۱۹۷۰-۱۹۳۰

–

حمل و نقل خودرو مدار

– خودروی شخصی حاکم مطلق ترابری شهرها.
– ساخت و توسعه اتوبانها و بزرگراههای
متعدد درون­شهری.

کاهش استفاده از حمل و نقل عمومی و توقف بسیاری از سامانه­های ریلی.
– سامانه­های معدود حمل و نقل عمومی تابع خودروها.
– تبدیل اتوبوس (وسیله نقلیه تابع خودرو) به گونه اصلی حمل و نقل عمومی.

۱۹۸۰-۱۹۷۰

لوییس سرت
گروه ۱۰ بنینگر

اصول شهرسازی
(PIU) هوشمند

– یک گروه از ۱۰ قاعده کلی که درصدد هستند تا طرح­های شهری را هدایت و برنامه­ ریزی­ها را با یکدیگر منسجم نمایند.

– سامانه­های حمل و نقل بهم پیوسته و تعادل بین گونه­ های مناسب حرکت.
– دهکده های شهری پرتراکم پیاده در اطراف گره­های حمل و نقل انبوه.
– گره­های شهری کوچک با تراکم متوسط، تسهیلات عمومی و دسترسی پیاده.

^*مأخذ: (کاشانی جو و مفیدی­شمیرانی،۱۳۸۸)
۲-۱۷-۳. نظریه های حمل و نقل شهری از ۱۹۸۰ تاکنون
از مهمترین نظریه­ های ارائه شده در این دوران، الگوی وونرف^[۴۶] است که گرچه به لحاظ نظری در اواخر ۱۹۶۰ تبیین گردید اما از اوایل ۱۹۸۰ جنبه عمومی و اجرایی به خود گرفت. وونرف­ها که در واقع خیابان­های واحد همسایگی طراحی شده جهت محدود کردن سرعت خودرو و اولویت­بخشی به حرکت پیاده و زندگی روزانه ساکنان هستند به ویژه در دو کشور آلمان و هلند از گسترش زیادی برخوردار بوده ­اند (Woonerfhttp://en.wikipedia.org/wiki/). از اواخر دهه ۱۹۸۰ سرمایه ­گذاری جهت ایجاد شبکه­ ها و انواع سامانه­های حمل و نقل همگانی در شهرها ابعاد بسیار گسترده­تری یافت و گره­های حمل و نقلی به عنوان یکی از مهمترین کانون­های توسعه شهری مطرح شده است. نظریه توسعه وابسته به حمل و نقل همگانی نیز در همین زمان ارائه شد و بوسیله برخی ادارات برنامه­ ریزی برای توصیف توسعه (بالقوه متراکمی) که به صورت کالبدی در نزدیکی یک گره حمل و نقل عمومی (یک ایستگاه اتوبوس، مترو یا قطار) به وجود می ­آید، استفاده می­گردد (.(http://en.wikipedia.org/wiki/transit-proximate-development دهه ۱۹۹۰ میلادی همزمان با گسترش توسعه پایدار در جهان و شاخه­ های گوناگون حرفه­ای بوده است. آن­گونه از حمل و نقل است که نیازهای جا به ­جایی انسان امروزی را بدون آنکه مخاطره­ای برای نسلهای آتی جهت تأمین نیازهای جا به ­جایی آنها ایجاد نماید، را تأمین کند (sustainable transpor thttp://en.wikipedia.org/wiki/).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

رشد هوشمند، از دیگر نظریه­ های مطرح شده در دهه پایانی قرن بیستم است که ریشه ­های آن در توسعه پایدار قرار داشته و به ویژه در جهت مقابله با پراکندگی شهری و حومه­نشینی بر توسعه مراکز شهرها بر مبنای حمل و نقل همگانی و نیز کاربری زمین فشرده، مختلط، با قابلیت پیاده­روی و ایجاد طیفی از انتخاب­های سکونتی تأکید می­نماید. «رشد هوشمند ملاحظات منطقه­ای با پوشش گسترده پایداری را در یک دوره زمانی کوتاه مدت با ارزش می­داند .اهداف آن دستیابی به یک حس منحصر به­فرد از اجتماع و مکان است؛ گستره حمل و نقل، اشتغال و انتخابهای سکونتی را بسط داده، هزینه­ها و منفعت­های توسعه را به صورت مساوی توزیع نموده، از منابع طبیعی و فرهنگی حفاظت و آنها را تقویت نموده و سلامت عمومی را اشاعه می­دهد. همچنین، توسعه به هر میزان عناصری چون محلات فشرده ، توسعه حمل و نقل­مدار، طراحی پیاده و دوچرخه­محور را بیشتر در برگیرد، هوشمندتر است») (http://en.wikipedia.org/wiki/smart growth در آستانه هزاره سوم بر ترکیب اصول طراحی شهری و حمل و نقل همگانی به ویژه سامانه­های ریلی در جهت استقرار اجتماعاتی فشرده­تر، دارای کاربری مختلط و با قابلیت پیاده­روی در پیرامون پایانه ­های حمل و نقلی بیش از پیش تأکید می­گردد. از مهمترین نظریه­ های ارائه شده در این رابطه دهکده­های حمل و نقلی است که به منظور ایجاد محلاتی سرزنده­تر و پایدارتر با محوریت ایستگاه­های حمل و نقل همگانی است. مایکل برنیک و رابرت سرورو^[۴۷] برای طراحی دهکده­های حمل و نقلی اصول چهارگانه­ای را معرفی کرده ­اند که شامل:
دهکده حمل و نقلی دارای فاصله حدود ۵۰۰ متری (۵ دقیقه پیاده­روی) از ایستگاه حمل و نقل همگانی.
ایستگاه حمل و نقل و فضاهای شهری و عمومی پیرامون آن به عنوان مرکزیت دهکده حمل و نقلی.
ایستگاه حمل و نقل سبب تسهیل ارتباط ساکنان و کارکنان با دیگر مناطق، دسترسی آسان به مرکز شهر، مراکز اصلی فعالیتی و دیگر مقاصد عامه­پسند.
فضاهای عمومی اطراف ایستگاه دارای نقشی عمده به عنوان یک نقطه گردهمایی اجتماعی و مکانی برای برگزاری رویدادهای ویژه و مراسم می­ شود (http://www.transitvillages.org).
جدول (۲-۴) : نظریه ­های مرتبط با حمل و نقل شهری از۱۹۸۰ تاکنون

دوره زمانی ارائه نظریه

نظریه پرداز

عنوان/ شرح نظریه

ایده/ تألیف اصلی

مهمترین اقدامات و پیشنهادات مرتبط

۱۹۹۰-۱۹۶۰

نیک­دی بوئر

الگوی وونرف^[۴۸]

-ایجاد همسازی میان پیاده و خودرو.
در خیابانهای واحد همسایگی با محدودکردن سرعت و چگونگی حرکت خودروها.

– حداکثر سرعت خودروهای معمولی و خودروهای ۱۲-۱۵اضطراری ۲۵ کیلومتر در ساعت