«به یقین، خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر مردم جهان برترى داده است» آل عمران/ ۳۳ ↑
«فرمود: «اى موسى، تو را با رسالتها و با سخن گفتنم [با تو]، بر مردم [روزگار] برگزیدم..» أعراف/ ۱۴۴ ↑
«و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را که نیرومند و دیده‏ور بودند به یادآور. ما آنان را با موهبت ویژه‏اى- که یادآورىِ آن سراى بود- خالص گردانیدیم. و آنان در پیشگاه ما جدّا از برگزیدگان نیکانند» ص/ ۴۵-۴۷ ↑
اما در خصوص ارتباط «اصطفاء» با عصمت امام و نیز ارتباط آن با ائمه اطهار(ع) به همین نوشتار بخش ۳-۱-۴-۱-۴- آیه «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً..» رجوع نمایید. ↑
رک: ابن‌‏‌منظور، لسان العرب، ج‏۱۴، ص۱۲۸ و ۱۳۰؛ زبیدی، تاج العروس، ج‏۱۹، ص۲۶۷ ↑
آل‏عمران‏/ ۱۷۹ ↑
أنعام/ ۸۴-۸۷ ↑
یوسف‏/ ۶؛ نحل/ ۱۲۱؛ مریم/ ۵۸؛ طه/ ۱۲۲؛ شورى‏/ ۱۳؛ قلم/ ۵۰ ↑
۸۹ ↑
روم/ ۴۷؛ برای مشاهده نمونه‏های ‏آیات دیگررک: بقره‏/ ۱۲۹؛ بقره‏/ ۲۴۷؛ أعراف‏/ ۱۰۳؛ یونس‏/ ۷۵؛ مریم/ ۱۲؛ نساء/ ۶۴؛ یوسف/ ۱۰۹؛ رعد/ ۳۸؛ نحل/ ۴۳؛ ↑

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

«و بدین گونه یوسف را در سرزمین [مصر] قدرت دادیم، که در آن، هر جا که مى خواست سکونت مى‏کرد..» یوسف‏/ ۵۶ ↑
«ما در زمین به او امکاناتى دادیم و از هر چیزى وسیله‏اى بدو بخشیدیم» کهف‏/ ۸۴ ↑
«و داوود، جالوت را کشت، و خداوند به او پادشاهى و حکمت ارزانى داشت، و از آنچه مى‏خواست به او آموخت..» بقره/ ۲۵۱ ↑
«بلکه به مردم، براى آنچه خدا از فضل خویش به آنان عطا کرده رشک مى‏ورزند در حقیقت، ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم، و به آنان ملکى بزرگ بخشیدیم» نساء/ ۵۴ ↑
«و با موسى، سى شب وعده گذاشتیم و آن را با دَه شب دیگر تمام کردیم. تا آنکه وقت معینِ پروردگارش در چهل شب به سر آمد. و موسى [هنگام رفتن به کوه طور] به برادرش هارون گفت: «در میان قوم من جانشینم باش، و [کار آنان را] اصلاح کن، و راه فسادگران را پیروى مکن»» أعراف/ ۱۴۲ ↑
«و براى من دستیارى از کسانم قرار ده، هارون برادرم را، پشتم را به او استوار کن، و او را شریک کارم گردان، تا تو را فراوان تسبیح گوییم، و بسیار به یاد تو باشیم، زیرا تو همواره به [حال‏] ما بینایى.» فرمود: «اى موسى، خواسته‏ات به تو داده شد» طه/ ۲۹-۳۶ ↑
«و به یقین [ما] به موسى کتاب [آسمانى‏] عطا کردیم، و برادرش هارون را همراه او دستیار [ش‏] گردانیدیم» فرقان/ ۳۵ ↑
برای مطالعه و تبیین بیشتر مطلب مذکور رک: مفید، الإرشاد فی معرفه حجج الله على العباد، ج‏۱، ص۱۵۷-۱۵۸؛ سید مرتضی، الشافی فی الإمامه، ج‏۳، ص۸-۱۲؛ ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، ص۲۰۹-۲۱۱؛ طوسی، تلخیص الشافی، ج‏۲، ص۲۰۷-۲۱۰؛ طبرسی، إعلام الورى بأعلام الهدى، ص۱۶۷؛ بحرانی، منار الهدی فی النص علی إمامه الأئمه الإثنی عشر(ع)، ص۱۵۶-۱۵۷ ↑
«و به رحمت خویش برادرش هارون پیامبر را به او بخشیدیم» مریم/ ۵۳ ↑
«فرمود: «به زودى بازویت را به [وسیله‏] برادرت نیرومند خواهیم کرد..» قصص/ ۳۵ ↑
بقره/ ۲۴۶-۲۴۸ ↑
بحرانی، منار الهدی فی النص علی إمامه الأئمه الإثنی عشر ع، ص۱۵۲-۱۵۳ ↑
« و ابراهیم و یعقوب، پسران خود را به همان [آیین‏] سفارش کردند [و هر دو در وصیتشان چنین گفتند:] «اى پسران من، خداوند براى شما این دین را برگزید پس، البته نباید جز مسلمان بمیرید.» آیا وقتى که یعقوب را مرگ فرا رسید، حاضر بودید؟ هنگامى که به پسران خود گفت: «پس از من، چه را خواهید پرستید؟» گفتند: «معبود تو، و معبود پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق- معبودى یگانه- را مى‏پرستیم و در برابر او تسلیم هستیم.» » بقره/ ۱۳۲-۱۳۳ ↑
«از [احکامِ‏] دین، آنچه را که به نوح در باره آن سفارش کرد، براى شما تشریع کرد و آنچه را به تو وحى کردیم و آنچه را که درباره آن به ابراهیم و موسى و عیسى سفارش نمودیم که: «دین را برپا دارید و در آن تفرقه‏اندازى مکنید.» بر مشرکان آنچه که ایشان را به سوى آن فرا مى‏خوانى، گران مى‏آید. خدا هر که را بخواهد، به سوى خود برمى‏گزیند، و هر که را که از در توبه درآید، به سوى خود راه مى‏نماید» شوری/ ۱۳ ↑
بقره/ ۱۸۰ ↑
رک: ابن‏‏شهرآشوب، المناقب، ج۱، ص۲۵۲؛ به اختلاف اندک حلی، الألفین، ۴۷ ↑
همو، متشابه‏القرآن، ج۲، ص۵۲-۵۳ ↑
بقره/ ۱۳۲ ↑
« آیا مردم را به نیکى فرمان مى‏دهید و خود را فراموش مى‏کنید..» بقره/ ۴۴ ↑
عماد الدین الطبری، کامل البهائی فی السقیفه، ج‏۱، ص۹۵-۹۶ ↑
«کسى که نزد او دانشى از کتاب [الهى‏] بود، گفت: «من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنى برایت مى‏آورم.» پس چون [سلیمان‏] آن [تخت‏] را نزد خود مستقر دید، گفت: «این از فضل پروردگار من است، تا مرا بیازماید که آیا سپاسگزارم یا ناسپاسى مى‏کنم..» نمل/ ۴۰ ↑
قطب راوندی، الخرائج‏والجرائح، ج۱، ص۱۸ ↑
نهج‏البلاغه، گردآوری سید رضی، ص۴۳-۴۴ ↑
«و هنگامى را که عیسى پسر مریم گفت: «اى فرزندان اسرائیل، من فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را که پیش از من بوده تصدیق مى‏کنم و به فرستاده‏اى که پس از من مى‏آید و نام او «احمد» است بشارتگرم..» صف/ ۶ ↑
«بر شما مقرر شده است که چون یکى از شما را مرگ فرا رسد، اگر مالى بر جاى گذارد، براى پدر و مادر و خویشاوندان [خود] به طور پسندیده وصیت کند [این کار] حقى است بر پرهیزگاران» بقره/ ۱۸۰ ↑
بقره/ ۳۱-۳۳ ↑
رک: مفید، الإرشاد، ج‏۱، ص۱۹۳ ↑
طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۱، ص۱۱۶ ↑
«پس، آیا کسى که به سوى حقّ رهبرى مى‏کند سزاوارتر است مورد پیروى قرار گیرد یا کسى که راه نمى‏یابد مگر آنکه هدایت شود؟» یونس/ ۳۵ ↑
«آیا کسانى که مى‏دانند و کسانى که نمى‏دانند یکسانند؟» زمر/ ۹ ↑
بقره/ ۳۰ ↑
مجلسی، حق الیقین، ص۳۹-۴۰ ↑
نحل/ ۴۳ ↑
شبر، حق الیقین، ص۱۸۷-۱۸۸ ↑
رک: میرحامدحسین، عبقات الأنوار، ج‏۱۴، ص۶۷۴؛ امینی، الغدیر، ج‏۱۰، ص۴۹ ↑
بیضاوی، أنوار التنزیل و أسرار التأویل‏، ج‏۱، ص۷۰ ↑
حقى‌بروسوی، تفسیر روح البیان، ج‏۱، ‏ص‏۱۰۲؛ ابن‌‏عجیبه، البحر المدید، ج‏۱، ‏ص‏۹۴؛ مراغی، تفسیر المراغی، ج‏۱، ‏ص‏۸۵؛ زحیلی، التفسیر المنیر، ج‏۱، ‏ص‏۱۳۱ ↑
بقره/ ۲۴۷ ↑
مفید، الإرشاد، ج‏۱، ص۱۹۴ ↑
بقره، ۲۴۸ ↑
همان، ج‏۱، ص۳۴۳-۳۴۴ ↑
همان، ج‏۱، ص۲۶۰-۲۶۳؛ طبرسی، الاحتجاج، ج۱، ص۱۷۳؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ج‏۱، ص۲۴۴-۲۴۵؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج۳۲، ص۳۸۹ و ج۳۴، ص۱۳۴؛ قمی مشهدی، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏۲، ص۳۸۱ ↑
طوسی، التبیان فى تفسیر القرآن، ج‏۲، ص۲۹۱-۲۹۲؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۲، ص۶۱۳ ↑