پیوستگی
اکثر سیستمهای سازهای بخصوص سیستمهای پل همراه با سیستمهای متحرک و/ یا با آزادیهای نیرویی طراحی میشوند. این سیستم ها اغلب غیرقابل مشاهدهاند و در شرایط نیرویی و دمایی گوناگون، رفتار متفاوتی نشان می دهند.
درجه نامعینی
سیستمهای سازهای دارای انواع متفاوتی از درجات نامعینی محلی، منطقهای و کلی هستند. این درجات نامعینی به میزان زیادی تحت تاثیر تغییرات دما وگرادیان دمایی هستند که موجب ایجاد نیروهای درونی و تغییر مشخصات المانها می شود.
نیروهای درونی
عوامل متعددی مانند بار مرده، بارهای مراحل ساخت، تاثیرات دمایی، زوال، آسیب و اضافه بار موجب ایجاد نیروهای درونی پیچیده و متغیر در سیستمهای سازهای می شود. نیروهای درونی معمولا غیرقابل اندازه گیزی هستند.
تنوع رفتار غیرخطی
اعضا، اتصالات و کل سیستم یک سازه واقعی طیف متنوعی از رفتارهای غیر خطی را بروز می دهند. برایی مثال میتوان به ترک خوردگی، جاری شدن مصالح، ناپایداریهای محلی، لغزش اتصال، اصطحکاک سطوح مشترک توامان با رفتار سخت/ نرم شونده اشاره کرد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
بی ثباتی
متغیر بودن شرایط محیط اطراف سیستمهای سازهای مانند دما، رطوبت، تابش و … و همچنین تغییر بارهای وارد شده به سازه و غیرخطی شدنهای مرتبط با نوع بارگذاری، موجب عدم ثبات وضعیت سازههای عمرانی می شود. تاثیرات دما و رطوبت روی سازه بسیار پیچیده است .تغییر در محیط پیرامونی، تغییر دما و رطوبت در مقیاس های منطقهای و محلی سازه و خاک، موجب ایجاد نیروهای داخلی و تحمیل کردن شرایط مرزی و شرایط پیوستگی می شود.
منحصر به فرد بودن
هریک از سیستمهای سازهای برای هدف مشخصی ساخته شده اند و خصوصیات دینامیکی این سیستمها به میزان زیادی تحت تأثیر روند ساخت است. بنابراین تعمیم دادن نتایج حاصله از یک سیستم به گروه انبوهتری از سیستمهای مشابه آن بدلیل منحصر بفرد بودن ذاتی آنها تصمیمی چالش برانگیز است.
هندسه، مقیاس زمانی، هزینه، چرخه زندگی سیستمها
سیستمهای سازهای مانند پلهای بزرگراهی و یا ترکیبی از پلها و تونلهای موجود در شبکه حمل و نقل، دارای طولهای چندین کیلومتری هستند و با توجه به هزینه گزاف ساختشان، انتظار به ادامه قابلیت سرویسدهی بیش از ۱۰۰ سال را بدنبال دارند. با در نظرگیری توامان ابعاد و چرخه زندگی اینگونه سیستمها با تغییر پذیری طبیعی و عدم قطعیتهای موجود در خصوصیات مکانیکی آنها قابلیت بررسی کلی طول مشخصی از این سیستم در طول دوره عمر آن امکان پذیر نیست.
اندرکنش
اکثر سیستمهای سازهای، از اتصال چندین زیرسیستم مانند قابها و دیوارها، آب، خاک و فونداسیون؛ زیربنا و روبنا و یا اجزای سازهای و غیرسازهای تشکیل شده اند. اتصال و اندرکنش این زیر سیستمها پیچپیده و معمولا متغیر و غیرخطی است.
طراحی و در برخی موارد جوابگو حساسیت روشهای شناسایی به نوفه نیستند. بنابراین نیاز است که موضوع نوفه زدایی به صورت موضوعی بنیادی و اساسی مطرح و مورد بررسی قرار گیرد.
- انتخاب بهینه درجات آزادی
سیستمهای سازهای دارای درجات آزادی بیشتری در مقایسه با سایر سیستمها هستند و همواره بخشی از آنها علیرغم اهمیت، پنهان مانده و در مدلهای مورد بررسی قرار نمیگیرند و موجب ایجاد خطا در فرایند شناسایی میشوند. از طرف دیگر درنظر گرفتن تعداد زیاد درجات آزادی، موجب افزایش حجم عملیات و در برخی موارد غیر عملی شدن محاسبات می شود ]۱[.
- مراحل فرایند شناسایی سازهای
کمیته شناسایی سازههای عمرانی انجمن مهندسی راه و ساختمان آمریکا ((ASCE ، جهت سازماندهی الگوهای متعدد شناسایی سازهها، ۶ مرحله را برای انجام فرایند شناسایی سازههای موجود، معرفی نموده است که در شکل(۱-۱) نشان داده شده است. این مراحل عبارتند از:
مراحل شناسایی سازهای معرفی شده توسط کمیته شناسایی سازههای ساخته شده ASCE . ]2[.
۱-هدفها، مشاهدات و ادراک
اولین مرحله فرایند شناسایی سازهای، آشنایی با خود سازه و همچنین هدف فرایند شناسایی است. در این مرحله معمولا قابلیت شناسایی تمامی عدم قطعیتها امکان پذیر نیست. اگر وضعیت کنونی سازه به درستی شناخته نشود، عدم قطعیتهای زیادی با مدلهای رفتاری همراه شده که منجر به مدلسازی ضعیف مانند سادهسازیهای سهوی و ایده آلسازیهای نادرست از مکانیسمهای بحرانی و طراحی ناقص آزمایشات شده و اثرات معکوسی در تمامی گامهای بعدی را بدنبال خواهد داشت ]۲[.
[یکشنبه 1401-04-05] [ 08:51:00 ب.ظ ]
|