بدین وسیله گواهی می شود که برای کشتی فوق یک بیمه نامه یا ضمانت مالی دیگر وجود دارد که شرایط ماده (۷) کنوانسیون بین المللی مسئولیت مدنی ناشی از خسارت آلودگی نفتی ۱۹۹۲ را تأمین می نماید.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نوع ضمانت: …………………………………………………………….
مدت اعتبار: ………………………………………………………………..
نام و نشانی بیمه گر(ها) و / یا ضامن (ها)
نام: …………………………………………………………………………………
نشانی: …………………………………………………………………………….
این گواهی تا تاریخ ……………………………………………….. دارای اعتبار است.
صادر شده یا تصدیق شده توسط دولت
…………………………………………………………………………………………..
(عنوان کامل دولت)
در ………………………………….. به تاریخ …………………………………….
(مکان)
امضاء و عنوان مقام صادر کننده یا تصدیق کننده ………………………………………………………
نکات توضیحی:

• در صورت تمایل، عنوان دولت می تواند شامل اشاره به مقام دولتی ذی صلاح کشور محل صدور گواهینامه نیز باشد.

• در صورتی که کل مبلغ ضمانت از چند منبع تأمین شده باشد، میزان هر یک از این منابع باید مشخص شود.

• اگر ضمانت به چند صورت ارائه شده باشد، این موارد باید ذکر گردند.

• در قسمت ذیل عنوان «مدت اعتبار ضمانت» باید تاریخی که این ضمانت از آن تاریخ مؤثر است قید گردد.

بخش دوم- کنوانسیون بین المللی مسئولیت مدنی ناشی از خسارت آلودگی نفتی حاصل از سوخت کشتی، ۲۰۰۱
ماده ۱
تعاریف
از نظر این کنوانسیون:

• «کشتی» به معنای هر کشتی اقیانوس پیما و هر گونه شناور دریاپیمایی می باشد.

• «شخص» به معنای هر فرد یا شرکت یا هر نهاد خصوصی یا عمومی است اعم از این که دارای شخصیت حقوقی باشد یا نباشد، از جمله یک کشور یا هر یک از بخش های تشکیل دهنده آن.

• «مالک کشتی» به معنای شخص یا اشخاصی است که کشتی را در تملک دارد از جمله مالک ثبت شده، اجاره کننده دربست، مدیر و کارگزار کشتی.

• «مالک ثبت شده» به معنای شخص یا اشخاصی است که نامشان به عنوان مالک کشتی ثبت شده باشد، و در صورت عدم ثبت، به معنای شخص یا اشخاصی است که کشتی را در تملک خود دارد. با این حال، در مورد کشتی ای که تحت مالکیت یک دولت قرار دارد و توسط شرکتی به کار گرفته شده است که در آن کشور به عنوان کارگزار به ثبت رسیده است، منظور از «مالک ثبت شده» این شرکت خواهد بود.

• «نفت مخزن» به معنای نفت معدنی هیدروکربن می باشد که روغن روان کننده ای را که برای به راه انداختن یا حرکت کشتی استفاده می شود و یا هر نوع پسماند های آن را در بر می گیرد.

• «کنوانسیون مسئولیت مدنی» به معنای کنوانسیون بین المللی مسئولیت مدنی ناشی از خسارت آلودگی نفتی ۱۹۹۲ است.

• «اقدامات پیش گیرانه» به معنای هر گونه اقدامات معقولی است که هر شخصی پس از بروز حادثه برای جلوگیری و یا به حداقل رساندن خسارت آلودگی به عمل می آورد.

• «سانحه» به معنای هر واقعه یا مجموعه ای از وقایع ناشی از منشأ واحد می باشد که باعث خسارت آلودگی شود یا تهدید و قریب الوقوع بروز چنین خساراتی را موجب شود.

• «خسارت آلودگی» عبارت است از:

الف- تلف یا زیان به بار آمده در خارج از کشتی در اثر آلودگی ناشی از خروج یا تخلیه نفت از مخزن سوخت کشتی، قطع نظر از محل وقوع این خروج یا تخلیه، مشروط بر آنکه پرداخت غرامت در ازای آسیب وارده به محیط زیست به استثنای عدم النفع حاصل از آسیب مزبور، محدود به اقدامات معقولی شود که عملاً برای اصلاح وضعیت انجام پذیرفته است یا باید انجام بپذیرد.
ب- هزینه های اقدامات پیش گیرانه و تلف و زیان ناشی از این اقدامات پیش گیرانه.
۱۰-«کشور ثبت کشتی» در ارتباط با کشتی های ثبت شده عبارت است از کشور ثبت کننده کشتی و در ارتباط با کشتی های ثبت نشده عبارت است از کشوری که کشتی پرچم آن را برافراشته است.
۱۱-«توناژ ناخالص» به معنای توناژ ناخالصی است که مطابق با مقررات محاسبه توناژ کشتی مقرر در ضمیمه شماره یک کنوانسیون بین المللی محاسبه توناژ کشتی (۱۹۶۹)، محاسبه می گردد.
۱۲-منظور از «سازمان»، سازمان دریایی بین المللی است.
۱۳-منظور از «دبیرکل»، دبیرکل سازمان است.
ماده ۲
شمول اعمال کنوانسیون
این کنوانسیون منحصراً شامل موارد ذیل خواهد بود:
الف- خسارت آلودگی ایجاد شده:
در سرزمین، و همچنین دریای سرزمینی یک دولت متعاهد، و
در منطقه انحصاری اقتصادی یک دولت متعاهد که بر اساس حقوق بین الملل تعیین شده است، یا اگر یک دولت متعاهد چنین منطقه ای را تعیین ننموده است، در منطقه ای فراتر و مجاور با دریای سرزمینی آن دولت که بر اساس حقوق بین الملل تعیین شده است که این منطقه نباید بیش از ۲۰۰ مایل دریایی از خط مبدأیی که عرض دریای سرزمینی از آن اندازه گیری می شود امتداد یابد.
ب- اقدامات پیش گیرانه جهت پیشگیری یا به حداقل رساندن خسارت مزبور، در هر محلی که انجام شوند.
ماده ۳
مسئولیت مالک کشتی

• به استثناء موارد پیش بینی شده در بندهای (۳) و (۴) این ماده، مالک کشتی در زمان سانحه، مسئول هر گونه خسارت آلودگی خواهد بود که توسط نفت سوخت مخزن حاضر در کشتی و یا از نفت سوخت خودِ کشتی حاصل شده است، با این شر که، درجایی که سانحه متشکل از مجموعه ای از وقایع با یک منشأ واحد می باشد، مسئولیت مدنی متوجه مالک کشتی در زمان اولین سانحه خواهد بود.

• در جایی که مطابق با بند (۱)، بیش از یک فرد مسئول باشد، مسئولیت آن ها مشترک و متفاوت خواهد بود.

• در صورت اثبات موارد ذیل از سوی مالک هیچ گونه مسئولیت خسارت آلودگی متوجه وی نخواهد شد: