده و آبادی ها را غارت می کردند.خان سندرک که از دست آنان به ستوه آمده ، اعلام می نماید هرکسی که بتواند با آنان مقابله کند زمین های گرو را به آنان می بخشد که پنج برادر از گروه میرشکار(محمود ، حسین ، لطفی ، احمد و محمد)دست متجاوزان را کوتاه کردند و خان زمین های گرو را به آنان داد و جایگاه اصلی این قوم در روستای گرو می باشد.
درحال حاضر،این روستا بیش از ۵۰۰ خانوار دارد.شغل بیشتر مردم کشاورزی و دامداری است و تعدادی در جزایر و کشورهای خلیجی مشغول به کارند.با آمدن خشکسالی این روستا کم آب شده و دیگر کشاورزی رونق چندانی ندارد.و دارای اب و هوای خشک است و گرداگرد آن کوه استو بادهای اندکی می وزد.
گونر: در ۵ کیلومتری شمال شرق مرکز بخش سندرک قرار گرفته است. قدمت این آبادی یک قرن است.
وجه تسمیه: بنا به اظهار نظر برخی از قدیمیان این آبادی محلی بوده که مردم گاوهای نر خود را جهت تفریح و تماشا به جنگ و زورازمایی می پرداختند و به همین خاطر این آبادی را «گونر» نامیده اند.
لور: در ۷ کیلومتری شمال شرق مرکز بخش سندرک قرار دارد. و قدمت این آبادی به ۳ قرن می رسد.
وجه تسمیه: لور نام یک نوع درخت است که در این آبادی وجود دارد.
مازاوی: در ۱۸ کیلومتری جنوب غرب مرکز بخش سندرک قرار گرفته است. و موقعیت طبیعی آن دشتی است.و قدمت این آبادی ۲ قرن است. یکی از جاذبه های این روستا کوه پامیخی است که بر اثر فرسایش اقلیمی و تغییرات جوی به وجود آمده است.
۲-۲-۲۴- مهمترین بادهای منطقه سندرک
۱.باد سهیلی: این باد، بادی است تابستانی و گرم که از جنوب شرقی به سمت شمال غربی می وزد و در رسیدن میوه خرما نقش اساسی دارد.

1. 1. باد شمالی:این باد به مدت ۹ ماه از سال به موازات سواحل شمالی خلیج فارس می وزد و ۴۰ روز از دوره وزش آن، در فصل تابستان همراه با گرد و غبار فراوان است. جهت وزش این باد غیر از زمستان که جهت غربی – شرقی دارد، از جنوب غربی به سمت شمال شرقی است. باد شمال در فصل زمستان تام با هوای نسبتا سرد و دوام کمتری دارد.

1. 1. باد ناشی (نعشی):که این باد، بادی است سرد و طوفان زا که در فصل زمستان در سواحل استان می وزد. جهت این باد از شمال سرقی به سمت جنوب غربی است و گاهی در تنگه هرمز به طور پیوسته از ۳ تا ۵ روز می وزد.

1. 1. باد غربی:این باد، بهاری است که از نیمه اول فروردین تا اوایل تابستان از سمت جنوب به شمال می وزد.

1. 1. باد قوس:این باد، بادی زمستانی است که جهت شرقی – غربی دارد و باعث بارش فراوان در منطقه می شود.

۶.باد شرجی یا شرقی: این باد تابستانی از بادهای بسیار نامطلوب سواحل شمالی خلیج فارس محسوب می شود، در فصل تابستان می وزد و پس از برخورد به سطح دریا، رطوبت فراوانی را به همراه می آورد و نم نسبی هوا را به شدت افزایش می دهد. این باد گاهی با ابر و مه همراه است و در برخی نواحی نیز موجب بارندگی می شود.

1. 1. باد لوار( تش باد):این باد، از سمت جنوب غربی می وزد و از بیابان های عربستان نشات می گیرد. زمان وزش باد لوار از تیر ماه تا شهریور ماه است.

1. 1. باد بحری یا باد غربی:این باد اغلب در فصل زمستان شروع به وزیدن کرده و نسیمی از اطراف دریا به سواحل می آورد که گاهی نیز بارندگی های اندکی را به دنبال دارد.

(مناسبترین فصل مسافرت به استان هرمز گان فصل زمستان است)(رئوفی، ۱۳۸۹ ، ۴۴ -۴۲).
۹.باد حیران: باد باران زای محلی
۱۰.باد سیاه (سیاه باد): طوفان همراه با گرد و غبار

1. 1. باد خوش (خوشا):بادی که موجب تعدیل هوا میشود(موسسه جهادی، ۱۳۸۹، ۳۶۸).

۲-۲-۲۵- دین و مذهب
مردم این منطقه مسلمان هستند و مطلقا شیعه دوازده امامی هستند به گونه ای که هیچکدام از فرقه ها دیگر مذهبی در این منطقه وجود ندارد.جوانان چه پسر و چه دختر اکثرا مسائل مذهبی و دینی را رعایت می کنند و اعتقادات قبلی فراوانی به امامان و پیامبر بزرگ اسلام محمد مصطفی (ص) دارند. به ویژه افراد مسن و کهنسال عشق و علاقه بیشتری از خود نسبت به اهل بیت نشان می دهند.
تقریبا همه مردم اهل نماز و روزه هستند و نسبت به حجاب اسلامی اهمیت ویژه ای قائلند. گفتنی است مقوله حجاب در خانم ها با رعایت و دقت بیشتری به چشم می آید. بگونه ای که حتی وقتی برای خرید و امورات دیگر به بیرون از خانه و یا شهر می روند معمولا از نقاب که نوعی پوشش محلی است استفاده می کنند که کاملا صورت آنها را می پوشاند. زنها با افراد غریبه کمتر گفتگو می کنند.مهمانی دادن را از آداب خوب اسلامی و انسانی می دانند و به قول ایشان: مهمان روزی خود را با خود می آورد. مردم این منطقه چون اعتقاد خاصی به قرآن دارند. وقتی دروغ گفته شود یا مال کسی دزدیده گردد او را به قرآن قسم می دهند.

۲-۲-۲۶- وضعیت اجتماعی و فرهنگی
شغل بیشتر مردم منطقه سندرک کشاورزی و دامداری می باشد، گروهی نیز به مشاغل دیگ از جمله کارمندی، بازاری، کارگری و… مشغول هستند از جمله مناطق گردشگری سندرک را می توان قلعه دنکی(مرکز بخش)، جنگل آرنگو بالا، چشم انداز کوه اسپیت کنار پمپ بنزین،جنگل بنهکان “رودخانه ی پوم(توسک-دوری) رودخانه وجنگل توتنگ وراشک،آبشارقلمان وسدتوکوه, کوه کلات و … را نام برد.
۲-۲-۲۷- تعلیم و تربیت
امروز شاید بتوان گفت که اکثریت قریب به اتفاق روانشناسان معتقدند که تربیت و اعتقاد مذهبی عامل بسیار موثری در پیشگیری از بروز اختلالات و نا هنجاری های روانی و بیماری های جسمانی است به همین سبب آموزش های اسلامی با دامنه گسترده ایی که دارند را برای سالم سازی جسم و روح آماده می سازد و این نکته ایی است که پیشوایان معصوم ما که در حقیقت مفسران اصلی و منحصر به فرد کلام وحی الهی هستند، کاملا بدان توجه داشته اند خصوصا تاکید آن بزرگواران پیوسته بر آن بوده است که زیر بنای اعتقادات دینی افراد بایستی از همان دوران کودکی آماده شود و شکل گیرد. در این منطقه قدیما به تعلیم و تربیت به صورت نظام و با برنامه توجه خاصی نشده است، در روزگاران قدیم مدرسه ای وجود نداشته و مردم معمولا در مساجد و اماکن مذهبی که به آن مکتب خانه هم می گفتند به تعلیم و تربیت می پرداختند. مسئول تعلیم و تربیت مثل حالا معلم نبود بلکه به آن ملا می گفتند که البته حافظ کل قرآن هم بوده است. درس آنها بیشتر شامل قرائت قرآن بود و به خط قرآنی هم نوشتن می پرداختند و معمولا افرادی که در مکتب خانه ها با سواد می شدند اکثر آنها از مردان بوده اند و زنها از سواد محروم و یا کم بهره بوده اند مگر تعدادی از زنها که پدر آنها یا دائی آنها ملا بوده اند که قرآن خواندن را نزد آنها یاد گرفته اند. در ضمن اولین مدرسه در این منطقه در روستای آرنگو بالا و در سال ۱۳۳۴ تاسیس گردید که مشهور به مدرسه پاساتک هم بوده است. اما در حال حاضر در بخش سندرک حدود ۶ الی ۷ هزار نفر دانش آموز مشغول به تحصیل می باشند.
۲-۲-۲۸- جمعیت
طبق آخرین آمار خانه بهداشت سه دهستان، بخش سندرک دارای ۴۱۹۹ خانوار و ۲۱۰۰۰ نفر جمعیت می باشد. که تقریبا ۱۰ هزار نفر از جمعیت را مردان و ۱۱ هزار نفر را زنان تشکیل می دهند که ۶۵% جمعیت بخش سندرک فعال بین (۱۰ تا ۵۵ ) سال می باشند که جمعیت جوان در اکثریت قرار دارنداما آنچه قبل ذکر است افت آمار جمعیتی منطقه در سالیان اخیر است که دلایلی از قبیل مهاجرت از منطقه به شهرستانهای اطراف، عدم علاقه و انگیزه اولیاء نسبت به تعداد و افزایش فرزندان و دلایل دیگری چون افزایش مرگ و میر دارد(شهمرادی ،۱۳۹۰،۲۸-۲۷).
۲-۲-۲۹- پیشینه تاریخی
تعیین تاریخ و قدمت این مناطق کاری دشوار و شگرف است. در جای جای تاریخ شفاهی، اقوال، اخبار، آثار و شواهدی از اقوام ساکن در این مناطق بدست می آید تاریخ منطقه را از حیث جغرافیای تاریخی جزء نواحی غربی مکران دانسته اند.مکران از شمال محدود به سراوان و بمپور، از جنوب به بحر عمان، از مشرق به باهوکلات و از مغرب به بشاگرد(سندرک جزئی از منطقه بشاگرد بوده که از سال ۶۷ به عنوان یک بخش مستقل معرفی می گردد) می باشد(صادقی، ۱۳۸۶،۱۴).باتوجه به محدوده سندرک را می توان جزء نواحی غربی مکران دانست. از آنجائی که ساکنان این مناطق قوم کوچ و قفض هستند مشترکات زیادی با مردمان قلعه گنج، رودبار و بشاگرد دارد.