کتین پلی ساکاریدی خطی با وزن مولکولی بالا، متشکل از پیوند β- (۱-۴) بین در گلوکز آمین[۱۷۴]و ان – استیل دی گلوکز آمین[۱۷۵] که از نظر ساختار بسیار مشابه سلولز است و از نظر فراوانی، سومین پلیمر طبیعی در دنیا می‌باشد که از پوست سخت پوستان همچون خرچنگ، میگو به دست می‌آید. از نام‌های تجاری این ماده می‌توان، پلی گلوسوم[۱۷۶] ، دی استیل کتین[۱۷۷] و پلی دی گلوکزآمن[۱۷۸]را نام برد. در حالت اسیدی قابلیت حل شدن در آب را داشته و در اسید رقیق نیز حل می‌گردد. فرایند تولید کایتوزن از سخت پوستان دریایی دومرحله‌ای می‌باشد. مرحله اول جدا سازی پوسته با اسید هیدرو کلریدریک و مرحله دوم استیل زدایی کایتن توسط یک باز قوی مثل هیدروکسید اسیدی، برای دستیابی به کایتوزن و حذف پروتئین‌ها توسط یک قلیا می‌باشد. سالانه ۲۵ % از فرآورده های کایتن برای تولید کایتوزن استفاده می‌شود. که این مقدار در حدود ۲۰۰۰ تن در سال می‌باشد. به صورت ترکیب، خاصیت حشره­کش و قارچ­کش نیز دارد. از دیدگاه EPA (آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا) استفاده از این ماده به عنوان، سم دوست دار محیط زیست،که در کشاورزی نیز کاربرد دارد و برای جلوگیری از یخ‌زدگی دانه و بذر در سرما و قارچ کش استفاده می‌گردد، قانونی است. کایتوزن پلیمر هیدروژنی با میانگین وزن مولکولی ۱۰۰-۵۰۰ کیلو دالتون می‌باشد (یونگر، ۲۰۰۱).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

میزان استیل زدایی این ماده توسط طیف سنجی NMR تعیین می‌گردد، که این میزان عموماً ۶۰ تا ۱۰۰ % می‌باشد. وزن مولکولی این ماده نیز ۳۸۰۰ تا ۲۰۰۰۰ دالتون می‌باشد. از کایتوزن و مشتقات آن از جمله تری متیل کایتوزن و کواتمیس کایتوزن در پزشکی برای مقابله در برابر سرطان استفاده می‌گردد.
شکل ۳-۲-۲- ساختار کتین و کایتوزن
بر اساس پژوهشی که توسط(هادیگر و لوچکه؛ ۱۹۸۱) انجام شد، کایتوزن همبستگی محکمی با DNA دارد و ممکن است با آن پیوند برقرار کرده و سبب تغییر و بازداری mRNA و ترکیبات پروتئینی گردد. بر اساس گزارش (فنگ و همکاران، ۱۹۹۴)کایتوزن اثر کاملاً مستقیمی بر روی غشا سلولی ریسه های قارچ‌های میله ای دارد. کایتوزن محدود کننده قارچ‌های میله­ای با حذف Ca2+ و مواد مغذی و معدنی ضروری است(رولر و کاویل، ۱۹۹۹). با بررسی مورفولوژی کایتوزن توسط لافلام و همکاران(۱۹۹۹) مشخص شد که این ماده سبب افزایش ایجاد حفره وتغییر غشا پلاسما، نازک شدن دیواره سلولی وسبب تراکم سیتوپلاسم می‌گردد. کایتوزن بر روی قارچ‌های زیگومیست ها[۱۷۹]،دئوترومیست ها[۱۸۰]،آسکومیست ها[۱۸۱]و بازیدیومیست ا[۱۸۲] اثر دارد. بر سر موضوع، میانگین وزن مولکولی کایتوزن اختلاف نظر وجود دارد، که این مورد حاصل از روش‌های متفاوت آزمایشات می‌باشد. محلول به صورت سوسپانسیون بوده و به صورت پودری و جامد حل نمی‌شود. Ph ایده آل برای کاهش آبشویی ۸٫۲ می‌باشد و ایده­آل برای عملکرد ضد قارچ کمتر از۶ (۵/۲-۴/۵) می‌باشد. در پژوهشی که توسط (لی و همکاران، ۱۹۹۳) صورت گرفت، وقتی از کایتوزن به عنوان پیش تیمار استفاده می‌شود، و سپس نمونه ها با ۶/۰% CCA (مس کروم آرسنیک) تیمار گشتند، کاهش پوسیدگی به میزان ۱/۷ % رخ داد. کایتوزن تشکیل یک غشا در داخل لومن می‌دهد. وقتی کایتوزن به صورت پیش تیمار مورد استفاده قرار گرفته باشد، سبب افزایش جذب CCA می‌گرددوهوازدگی نمی‌تواند به راحتی سبب حذف CCA موجود بر روی غشاء کایتوزنی که در دیواره سلولی تشکیل شده، گردد.
کوبایاشی و فروکاوا(۱۹۹۵)؛ تحقیق بر روی ترکیبات مس کایتوزن و روی کایتوزن و تثبیت آنها بر روی برون چوب SugiJaponica انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که ترکیب مس و کاینوزن سبب حذف پوسیدگی می‌شود. ایکنز و آلفردسون( ۲۰۰۳)، در پژوهشی بر روی کاج اسکات اشباع شده با ۲/۵% کایتوزن کاهش وزن معادل ۱ % در برابر قارچ‌های، پوستیا پلاسنتا، گلوفیلوم ترابئوم، کونیفورا پوتانا[۱۸۳]را گزارش کردند. مولر و مائز (۲۰۰۴)، اشباع روکش افرا با غلظت ۲% را انجام دادند وکاهش وزن کم‌تر از ۵% در برابر قارچ‌های پوستیا پلاسنتا[۱۸۴]، گلوفیلوم ترابئم[۱۸۵]و ترمیتس ورسی کالر[۱۸۶] را گزارش نمودند. کایتوزن با وزن مولکولی بالا بسیار موثر­تر از وزن مولکولی پایین است. (به صورت محلول) موثر در برابر پوستیا پلاسنتا و در ۲/۵ و ۵ % تأثیر در کاهش آبشویی دارد. تأثیر استفاده ازنسبت‌های ۱-۲۵ و ۵۵ درصد کایتوزن در تیمار برون چوب کاج اسکات برای محافظت در برابر کنیوفورا پوتئانا و پوستیا پلاسنتا بررسی شد و نتیجه کشف وجود ارتباط مثبت بین وزن مولکولی و بازیافت مواد پس از آبشویی بود. به طوری که غلظت بالاتر کاهش بالا را در آزمایش آبشویی به دنبال دارد (ایکنز و همکارن، ۲۰۰۵). بررسی اثر میزان استیل زدای و وزن مولکولی کایتون برای متوقف کردن رشد قارچ توسط جائو کوئن پاک(۲۰۰۱) به این نتیجه رسید که میزان وزن مولکولی و میزان استیل زدایی کایتوزن مهم‌ترین عوامل در کاربرد در برابر عوامل قارچی می‌باشد.کایتوزن ماده ای دوست دار محیط زیست می‌باشد که با وجود پایین بودن قیمت نسبت به مواد شیمیایی مشابه، منبع فراوان، قابلیت استفاده به صورت ترکیبی با مواد دیگر، افزایش اثرات زیستی، افزایش تثبیت، توانایی استفاده برای حفاظت چوب، قابل استفاده به صورت تیمار سطحی، می‌توان آن را ماده ای مناسب با قابلیت رقابت با مواد شیمیایی دانست.
همچنین از کایتوزن می‌توان در ماده اولیه بسیاری ازچسب‌ها استفاده نمود.کایتوزن یکی از افزودنی‌های مورد استفاده صنایع خمیر کاغذ در تولید کاغذ نیز می‌باشد. استفاده در تصفیه آب (بینا، ۲۰۰۹)، صنایع اتومبیل­سازی برای جلوگیری از فرسایش رنگ در برابر نور خورشید(بیسواجیت، ۲۰۰۹)، افزایش سرعت لخته شدن خون و استفاده در بانداژها(پوساتری، ۲۰۰۳)، استفاده در گن های لاغری (جول، ۲۰۰۸)، در کشاورزی نیز برای جلوگیری از یخ‌زدگی دانه و بذر در سرما و نیز در خوراک دام،صنایع غذایی، صنعت پارچه، لوازم آرایشی و… نیز از دیگر کاربرد های این ماده سازگار با محیط زیست می‌باشد.
شکل ۳-۲-۳- کاربردهای کایتوزن
۳-۲-۱۸- آلفا اسدیسون[۱۸۷]نام آیوپاک این ماده به صورت زیر است:
(۲β,۳β,۵β,۲۲R)-2,3,14,22,25-pentahydroxycholest-7-en-6-one
می‌باشد. این ماده به فرمول C27H44O6 از حشرات، سخت پوستان، کرم‌ها و برخی از گیاهان به دست می‌آید. یک ماده استروییدی با ساختار پیچیده می‌باشد. به صورت کریستال بی رنگ با نقطه ذوب ۲۴۲ درجه سانتی ­گراد و محلول در حلال‌های قطبی و حلالیت کم در حلال‌های غیر قطبی را دارا می‌باشد. این ماده تنظیم کننده رشد حشرات و سبب پوست اندازی مکرر لاروهای باجیلوس می‌شود به ویژه در لارو های جنس نر این حشره و سبب افزایش سرعت شفیرگی این حشره می‌گردد و در نتیجه موجب تولید حشرات بالغ نر دفرمه می‌گردد. برای کنترل عوامل مخرب چوب برای کاهش مضرات برای انسان، اشیای هنری و محیط زیست مورد استفاده قرار می‌گیرد و از مشکلات این ماده عدم تأثیر در دراز مدت می‌باشد.

شکل ۳-۲-۴- آلفا اسدیسون
از این ماده برای مقابله در برابر حشرات مخرب چوب توسط پالاسک(۱۹۹۹) استفاده شد. همچنین استفاده از این ماده برای تیمار اشیاء هنری و مضرات آن برای انسان هنوز در دست بررسی است (یونگر، ۲۰۰۱).
۳-۲-۱۹- چریش[۱۸۸]
چریش یا آزادیراکتا ایندیکا  [۱۸۹]درختی است زود رشد از تیره سنجد تلخیان[۱۹۰]،افراسانان[۱۹۱]،نام این سرده(جنس) یعنی آزادیراکتا در زبان‌های اروپایی از واژه فارسی «آزاد درخت» گرفته شده است.
این ماده حفاظتی بومی کشور هند و میانمار(برمه) می‌باشد و در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری می‌روید. در آفریقا و استرالیا و آمریکای جنوبی و مرکزی پرورش داده می‌شود. درختی همیشه سبز با ارتفاع متوسط(۱۲ تا ۱۵ متر) با گل‌های سفید رنگ و میوه سنگی متمایل به قرمز کم رنگ تا زرد رنگ بوده و اغلب دارای یک دانه منفرد می‌باشد. نام چریش در زبان سواحلی در خاور آفریقا مواروبائینی[۱۹۲] است که «درخت ۴۰» معنی می‌دهد زیرا به باور عوام این درخت ۴۰ بیماری مختلف را درمان می‌کند.
متشکل از آزادیراکتین، لیمونویید و دی سولفیدها می‌باشد. آزادیراکتینیک ماده تری پرین به شدت اکسید شده و به صورت پودر کریستالی می‌باشد. نقطه جوش آن ۱۵۵ تا ۱۵۸ درجه سانتی ­گراد می‌باشد و این ماده از راه استخراج از هسته میوه ای شبیه به گیلاس به دست می‌آید. این ماده برای انسان محیط زیست و حیوانات مضر نمی‌باشد. بازدارنده حشرات بوده و و سبب اختلال در رشد لارو می‌باشد. به صورت عصاره یا روغنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از این ماده در حال حاضر در دنیا برای حفاظت کتاب‌ها و نسخه های خطی و حفاظت در برابر سوسک حمام و بید کاغذ استفاده می‌گردد. روغن این ماده در مقایسه با چریش خالص در مقابل حشرات موثر تر می‌باشد (یونگر، ۲۰۰۱). در زبان فارسی و محلی این گیاه را چریش، چریشک و سریش می‌نامند.
۳-۲-۲۰- روغن‌های اصلی
این ماده از راه تقطیر با بخار یا استخراج از بخش‌های گیاهی به دست می‌آید. ترکیب پیچیده­ای از الکل‌های فرار، آلدیید­ها، کتون­ها، استرها، لاکتون ها و ترکیبات حاوی سولفور یا نیتروژن و هیدرو کربن‌ها می‌باشد. روغن کافور، روغن کاشو، روغن هاس مرکبات، روغن هیبا[۱۹۳]، روغن رازک، روغن سیر، روغن اسطر خروس، روغن نارد، روغن چریش، روغن میخک، روغن زیتون، روغن شنبله، روغن توگا، روغن آویشن، روغن تونگ، روغن سدرو روغن دارچین. هر روغنی بوی خاصی دارد با میزان حلالیت کم در آب این روغن ها در الکل، اتر، نفت، بنزین و بطور جزیی در کلروفروم و گلیسرول حل می‌شود. در غلظت بالا این روغن موجب تحریک و سوزش پوست و اعضای مخاط می‌شوند. روغن هیبا، چریش و توگا دارای خواص بازدارنده و محدود کننده در مقابل قارچ­ها و حشرات هستند. این روغن‌ها دارای بوی تند و بسیار فرار بوده و مقاوم به آبشویی نیستند و در دراز مدت موثر نیستند و می‌توانند سبب ایجاد تغییر رنگ در محصول گردند(یونگر، ۲۰۰۱).
کنز و همکارانش (۱۹۹۵) امکان استفاده از این ماده را در برابر بیماری لکه آبی بررسی نمودند. با وجود بوی تند و مقاوم به آبشویی و فراریت بالا می تواند بازدارنده مناسبی در برابر قارچ ها و حشرات باشد(یونگر، ۲۰۰۱).
۳-۲-۲۱- وسمه نیل
وسمه گیاهی گلدار از خانواده شب‌بویان است. این گیاه بیشتر در استپ‌ها رشد می‌کند و خاستگاه آن قفقاز، آسیای میانه تا شرق سیبری و غرب آسیا است و در برخی نقاط جنوب شرقی اروپا یافت می‌شود. کشت این گیاه توسط انسان دارای قدمت زیادی است. به دلیل داشتن رنگ‌دانه‌های آبی و بنفش از عصاره گیاهی آن برای رنگرزی استفاده می‌کنند. گیاهی با گل زرد رنگ به ارتفاع ۵۰ تا ۱۲۰ سانتی­متر، حاوی استانB، پیش ماده ایندیگو، تریپتانترین، ایندولی -۳- استونیتریل، استر ۴-اسید کوماریک متیل می‌باشد. ترکیبات تریپتانترین و ایندولیل – ۳- استونیتریل در مقابل لارو های باجیلوس موثر هستند. تریپتانترین از تغذیه موریانه ها نیز جلوگیری می‌کند و رشد را مختل می‌کند. به دلیل تغییر در مقدار آفت کش موثر و قابلیت نگهداری کم، حفاظت مطمئنی را تأمین نمی‌کند. سبب تغییر رنگ چوب شده و برای اشیاء قدیمی توصیه نمی‌شود. طرز تهیه این ماده به این صورت است که در ماه های تیر و مرداد برگ‌های گیاه یکساله را چیده و سپس بخوبی شستشو می‌دهند. سپس برگ‌ها را از هم جدا می‌کنند که این عمل با دست راحت‌تر از چاقو و قیچی صورت می­گیرد. با بهره گرفتن از ظرفی حاوی ۱۰ لیتر آب مقطر با دمای ۹۰ درجه سانتی ­گراد برگ‌ها را به مدت ۱۰ دقیقه می‌پزیم. سپس ظرف را در ظرف دیگری محتوی آب سرد یا آب یخ قرار می‌دهیم تا خنک شود و اجازه می‌دهیم کاهش دما تا ۵۵ درجه به مدت ۵ دقیقه رخ دهد. می‌توان از تکه های یخ درون ظرف نیز برای خنک کردن استفاده نمود. سپس مایع حاصل را از صافی می‌گذرانیم؛ وبرگ‌ها را با دستکش فشار می‌دهیم تا کاملاً از تمام مایع استفاده گردد. سپس به اندازه ۳ قاشق جوش شیرین را زمانی که دما به ۵۰ درجه رسیدبه آن افزوده گردد. محلول را به مدت ۱۰ دقیقه توسط همزن الکتریکی مخلوط می‌کنیم رنگ محلول به رنگ آبی تغییر می‌کند. سپس محلول را به مدت ۲ تا ۳ ساعت به حال خود گذاشته و سپس با وسیله­ای مثل قاشق ۳ قسمت از ۴ قسمت سطحی را برداشته قسمت انتهایی را در ظرفی می‌ریزیم. پس از گذشت چند ساعت شما می‌توانید قسمت آبی رنگ ته نشین شده در انتهای ظرف را ببینید. سپس آب رویی را تخلیه کرده و با آب تمیز جایگزین می‌کنیم. با تکرار این کار برای چند بار محلولی با غلظت بالا به دست می‌آوریم. استفاده از این ماده در سال ۱۹۸۸ به عنوان ماده حفاظتی بسیار رایج شد و در حال حاضر در کشور آلمان به عنوان یکی پرداخت مناسب برای چوب مورد استفاده قرار می گیرد (یونگر، ۲۰۰۱).
۳-۲-۲۳- پیرتروم
این ماده در گیاه دالماتیان[۱۹۴]و گل داوودی در کنیا و تانزانیا وجود دارد. پیرترین ها، سینرین، جاسمولین ۱ و ۲ و پیرترین ۲ و ۱ پیرتروم از راه خرد کردن گل‌های خشک شده یا استخراج به دست می‌آید. مقدار آفت­کش این گل‌ها از ۰٫۳ تا ۲ درصد متغیر است. پیرتروم روغن ویسکوز با حدود ۲۵ درصد آفتکش بوده و در حالت تغلیظ شده به صورت عصاره خام و به رنگ قهوه­ای تیره است. نقطه ذوب پیرترین۱، ۱۷۰ درجه سانتی ­گراد و پیرترین ۲، ۲۰۰ درجه سانتی ­گراد می‌باشد. هر دو در فشار ۱۳ پاسکال تجزیه می‌گردند و فشار بخار آنها بسیار کم است، پیرتروم در آب نا محلول بوده و به خوبی در الکل‌ها، هیدروکربن‌های کلر­دار و اتر نفت حل می‌گردد. پایداری خوبی نداشته و به دلیل اینکه به آسانی اسید می‌شود و تحت تأثیر نور، هوا و قلیا فعالیت خود را به سرعت از دست می‌دهد. ترکیباتی مانند پیپرونیل بوتوکسید به عنوان تثبیت کننده عمل کرده و اثر این ماده را افزایش می‌دهد. این ماده می‌تواند موجب سوزش چشم و تحریک پوست شود. غبار آن سردرد و تهوع به همراه داشته و در نهایت سبب لرزش و از دست دادن تعادل می‌گردد. پیرتروم سبب حساسیت و تورم پوست می‌گردد. به سرعت در طبیعت تجزیه شده و برای زنبور ها مضر می‌باشد و به شدت برای ماهیان سمی می‌باشد. به عنوان حشره­کش تماسی مورد استفاده قرار می‌گیرد و پیرترین ۱ موثر­تر می‌باشد. به سرعت وارد سیستم عصبی شده و سبب اختلال در فعالیت و از دست رفتن تعادل، فلج و مرگ می‌گردد. با وجود اثر سریع و کشنده این ماده اما در حین استفاده از پیرتروم غلیظ گاهاً حشرات دوباره فعال می‌گردند. به این دلیل از این ماده در ترکیب با مواد دیگر استفاده می‌گردد. پایدار نبوده و اثر دراز مدت ندارد به حال اسپری برای کنترل انبار­ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حال حاضر سازندگان رنگ‌های آلی پیرتروم را به پرداخت‌های حفاظتی چوب اضافه می‌کنند. ماده مؤثره این گیاه ۴ استر است به نام پیرترین(پیرترین ۱ و ۲ و سینرین ۱ و ۲) که خاصیت حشره­کشی پیرترین ۱ و سینرین ۱ بیشتر از بقیه است. مقدار پیرترین در تمام اعضا گیاه بویژه در گل و تخمدان‌ها بیشتر است. برای قوی‌تر نمودن خاصیت حشره­کشی پیرتروم موادی از قبیل پیپرونیل بوتوکسید و یا بوتوکساید، سزوگسان و سولفوکساید به آن اضافه و سمیت آنرا تا ۲ برابر افزایش می‌دهد. پیرتروم دارای خاصیت فلج کننده قوی است ولی پس از اندک زمانی بعضی از حشرات فلج شده قادرند پرواز کنند. بدین‌ جهت در محلول‌های پیرتروم غالباً یک حشره­کش‌های افزوده می‌شود تا پیرتروم باعث فلج سریع حشره و حشره­کش صناعی باعث مرگ حشره شود. امشی از فرآورده‌هایی است که دارای د. د. ت، عصاره پیرتروم، اسانس و نفت می‌باشد.
۳-۲-۲۴- ESR–۱۷۲۱
این ماده حفاظتی دارای سه فرمول بندی متفاوت است. دو فرمول آن حاوی کاپرازل نوع B وC که در AWPA استاندارد گذاری شده‌اند می‌باشد. نوع سوم متشکل از تکه های مس به اندازه بسیار کوچک بوده که در محلول حفاظتی پراکنده‌اند. چوب تیمار شده با نوع سوم سبز روشن‌تر نسبیت به فرمول حاوی کاپرازلB وC بوده که این مسئله به دلیل این است که مس در محلول حفاظتی کامل حل نشده است. چوب‌های تیمار شده با ESR1721 را می‌تواند در کاربرد های در تماس با خاک و آب مورد استفاده قرار داد. این تیمار مناسب برای حفاظت گونه کاج می‌باشد (مدیسون، ۲۰۱۰) .
۳-۲-۲۵-ESR–۱۹۸۰
دارای دو فرمول بندی در استانداردگذاریAWPA می‌باشد. یکفرمول متشکل ازMCQ می‌باشد که بسیار شبیه ACQ است به طوری که جزء ترکیبی آن متشکل از ۶۷% اکسید مس و ۳۳% کواترنری آمونیوم کمپاند است. قابل حل دراتانول آمین بوده و چوب تیمار شده دارای رنگ سبز می‌باشد زیرا مس در محلول حفاظتی به طور کامل حل نشده است. این تیمار مناسب برای کاربرد های بالای سطح زمین و در تماس با زمین می‌باشد (مدیسون، ۲۰۱۰).
۳-۲-۲۶- ESR–۲۰۶۷
یک تیمار بر پایه آب و ارگانیک حاوی ۹۸ % تبوکنازول به عنوان قارچ کش و ۲% ایمیداکلوپراید به عنوان حشره کش می‌باشد. این تیمار هیچ رنگ مشخصی به چوب نمی‌دهد. چوب تیمار شده با این ماده را باید در بالای سطح زمین به‌کار برد و از کاربرد آن برای تماس مستقیم با خاک و آب خود داری نمود (مدیسون، ۲۰۱۰).
۳-۲-۲۷-ESR–۲۲۴۰
یک محلول حفاظتی بر پایه آب که متشکل از MCQ و تبوکنازول به صورت ترکیبی به نسبت ۲۵ به۱ می‌باشد. این تیمار قابل استفاده برای کاربرد های بالای سطح زمین و در تماس با زمین می‌باشد. علاوه بر تیمار چوب کاج این ماده را می‌توان برای تیمار صنوبر و تخته لایه هملاک و دوگلاس فر به کار برد (مدیسون، ۲۰۱۰).
۳-۲-۲۸-ESR–۲۳۲۵
یک ماده حفاظتی بر پایه آب متشکل از تکه های مس و تبوکنازول به نصب ۲۵ به یک می‌باشد. مناسب برای تیمار گونه‌هایی مثل کاج جنوبی و تخته لایه دوگلاس فرمی‌باشد. همچنین برای کاربرد های بالای سطح زمین و در تماس با آب و خاک مورد استفاده قرار می­گیرد (مدیسون، ۲۰۱۰).
۳-۲-۲۹-ESR–۲۷۱۱
این ماده حفاظتی حاوی مس حل شده در اتانول آمین و نیز قارچ کش ۴، ۵، دی کلرو -۲-ان-اکتیل-۴-ایزوتیازولین-۳-یک(DCOI) می‌باشد. نسبت استفاده از اکسید مس و DCOIT 10 به ۱ تا ۲۵ به ۱ می‌باشد. این ماده مناسب برای کاربرد های در بالای سطح زمین و در تماس با سطح زمین می‌باشد. چوب تیمار شده با این ماده بسیار شبیه به تیمارهای همسان با مس محلول مثل ACQ می‌باشد. مناسب برای تیمار گونه کاج می‌باشد (مدیسون، ۲۰۱۰).
۳-۳- کندسوز کننده­ها و مواد ضد آتش
یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های موجود در زمینه ساخت ‌وساز های چوبی، مسئله آتش سوزی است. بسیاری از روش‌های پیش گیری در برابر آتش در استاندارد های و الزامات ساختمان‌های چوبی مورد توجه قرار گرفته است. ایمنی در برابر آتش، شامل،پیشگیری، شناسایی،تخلیه، مهار و خاموش کردن می‌باشد. پیشگیری از آتش درواقع به معنای جلوگیری از آتش سوزی با کنترل ماده قابل اشتعال یا منبع حرارت می‌باشد. این امر با طراحی مناسب، نصب و نگهداری وسایل کارآمد در ساختمان‌ها میسر می‌گردد. نقص موجود در طراحی، عمده‌ترین عامل مشکل زا در گسترش دود و آتش می‌باشد. طراحی‌ها می‌تواند به گونه ای باشد که دود را در قسمتی محفوظ نگه داشته و از انتشار آن به نقاط دیگر جلوگیری کند. بهبود و پیشرفت آب پاش ها یکی از قابلیت‌های مهم در کنترل آتش در مراحل اولیه می‌باشد. امکانات مورد نیاز در دو دسته عمده شامل مواد مورد استفاده و امکانات ساختمان، قرار می‌گیرند. مواد مورد استفاده شامل موادی هستند که گسترش دهنده آتش بوده و اشتعال پذیر هستند و همچنین موادی که در برابر آتش مقاومت ایجاد می‌کنند. امکانات ساختمان شامل محدودیت‌های منطقه­ای، ارتفاع، کند­سوز کننده ها، درب‌ها و راه های خروجی، آب پاش های اتوماتیک و آشکار ساز های آتش می‌باشد. استفاده از استاندارد­های آتش سبب بهبود مقاومت در برابر آتش می‌گردد. از این استاندارد ها باید پیش از طراحی ساختمان استفاده گردد.
کند سوز کننده های مورد استفاده برای چوب را می‌توان در ۶ دسته طبقه بندی نمود:

    1. ترکیبات شیمیایی که سبب افزایش زغال در دما های پایین‌ترنسبت به چوب‌های تیمار نشده می‌شوند.
    1. ترکیبات شیمیایی که سبب تولید هالوژن‌های آزاد در تماس با حرارت می‌گردند.
    1. ترکیبات شیمیایی که به صورت پوشش در سطح چوب مورد استفاده قرار می‌گیرند.
    1. ترکیباتی که سبب افزایش ضریب هدایت حرارتی چوب می‌گردند.
  1. ترکیباتی که سبب رقیق سازی گازهای قابل اشتعال ایجاد شده از چوب با گاز های غیر قابل اشتعال می‌گردد.
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...